Λαϊκή μουσική, ο ήρωας ανάβει τσιγάρο σε ένα παλιό γραφείο με φόντο υαλικά. Διακρίνω ανάμεσά τους ένα γυάλινο βενετσιάνικο καπέλο, όμοιο με εκείνο της μαμάς μου, δώρο στο γάμο της. Νομίζω ότι προβάλλεται μπροστά μου παλιά ελληνική ταινία μόνο που είναι έγχρωμη!
Η παράσταση αρχίζει και ζωντανεύει η ζωή σε μια συνοικία που σήμερα είναι σήμα κατατεθέν της διασκέδασης, άλλοτε ήταν της βιοπάλης. Η ζωή στα κακόφημα σοκάκια της συνοικίας στο Γκαζι, στην υποβαθμισμένη περιοχή με το καπνό από το εργοστάσιο φωτοαερίου με τις μικρές επιχειρήσεις, τους εργάτες, τους λούμπεν...
Μέσα από την ιστορία της βιοτεχνίας, την ιστορία των ανθρώπων ξεδιπλώνεται όλη η ιστορία των Νεοελλήνων, τόσο εύθραστη όσο τα υαλικά! Η καταπίεση που βίωσαν με τη χούντα, η καχυποψία, ο φόβος, το κλίμα, η τάση για καλοπέραση, η δίψα για ζωή... Τα γεγονότα μεταφέρονται σε διάφορα σημεία της σκηνής, το μαγαζί, το σπίτι, η ταβέρνα..Οι ήρωες μιλούν και για την τότε κρίση, για κίνδυνο να πτωχεύσει η επιχείρηση... και σκέφτομαι μήπως η ιστορία κάνει κύκλουςή μήπως ο Μένης Κουμανταρέας είχε προφητικές ικανότητες;
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Το θέατρο της ΑΣΚΤ αποδεικνύεται ιδανικό περιβάλλον για να "ανεβει" το μυθιστόρημα του Μένη Κουμανταρέα, «Βιοτεχνία Υαλικών» σε σκηνοθεσία Άγγελου Χατζά, σκεφτομαι χαζεύοντας τα φουγάρα στην αυλή της σχολής. Η θεατρική ομάδα «Νεάπολις» παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό θέατρο και ειδικά διασκευασμένο,το βιβλίο, το οποίο διακρίθηκε με Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και το οποίο μας μεταφέρει κάπου στη συμβολή των οδών Πειραιώς και Ιεράς οδού.
Από εκεί διακρίνονται οι λέβητες και οι καμινάδες του εργοστασίου που γεμίζουν καπνό τη γειτονιά. Πίσω από τα μισόκλειστα ρολά διέκρινε τον φύλακα ανάμεσα στα συρματοπλέγματα που θύμιζαν την περίοδο της Κατοχής.
Κάτω από τα φώτα των πολυελαίων εκείνη ξεπατίκωνε σχέδια, ο άνδρας της ξεφύλλιζε τιμολόγια και σημείωνε στην παλιά ξύλινη ατζέντα...οι υπάλληλοι μπλέκονταν στα πόδια τους....
Οι ήρωες,με διαφορετικές προσωπικότητες παρουσιάζουν μέσα από τις δικές τους ιστορίες το σύμπαν μιας εποχής:
Η Μπέμπα και ο Βλάσης, το ζεύγος Ταντή, ιδιοκτήτες της βιοτεχνίας των υαλικών, έχουν αφήσει το αριστερό τους παρελθόν και επενδύουν την ζωή τους στην επιχείρηση. Μοιάζουν τόσο διαφορετικοί: εκείνη έχει τσαγανό, το οποίο αποδίδει απόλυτα η Τζίνη Παπαδοπούλου, ενώ εκείνος πιο ήπιων τόνων, όπως τον ερμηνεύει μοναδικά ο Άγγελος Χατζάς, προσπαθεί να πάρει το τιμόνι της ζωής και της skoda που οδηγεί η δυναμική γυναίκα του. Μάλιστα, είναι ο ήρωας με τον οποίο θα μπορούσαμε να ταυτιστούμε καθώς φθάνει στα όρια της νεύρωσης-ψύχωσης, όπως οι περισσότεροι Έλληνες που βρίσκονται σε αυτή την στενωπό.Το ζευγάρι είναι οι δυο αφηγητές του έργου. Οι δύο υπάλληλοι και φίλοι τους, ο Βάσος Ραχούτης και ο Σπύρος Μαλακατές, που ενσαρκώνουν ο Γιάννης Στόλλας και ο Γιάννης Μπουραζάνας και χαρίζουν μια κωμική νότα στη παράσταση, αντικατοπτρίζοντας την αθωότητα των λαικών στρωμάτων.
Θεατρική διασκευή: Γιάννης Μπουραζάνας
Σκηνοθεσία: Άγγελος Χατζάς
Επιμέλεια κίνησης: Άρτεμις Ιγνατίου
Σκηνικά: Γιάννης Γκαρδιακός
Κοστούμια: Αλέξανδρος ΚομπόγιωργαςΠαραγωγή: Εταιρία Θεάτρου «Νεάπολις»
Μέχρι τις11 Απριλίου
κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 18 μόνο παραστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου