Dancing Queen: Όταν δεν ξέρεις να χορεύεις, αλλά η καρδιά σου ξέρει τα βήματα

 

Η νορβηγική ταινία Dancing Queen της Αουρόρα Γκος είναι μια γλυκόπικρη ωδή στα χρόνια της αθωότητας, τότε που η καρδιά χτυπάει για πρώτη φορά και το σώμα γίνεται πεδίο ανασφάλειας αλλά και έκφρασης. Με φόντο τα τοπία της Νορβηγίας και μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στη συγκίνηση και την ειλικρίνεια, η ταινία μάς μεταφέρει στον εσωτερικό κόσμο της 12χρονης Μίνα, ενός κοριτσιού που ανακαλύπτει το ταλέντο της στον χορό, αλλά κυρίως τον εαυτό της.

Της Μαρίας Αλιμπέρτη

Η  ταινία προσφέρει μια τρυφερή και ειλικρινής ματιά στην εφηβεία, στα πρώτα καρδιοχτύπια και στα όνειρα που γεννιούνται μέσα από την αμηχανία, την ανασφάλεια και την ανάγκη για αποδοχή. Η αισθητική παίζει με το φως και τις σκιές, η ταινία μας μεταφέρει σε μια ηλικία που η αθωότητα συναντά τις πρώτες απώλειες.

Περίληψη

Τα πάνω κάτω έρχονται στη ζωή της 12χρονης Μίνα όταν ένας διάσημος χορευτής μετακομίζει στην πόλη της. Ερωτεύεται παράφορα, και όταν εκείνος κάνει μια ανοιχτή οντισιόν για τη νέα του ομάδα χορού, η Μίνα βλέπει μια ευκαιρία να έρθουν κοντά και δηλώνει συμμετοχή. Βυθισμένη στον ενθουσιασμό της, όμως, ξεχνάει κάτι πολύ βασικό: Δεν ξέρει να χορεύει!

Ερμηνείες

 Η ερμηνεία της Λιβ Ελβίρα Κίπερουντ είναι καθηλωτική, γεμάτη αμηχανία, λαχτάρα και σιωπηλές εκρήξεις, που μας φέρνουν κοντά σε κάθε παιδικό βλέμμα που ζητά αποδοχή.  Η ερμηνεία της μάς βάζει στη θέση της ηρωίδας, με την καρδιά να χτυπά δυνατά σε κάθε βλέμμα, κάθε αμφιβολία, κάθε μικρή νίκη. Ξεχωρίζουν οι σκηνές όπου η ερωτοχτυπημένη Μίνα κοιτάζει με αμηχανία τον αγαπημένο της, αλλά και η σχέση της με τη γιαγιά της, που λειτουργεί ως μέντορας και πηγή ενθάρρυνσης.

Όταν η αγάπη γίνεται πρόβα για την αυτοεκτίμηση

Η σχέση της με τη γιαγιά της, που λειτουργεί ως μέντορας και καθρέφτης ενσυναίσθησης, προσφέρει μια από τις πιο τρυφερές αφηγήσεις για τη δύναμη της οικογένειας και της αυτοεκτίμησης. Η γιαγιά είναι εκείνη που τη βοηθά να ξεφύγει από την αυτολύπηση και να ανακαλύψει τη μοναδικότητά της.

Μια εφηβεία γεμάτη σκιές, φώτα και καρδιοχτύπια

Η σκηνοθεσία της Γκος αποφεύγει τις ευκολίες και προσεγγίζει με ειλικρίνεια τις δυσκολίες της εφηβείας. Η ταινία πραγματεύεται τη μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία, τις γονεϊκές ανησυχίες, τις ματαιώσεις στον δρόμο προς την επιτυχία, αλλά και ζητήματα όπως τα στερεότυπα, οι διατροφικές διαταραχές και η ψυχολογία του σώματος. 

Η αισθητική της ταινίας ενισχύεται από τις νυχτερινές λήψεις, τους φωτισμούς και το παιχνίδι με τις χαραμάδες, που συνδέονται με τον ψυχισμό της ηρωίδας. Η μουσική επένδυση είναι ταιριαστή, ενισχύοντας τις συναισθηματικές κορυφώσεις χωρίς να επισκιάζει την αφήγηση.

Το Dancing Queen είναι μια ταινία που απευθύνεται τόσο σε εφήβους όσο και σε ενήλικες, καθώς μας φέρνει σε επαφή με το εσωτερικό μας παιδί, εκείνο που κάποτε ονειρεύτηκε να χορέψει, να αγαπηθεί και να γίνει αποδεκτό. Είναι μια ταινία για την ευθραυστότητα και τη δύναμη, για τις ματαιώσεις που έρχονται νωρίς και για την ελπίδα που επιμένει.