Επιθυμίες και ψυχική λύτρωση μέσα από την φωτογραφική ματιά της Χριστίνας Κατσάρα

Ανθρώπινες φιγούρες, άγγελοι, κινηματογραφικά πλάνα, ψευδείς "αντανακλάσεις" σε ένα κόσμο μεταφυσικό, στα όρια του υπερρεαλισμού... Η Χριστίνα Κατσάρα ως καλή νεράιδα χρησιμοποιεί την φωτογραφία και την τεχνολογία για να δώσει στους ανθρώπους μια δεύτερη ευκαιρία: να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες τους και να τους οδηγήσει στην λύτρωση.
Η επαγγελματίας φωτογράφος σχεδόν 20 χρόνια, με μεγάλη πείρα στον χώρο, καθώς έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά Γεωτρόπιο και Φωτογράφος και άλλα, θα αναγάγει τα ψυχικά μας απωθημένα σε Τέχνη. 

της Μαρίας Αλιμπέρτη

 Στην δεύτερη ατομική της έκθεση της στο πλαίσιο του Festival of Arts "Τέχνη : Η Σωτηρία της Ψυχής" στο Life and Art Theater, υιοθετεί ως μοντέλα τα γλυπτά του Αριστείδη Πατσόγλου, έργα του οποίου εκτίθενται στο Πομπιντού, ενώ έχει επιμεληθεί τον γλυπτό διάκοσμο στον ΗΣΑΠ του Αγίου Ελευθερίου.
Με μια εικαστική αισθητική η φωτογράφος μεταμορφώνει τα γλυπτά σε μέρος του δικού της

"καμβά". Η  σύλληψη της ιδέας προέκυψε από μια συνεργασία με τον καλλιτέχνη, όπως εξηγεί στο culturelovers.gr, "είχα φωτογραφίσει όλη την συλλογή των έργων του, αγάλματα από 5 έως 10 μέτρα.  Σκεφτόμουν πως θα ήταν ενταγμένα σε ένα φυσικό χώρο. Μετά από αυτή την ιδέα άρχισε η σχέση πραγματικότητας και μετάβασης στην άλλη την ζωή." Δεν πρόκειται όμως για μια απλή αφομοίωση των γλυπτών σε μια φωτογραφική τέχνη. Η προσέγγιση της κ. Κατσάρα διαθέτει φιλοσοφικό προσανατολισμό "Με την σκέψη ότι ο χρόνος παγώνει, ο άνθρωπος γίνεται άγαλμα, πηγαίνει στην άλλη στιγμή αλλά εκεί (...)" σημειώνει η κ.Κατσάρα.

Η επιθυμία δεν αφήνει την ψυχή να ησυχάσει,  "συνήθως φεύγει ο άνθρωπος και δεν έχει εκπληρώσει μια μεγάλη του επιθυμία. Οπότε θα ήθελε μια δεύτερη ευκαιρία. Και ίσως στην δεύτερη ζωή, εάν υπάρχει, να ξαναπάει στο ίδιο σημείο και να ξαναζήσει την ίδια στιγμή"
Όσο για το τεχνικό μέρος "τα έργα φωτογραφήθηκαν στον χώρο του γλύπτη σε άσπρο φόντο και τα επεξεργάστηκα. Πολλά τοπία είναι συνθέσεις. Δεν ήθελα να είναι

ακριβώς ρεαλιστικά, γιατί όταν γίνεται κάτι ανάμνηση δεν είναι ακριβώς όπως το θυμόμαστε, έχει κάποια στοιχεία φανταστικά, στα όρια του υπερρεαλισμού. Είναι συνθέσεις από δυο ή τρεις φωτογραφίες."

Τρίτη 28 Απριλίου έως 3 Μαΐου : 17.00-21.00
Κωνσταντινουπόλεως 82, Γκάζι
τηλ.210.5789337