Δεν προλάβατε να επισκεφθείτε την Art Athina;
Οι culturelovers.gr φρόντισαν να σας δώσουν μια μικρή γεύση.
Από την ηλεκτρονική μας σελίδα θα μπορέσετε να θαυμάσετε τα πιο εντυπωσιακά έργα της διοργάνωσης που θεωρούμε ότι αξίζει κάθε φιλότεχνος να έχει δει.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Το πρωί της Κυριακής, την ώρα που άλλοι έτρεχαν στις κάλπες, εμείς δώσαμε την ψήφο εμπιστοσύνης στην Τέχνη και ανεβήκαμε περίπου στις 12 τα σκαλιά του Κλειστού Π.Φαλήρου- ευτυχώς γιατί δυο ώρες μετά είχε γεμίσει το πάρκινγκ. Η περιπλάνησή μας άρχισε από το πατάρι, περνώντας από τα κιόσκια Μουσείων και ιδρυμάτων, από τα οποία ξεχώρισαν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες του έργου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Μικροί και μεγάλοι χάζευαν στα περίπτερα, άλλοι από περιέργεια και άλλοι από θαυμασμό. Τελευταία μέρα της 19ης Art Athina και ως κλασικοί Έλληνες έσπευσαν μαζικά την τελευταία στιγμή.Βέβαια, η έκθεση δέχθηκε πλήθος επισκεπτών από την πρώτη μέρα, αφού υπολογίζεται ότι στα εγκαίνια παραβρέθηκαν 8 χιλιάδες φιλότεχνοι. Ανάμεσα στο πλήθος εκθετών- μόνο οι γκαλερί ήταν 43- ξεχώρισα την πρωτότυπη ιδέα ενός καλλιτέχνη από την Τουρκία που χρησιμοποίησε ψηφιακές μνήμες προκαλώντας μας ευκρινείς συνειρμούς . Στην ίδια γειτονιά εξέθεταν Σουηδοί, Αμερικάνοι, Γερμανοί κ.α. Συγκεκριμένα στην αθηναϊκή εκδήλωση συμμετείχαν καλλιτέχνες από 18 διαφορετικές χώρες.
Καθώς πορευόμασταν με την έτερη culturelover στους διαδρόμους τα ερεθίσματα πολλαπλασιάζονταν . Από τις ελληνικές συμμετοχές ξεχώριζε η συμμετοχή του Ορίζοντα Γεγονότων, το περίπτερο του οποίοy επισκέπτονταν πολλοί φιλότεχνοι. Κάποιοι στέκονταν για ώρα μπροστά από τα έργα και κάποιοι περνούσαν βιαστικά για να δουν βουλιμικά όλα τα εκθέματα. Σίγουρα όμως για να μπορέσεις να κατανοήσεις τόσες ιδέες χρειάζεται χρόνος για σκέψη αλλά και συζήτηση. Χαρακτηριστικοί διαλόγους εξελίσσονταν "αυτό είναι τέχνη;", "τι θέλει να πει τώρα"... "Μμμ, αυτο το φτιάχνω και εγώ". Σεργιανίζοντας ανάλογη συζήτηση είχαμε και εμείς για το ποια είναι η ταυτότητα της σημερινής τέχνης, τι θέλει να εκφράσει αλλά και ποιος μπορεί να καταλάβει μια τέχνη γεμάτη φιλοσοφικά νοήματα.
Τι θέλει τόσο καλαμπόκι μέσα στην έκθεση;
Και αυτος ο ρινόκερης με την νωχελική διάθεση, τι σημαίνει;" Αρκετός κόσμος στεκόταν μπροστά από αυτό το έργο και προσπαθούσε να αποκωδικοποιήσει τα βαθύτερα μηνύματα. Αρκετοί φωτογράφιζαν ή φωτογραφίζονταν δίπλα στο βαρύ έργο...Άλλοι πάλι στέκονταν στο περίπτερο της artia gallery όπου οι επισκέπτες διαμόρφωναν το έργο σύμφωνα με το δικό τους γούστο μετακινώντας τις ζωγραφισμένες διαφάνειες. Η ζωγράφος είχε με ειδική τεχνική χαράξει και ζωγραφίσει τις διαφάνειες, οι οποίες κρέμονταν από συρμούς που μετακινούνταν και οι περισσότεροι δοκιμάζαμε συνδυασμούς συνθέσεων.
Τα φλας αναβόσβηναν μανιωδώς στο platform project που επιμελήθηκε η Άρτεμις Ποταμιάνου, τα Art Contemporaries με τίτλο Statement Made. Και ο λόγος προφανής: ο σχολιασμός της ελληνικής επικαιρότητας. Χαρακτηριστικό είναι το έργο του Άγγελου Αντωνόπουλου "Κατάρρευση", που εικάζουμε ότι είναι εμπνευσμένο από το σύνθημα "να καεί, να καεί το μπ...η βουλή"!
Στον πολιτιστικό αυτό διάλογο απάντησε ο Στέργιος Στάμος με το έργο "My country" που παραπέμπει στην εικόνα εντατικής στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Το ευφάνταστο έργο τράβηξε τα βλέμματα και συζητήθηκε όσο λίγα εκθέματα.
Οι ανησυχίες των δημιουργών μάλλον υιοθετήθηκαν από τους παριστάμενους με θερμά λόγια. Οι αγωνίες για την πορεία της Ελλάδας στην κρίση εκφράστηκαν με εύγλωττο τρόπο από τους δημιουργούς που κατάφεραν να μετουσιώσουν τις αγωνίες τους σε Τέχνη. Τα εκθέματα συνδέονταν με μια διανοητική αλυσίδα, λες και το ένα προέκυψε από το άλλο και όλα από το έργο του Γιάννη Μοραλη Tourism in Greece, που δημιουργήθηκε το 1961 και παρουσιάζει την διαφορετική οπτική και το όραμα που υπήρχε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Στον συζήτηση αυτή απαντούσε και το έργο "I think we got it all" του Micha Cattaui, όπου παρουσιάζει μια ακτινογραφία της ελληνικής σημαίας με τρύπες αλλά και σχόλια στο πλάι " για θεραπευτικούς σκοπούς..." αλλά και 'ακτινολογικό η τρόικα" που φυσικά προκαλούσαν άμεσα συνειρμούς. Πραγματικά, με πολύ χιούμορ επιχειρήθηκε ένα καυστικό σχόλιο για την οικονομική συνθήκη.
Αρκετοί περίμεναν με αγωνία να δουν το περιβόητο έργο της Μάρθας Δημητροπούλου με τίτλο "MERCEDES S500" από πευκοβελόνες, που συνδυάζει τα αγνά ταπεινά υλικά της φύσης με σύμβολα πλούτου, καυτηριάζοντας τον αχόρταγο πλουτισμό της εποχής μας. Η δημιουργός έχει φτιάξει μια σειρά έργων με πευκοβελόνες και τεχνική αρτιότητα.
Απαρατήρητα δεν μπορούσαν να περάσουν και τα έργα του Κ.Τσόκλη! Παρά το γεγονός ότι ήταν άτιτλα οι μυημένοι αναγνώριζαν το συμβολισμό αλλά και αρκετοί ενημερωμένοι γνώριζαν ότι τα συγκεκριμένα έργα προέκυψαν ως πνευματική απάντηση στην απομάκρυνση του έργου «Εκρηγνυόμενος σταυρός» από το νησί της Σπιναλόγκας, το οποίο είχε δημιουργήσει για να τιμήσει την μνήμη εκείνωνπου έζησαν και πέθαναν πάνω στο νησί τα χρόνια του Λεπροκομείου.
Αριστερά:Η "μασκότ" της Art Athina πόζαρε με χάρη κάτω από έργα, βέβαια θα προτιμούσε να κοιμηθεί παρά να τραβήξει τα φλας της δημοσιότητας. Δεξιά: μικροί φιλότεχνοι παρακολουθούν την προβολή του έργου Supersubjektiv (2001) της γνωστής εικαστικού Pipilotti Rist από την συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου.
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε ένα δείγμα από την δουλειά του γλύπτη Taki, που παντρεύει νέα ρεύματα με το παραδοσιακό. Η Τέχνη στα χέρια του γίνεται εφεύρεση, ενώ στο έργο του αναγνωρίζεται η λιτότητα που ταυτίζεται με τα κυκλαδικά ειδώλια και τα έργα του Αλμπέρτο Τζακομέττι.
Άξια λόγου είναι και τα έργα του Mario elefteriadi (πάνω) και του Alexi Akrithaki (κάτω) που τράβαγαν το βλέμμα κάθε επισκέπτη.
Οι culturelovers.gr φρόντισαν να σας δώσουν μια μικρή γεύση.
Από την ηλεκτρονική μας σελίδα θα μπορέσετε να θαυμάσετε τα πιο εντυπωσιακά έργα της διοργάνωσης που θεωρούμε ότι αξίζει κάθε φιλότεχνος να έχει δει.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Το πρωί της Κυριακής, την ώρα που άλλοι έτρεχαν στις κάλπες, εμείς δώσαμε την ψήφο εμπιστοσύνης στην Τέχνη και ανεβήκαμε περίπου στις 12 τα σκαλιά του Κλειστού Π.Φαλήρου- ευτυχώς γιατί δυο ώρες μετά είχε γεμίσει το πάρκινγκ. Η περιπλάνησή μας άρχισε από το πατάρι, περνώντας από τα κιόσκια Μουσείων και ιδρυμάτων, από τα οποία ξεχώρισαν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες του έργου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Καθώς πορευόμασταν με την έτερη culturelover στους διαδρόμους τα ερεθίσματα πολλαπλασιάζονταν . Από τις ελληνικές συμμετοχές ξεχώριζε η συμμετοχή του Ορίζοντα Γεγονότων, το περίπτερο του οποίοy επισκέπτονταν πολλοί φιλότεχνοι. Κάποιοι στέκονταν για ώρα μπροστά από τα έργα και κάποιοι περνούσαν βιαστικά για να δουν βουλιμικά όλα τα εκθέματα. Σίγουρα όμως για να μπορέσεις να κατανοήσεις τόσες ιδέες χρειάζεται χρόνος για σκέψη αλλά και συζήτηση. Χαρακτηριστικοί διαλόγους εξελίσσονταν "αυτό είναι τέχνη;", "τι θέλει να πει τώρα"... "Μμμ, αυτο το φτιάχνω και εγώ". Σεργιανίζοντας ανάλογη συζήτηση είχαμε και εμείς για το ποια είναι η ταυτότητα της σημερινής τέχνης, τι θέλει να εκφράσει αλλά και ποιος μπορεί να καταλάβει μια τέχνη γεμάτη φιλοσοφικά νοήματα. Και αυτος ο ρινόκερης με την νωχελική διάθεση, τι σημαίνει;" Αρκετός κόσμος στεκόταν μπροστά από αυτό το έργο και προσπαθούσε να αποκωδικοποιήσει τα βαθύτερα μηνύματα. Αρκετοί φωτογράφιζαν ή φωτογραφίζονταν δίπλα στο βαρύ έργο...Άλλοι πάλι στέκονταν στο περίπτερο της artia gallery όπου οι επισκέπτες διαμόρφωναν το έργο σύμφωνα με το δικό τους γούστο μετακινώντας τις ζωγραφισμένες διαφάνειες. Η ζωγράφος είχε με ειδική τεχνική χαράξει και ζωγραφίσει τις διαφάνειες, οι οποίες κρέμονταν από συρμούς που μετακινούνταν και οι περισσότεροι δοκιμάζαμε συνδυασμούς συνθέσεων.Στον πολιτιστικό αυτό διάλογο απάντησε ο Στέργιος Στάμος με το έργο "My country" που παραπέμπει στην εικόνα εντατικής στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Το ευφάνταστο έργο τράβηξε τα βλέμματα και συζητήθηκε όσο λίγα εκθέματα.
Απαρατήρητα δεν μπορούσαν να περάσουν και τα έργα του Κ.Τσόκλη! Παρά το γεγονός ότι ήταν άτιτλα οι μυημένοι αναγνώριζαν το συμβολισμό αλλά και αρκετοί ενημερωμένοι γνώριζαν ότι τα συγκεκριμένα έργα προέκυψαν ως πνευματική απάντηση στην απομάκρυνση του έργου «Εκρηγνυόμενος σταυρός» από το νησί της Σπιναλόγκας, το οποίο είχε δημιουργήσει για να τιμήσει την μνήμη εκείνωνπου έζησαν και πέθαναν πάνω στο νησί τα χρόνια του Λεπροκομείου.Αριστερά:Η "μασκότ" της Art Athina πόζαρε με χάρη κάτω από έργα, βέβαια θα προτιμούσε να κοιμηθεί παρά να τραβήξει τα φλας της δημοσιότητας. Δεξιά: μικροί φιλότεχνοι παρακολουθούν την προβολή του έργου Supersubjektiv (2001) της γνωστής εικαστικού Pipilotti Rist από την συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου.Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε ένα δείγμα από την δουλειά του γλύπτη Taki, που παντρεύει νέα ρεύματα με το παραδοσιακό. Η Τέχνη στα χέρια του γίνεται εφεύρεση, ενώ στο έργο του αναγνωρίζεται η λιτότητα που ταυτίζεται με τα κυκλαδικά ειδώλια και τα έργα του Αλμπέρτο Τζακομέττι.Άξια λόγου είναι και τα έργα του Mario elefteriadi (πάνω) και του Alexi Akrithaki (κάτω) που τράβαγαν το βλέμμα κάθε επισκέπτη.
Για το τέλος σας άφησα την ευφυή ιδέα της αποδόμησης με τη μορφή παζλ γνωστών έργων που φιλοξενούσε το περίπτερο της γκαλερύ Έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου. Το συγκεκριμένο έργο εικονίζει το "Γεύμα στην Χλόη" του Μανέ. Εύχομαι στην επόμενη Art Athina να παρευρεθείτε και να απολαύσετε αυτή την ώσμωση ιδεών και καλλιτεχνικών τάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου