Το Μουσείο Πράδο αναβιώνει το χαμένο παρεκκλήσι Herrera με μνημειώδη εγκατάσταση

Το Εθνικό Μουσείο Πράδο στη Μαδρίτη παρουσίασε μια εντυπωσιακή νέα μόνιμη εγκατάσταση: την ανακατασκευή του χαμένου παρεκκλησίου Herrera, ενός φιλόδοξου μπαρόκ συνόλου που δημιουργήθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα από τον Annibale Carracci και το εργαστήριό του στη Ρώμη. Χάρη στη συνεργασία με την εταιρεία OHLA, οι επισκέπτες έχουν πλέον τη δυνατότητα να βιώσουν τα εξαιρετικά αυτά φρέσκο όπως εμφανίζονταν αρχικά — ψηλά πάνω από την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας του Σαντιάγο ντε λος Εσπανιόλες, του εμβληματικού ναού της ισπανικής μοναρχίας στην Αιώνια Πόλη.

Το αρχικό παρεκκλήσι, παραγγελία του πλούσιου τραπεζίτη Juan Enríquez de Herrera, καταστράφηκε τον 19ο αιώνα. Τα φρέσκο, που απεικονίζουν τη ζωή και τα θαύματα του Αγίου Διδάκου της Αλκαλά, διασώθηκαν το 1833 όταν η εκκλησία ερειπώθηκε. Αποσπασμένα με προσοχή από τους τοίχους, μεταφέρθηκαν σε καμβά και διαμοιράστηκαν μεταξύ Βαρκελώνης και Μαδρίτης. Επτά από τα σωζόμενα αποσπάσματα, που φυλάσσονταν επί σχεδόν δύο αιώνες στη συλλογή του Πράδο, αποκτούν πλέον νέα ζωή μέσα από μια εγκατάσταση που αναδημιουργεί την αρχική χωρική εμπειρία του μνημείου.Π

Παρουσίαση

Η νέα δομή, σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Francisco Bocanegra, αναπαριστά το αρχικό ύψος και τη γεωμετρία του παρεκκλησίου, προσφέροντας στους επισκέπτες μια αίσθηση του αρχιτεκτονικού ρυθμού και της πνευματικής έντασης του χώρου. Το αποτέλεσμα είναι ταυτόχρονα επιστημονικό και βιωματικό: ένας σεβαστικός φόρος τιμής σε ένα από τα σημαντικότερα έργα της πρώιμης μπαρόκ τέχνης και μια ζωντανή υπενθύμιση της αρμονίας μεταξύ ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής.

Τα φρέσκο, που φιλοτεχνήθηκαν μεταξύ 1602 και 1605, ενσαρκώνουν τη χάρη και τη δυναμική που καθιέρωσαν τον Carracci ως κεντρική μορφή της ευρωπαϊκής ζωγραφικής. Μετά την ασθένεια του καλλιτέχνη, ο μαθητής του Francesco Albani και άλλοι εκπρόσωποι της μπολονέζικης σχολής ολοκλήρωσαν τον κύκλο, διατηρώντας τέτοια ενότητα ύφους ώστε οι πινελιές τους να είναι σχεδόν αδιαχώριστες. Οι σκηνές αφηγούνται πράξεις θεραπείας και πίστης του Αγίου Διδάκου, ιστορίες που άγγιξαν βαθιά τον Herrera, ο οποίος πίστευε ότι ο άγιος είχε θεραπεύσει θαυματουργά τον γιο του.

Έκθεση

Σε γειτονική αίθουσα, οι επισκέπτες μπορούν να δουν έργα συγχρόνων του Carracci — Ludovico Carracci, Guido Reni και Domenichino — καλλιτεχνών που μετέφεραν τα ιδανικά της ισορροπίας, της αφοσίωσης και του νατουραλισμού στη Ρώμη, μεταμορφώνοντας τη γλώσσα της τέχνης στην αυγή του μπαρόκ.

Το έργο ακολουθεί τη μεγάλη έκθεση του 2022, που παρουσιάστηκαν τα αποκατεστημένα φρέσκο μετά από δεκαετίες συντήρησης. Πλέον, με τη μόνιμη εγκατάσταση, το Πράδο εξασφαλίζει ότι οι επισκέπτες μπορούν να εκτιμήσουν όχι μόνο την τεχνική αρτιότητα των έργων, αλλά και το αρχιτεκτονικό και θρησκευτικό τους πλαίσιο.

Όπως σημειώνει η επιμελητική ομάδα του μουσείου, η ανακατασκευή «αναβιώνει ένα ουσιώδες κεφάλαιο της ευρωπαϊκής τοιχογραφίας — μια γέφυρα μεταξύ της καλλιτεχνικής ενέργειας της Μπολόνια και του μεγαλείου της Ρώμης». Χάρη στη συνεργασία με την OHLA, το κοινό μπορεί να σταθεί ξανά μπροστά στα λαμπερά χρώματα και τις ρυθμικές συνθέσεις του Carracci και της σχολής του, και να φανταστεί το παρεκκλήσι που κάποτε ενσάρκωνε τις πνευματικές και καλλιτεχνικές φιλοδοξίες μιας μεγάλης εποχής.