Άνοιξε για το κοινό στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) η έκθεση Θαλασσόκαμπος, σε επιμέλεια της Δανάης Γιαννόγλου και της Κυβέλης Μαυροκορδοπούλου. Η έκθεση αποτελεί το αποτέλεσμα της δεύτερης ανοιχτής πρόσκλησης του Μουσείου για την επιμέλεια ομαδικής έκθεσης, μια πρωτοβουλία που καθιερώθηκε το 2023 με στόχο την ενίσχυση της επιμελητικής έρευνας και την ανάδειξη νέων φωνών στον χώρο της σύγχρονης τέχνης.
Η έκθεση εγκαινιάστηκε το Σάββατο 8 Νοεμβρίου και φιλοξενείται στο Project Room 2, εντασσόμενη στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ για το 2025. Δανείζεται τον τίτλο της από τη συλλογή ποιημάτων Sea Garden της H.D. και συγκεντρώνει έργα που διερευνούν τη σχέση τοπίου, σώματος και ανθρώπινης παρέμβασης, μέσα από μια οικολογική, πολιτική και ποιητική ματιά.
Με αφετηρία την πρακτική της Αθηνάς Τάχα και τα έργα της από τη συλλογή του ΕΜΣΤ, η έκθεση αναπτύσσει έναν διάλογο γύρω από το τοπίο ως κατηγορία υπό πίεση, με αναφορές στο ελληνικό και μεσογειακό γεωπολιτικό πλαίσιο. Η Τάχα χρησιμοποιεί φυσικά υλικά όπως χαλίκια και πεταλίδες για να δημιουργήσει έργα που λειτουργούν ως γλυπτά, σκηνικά ή ενδυματολογικά αντικείμενα.
Συμμετέχουν επίσης οι καλλιτέχνιδες Margaret Raspé, με έργα από την Κάρπαθο των δεκαετιών ’70 και ’80, η Catriona Gallagher με αναφορά στον κήπο Σπαρόζα στην Παιανία, η Ντόρα Οικονόμου με γλυπτικές μεταλλάξεις οργανισμών, η Claude Cahun με έργα που αμφισβητούν τα όρια φύλου και ταυτότητας, και η Ana Mendieta με παρεμβάσεις στο τοπίο που σβήνονται από τα στοιχεία της φύσης.
Ο Θαλασσόκαμπος εξερευνά την ένταση μεταξύ ξηρότητας και υδατότητας, αναδεικνύοντας το όριο ως σκηνικό και σύστημα. Συνοδεύεται από το δημόσιο πρόγραμμα I even lost my shadow, με τη συμμετοχή των Στέφανου Λεβίδη, Δανάης Ηώ, Margaret Raspé, Catriona Gallagher και Fredj Moussa.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου