Στο Παρίσι, ο οίκος Artcurial ανέδειξε τον πίνακα Δαβίδ με το Κεφάλι του Γολιάθ του Guido Reni ως νέο ιστορικό ρεκόρ για τον Μπολονέζο δάσκαλο, με τελική τιμή 12,4 εκατομμύρια ευρώ μαζί με τα δικαιώματα. Το έργο, που είχε εξαφανιστεί από τον δημόσιο ορίζοντα για περισσότερα από διακόσια χρόνια, ξεκίνησε με εκτίμηση δύο έως τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ και τελικά εκτοξεύθηκε σε τιμή τριπλάσια, επιβεβαιώνοντας τη σπανιότητα και τη σημασία του. Η χρονολόγηση τοποθετείται στο 1605 με 1606, περίοδο κατά την οποία ο Reni διαμόρφωνε τη δική του καλλιτεχνική ταυτότητα, επεξεργαζόμενος τις καινοτομίες του καραβατζικού νατουραλισμού και συνδυάζοντάς τες με το ιδεώδες της κλασικής ομορφιάς.
Πλούσια ιστορία προέλευσης
Αγοράστηκε αρχικά από τον δούκα Φραντσέσκο Α΄ ντ’ Έστε το 1633 και στη συνέχεια εντάχθηκε στη συλλογή του πρίγκιπα Ευγένιου της Σαβοΐας στη Βιέννη. Μεταφέρθηκε στο Τορίνο τον 18ο αιώνα και πιθανότατα οδηγήθηκε στη Γαλλία στις αρχές του 19ου αιώνα κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής του Πεδεμοντίου. Έκτοτε παρέμεινε στην ίδια οικογένεια για πάνω από δύο αιώνες, γεγονός που καθιστά την επανεμφάνισή του ακόμη πιο εντυπωσιακή.
Ο πίνακας ανήκει στον τύπο Créquy, συγγενικό με την εκδοχή του Λούβρου, αλλά παρουσιάζει διακριτές διαφορές στη στάση, στη μορφή του Γολιάθ και σε λεπτομέρειες του τοπίου. Η τεχνική ανάλυση δείχνει ότι πιθανότατα δημιουργήθηκε παράλληλα με την εκδοχή του Λούβρου, πάνω σε καμβά ίδιας ύφανσης. Η αποκατάσταση του βερνικιού αναμένεται να αποκαλύψει το αρχικό βαθύ πορφυρό χρώμα του περιζώματος, κατασκευασμένο από λάπις λάζουλι.
Η σύνθεση του Reni αποτελεί σημείο καμπής στην πορεία του. Ο νεαρός Δαβίδ αποδίδεται χωρίς θριαμβευτική διάθεση, σε μια στιγμή στοχασμού και εσωτερικής έντασης. Η μορφή του συνδυάζει την καραβατζική αμεσότητα με την κλασική αρμονία, ενώ η φυσιογνωμία του Γολιάθ βασίζεται, σύμφωνα με τον Μαλβασία, σε έναν Μπολονέζο καταστηματάρχη. Η επιρροή του έργου υπήρξε τεράστια, εμπνέοντας καλλιτέχνες όπως ήταν η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι, ο Βαλεντέν ντε Μπουλόν και η Ελιζαμπέτα Σιράνι.
Η επανεμφάνιση του πίνακα εντάσσεται σε ένα νέο κύμα μελετών που επαναξιολογούν τις αυτόγραφες εκδοχές του Reni. Οι πρόσφατες εκθέσεις στη Φρανκφούρτη, τη Μαδρίτη και την Ορλεάνη έχουν αναδείξει την πολυπλοκότητα των διαφορετικών τύπων του Δαβίδ, επιβεβαιώνοντας τη σημασία του έργου που δημοπρατήθηκε στο Παρίσι. Το θέμα του Δαβίδ, βαθιά συμβολικό στις μονοθεϊστικές παραδόσεις, αποκτά στη σύνθεση του Reni μια στοχαστική διάσταση, όπου η νίκη δεν εκφράζεται με βία αλλά με εσωτερική δύναμη.
ΠΗΓΗ:www.finestresullarte.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου