Ο Κύκλος των αναμνήσεων μια ταινία για την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής

Καλοκαιρινό βραδάκι, τα πόδια μας γαργαλιούνται από την αίσθηση της τριβής στα χαλίκια, η μύτη μας σπάει από την μυρωδιά του γιασεμιού και η δροσερή μπίρα ευεργετεί το ζεστό σώμα μας. 
Λίγη ώρα πριν είχαμε αποφασίσει να δούμε μια ταινία με νόημα, όπως την εκτιμήσαμε ψάχνοντας ώρα στο διαδίκτυο. 
Έτσι καταλήξαμε να δούμε τον Κύκλο των Αναμνήσεων σ' ένα θερινό κινηματογράφο με τα αστέρια από ψηλά να μας κάνουν συντροφιά. 




της Μαρίας Αλιμπέρτη

 Μπορεί η εξέλιξη των γεγονότων αρχικά να μου φάνηκε λίγο αργή αλλά η υπόθεση στην συνέχεια δικαίωσε την επιλογή μας. Ο ήρωας, Έρικ Λόμαξ ήταν αιχμάλωτος πολέμου που αναγκάστηκε να εργαστεί για την κατασκευή του σιδηρόδρομου που θα ένωνε την Ταϊλάνδη με τη Βιρμανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα βιώματα του αυτά τον καταδιώκουν ακόμη και όταν συναντά τον έρωτα της ζωής του. Η Πάτι

επιθυμώντας να τον λυτρώσει από τα βάσανά του, ξετυλίγει το νήμα της ιστορίας. Όπως αποκαλύπτεται ένας Ιάπωνας εκ των βασανιστών του, που στοίχειωνε τον Έρικ, ήταν ακόμη ζωντανός. Πόσο εύκολο είναι όμως για έναν άνθρωπο να αντιμετωπίσει το οδυνηρό παρελθόν; 
Η εν λόγω ταινία του Τζόναθαν Τεπλίτσκι με συγκλόνισε αρχικά καθώς αποτελεί αληθινή

ιστορία και αποδίδει σαφώς την ωμότητα του πολέμου αλλά και την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής να υπομένει καθώς η ελευθερία βρίσκεται μέσα του.  Μπορεί να είναι λίγο σκοτεινή, με καταθλιπτικές τάσεις, λόγω του θέματος, αλλά η πλοκή ανατρέπει αυτή την αίσθηση θλίψης με την συγκίνηση. Σε μια μεστή ερμηνεία, ο Κόλιν Φερθ πείθει στον ρόλο ενός ανθρώπου που ζει στα όρια του εφιάλτη του παρελθόντος και στο ονειρικό

παρόν, αντιμετωπίζει το δίλημμα να τιμωρήσει εκείνους που καταπάτησαν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του, ενώ θα αποδείξει το ψυχικό μεγαλείο να συγχωρεί. Από την άλλη ο ρόλος της Νικόλ Κίτμαν βρίσκεται στα όρια του μελό, δίνοντας σαφές προβάδισμα στον πρωταγωνιστή 
Σαφώς το έργο επενδύει στην συναισθηματική φόρτιση που καταφέρνει να συνεπάρει τον θεατή και να του χαρίσει την ανακούφιση- κάθαρση με το τέλος της, ενώ θα πρέπει να αναγνωρισθεί η επιμελημένη αισθητική με ωραίες εικόνες που παίζουν με το φλου, τα dissolve και τις αντανακλάσεις.