Μπορεί μια ταινία να σε αγγίξει βαθιά ή να σε εμψυχώσει ώστε να συνεχίσεις κόντρα στις δυσκολίες; Ναι, μπορεί – ειδικά αν δεις την ταινία «12 Mighty Orphans». Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία που γεμίζει τον θεατή με θετική σκέψη και δύναμη, δείχνοντας πώς ένας φαινομενικά αδύναμος μπορεί να καταφέρει αυτό που μοιάζει ακατόρθωτο. Στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται για την εμψυχωτική ιστορία μιας ομάδας παιδιών σε ορφανοτροφείο, τα οποία με την καθοδήγηση ενός εμπνευσμένου δασκάλου καταφέρνουν, παρά την έλλειψη μέσων, να διακριθούν στο αμερικανικό ποδόσφαιρο και να γίνουν λαϊκοί ήρωες.
Σύνοψη
Την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης, τη δεκαετία του 1930, ένας δάσκαλος–προπονητής αναλαμβάνει μια ομάδα ορφανών παιδιών στο Τέξας. Όταν τους γνωρίζει, είναι εγκαταλελειμμένα, χωρίς παπούτσια, χωρίς ελπίδα. Σύντομα όμως γίνεται γι’ αυτά πηγή έμπνευσης και τα οδηγεί μέχρι το πρωτάθλημα της πολιτείας. Καταφέρνει να μεταμορφώσει τα «αγρίμια» σε αθλητές, βοηθώντας τα να πιστέψουν στον εαυτό τους. Στα μάτια όλων η ομάδα θεωρούνταν το απόλυτο αουτσάιντερ, όμως, χάρη στη σκληρή δουλειά και την ώθηση του δασκάλου, κατέκτησαν τον ενθουσιασμό των συμπολιτών τους – ακόμη και του προέδρου Φραγκλίνου Δ. Ρούσβελτ.
Ερμηνείες και απόδοση της ιστορίας
Η ιστορία της ομάδας αποτυπώθηκε πρώτα σε βιβλίο και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη. Το σενάριο υπογράφουν οι Kevin Meyer Lane Garrison και Ty Roberts , με τον τελευταίο να αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσίαΟ δάσκαλος Ράστι Ράσελ δημιουργεί από την αρχή ουσιαστικά μια ομάδα στο ορφανοτροφείο του Φορτ Γουόρθ. Η ταινία παρακολουθεί τον αγώνα των μαθητών, αποτελώντας παράλληλα και μια ιστορία ενηλικίωσης. Ο Luke Wilson, στον ρόλο του δασκάλου, είναι συγκινητικός, χωρίς υπερβολές, αποδίδοντας τις ηθικές αξίες του χαρακτήρα του. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι σκηνοθετικά αποτυπώνονται και οι φόβοι του ήρωα, αλλά και τα τραύματα που επιστρέφουν ως μνήμες από το πεδίο της μάχης. Πολύ καλή η ερμηνεία του Jake Austin Walker ως Hardy, ειδικά σε σκηνές που εκφράζεται έντονα η εγκατάλειψη και η οργή του, αποδίδει μοναδικά τα αισθήματα του πονεμένου παιδιού,
Νοήματα
Η ταινία μιλά για τους φόβους που μας κρατούν περιορισμένους, για τα εσωτερικά δεσμά, ενώ θίγει ζητήματα κακοποίησης και μετατραυματικού στρες. Παράλληλα, αναδεικνύει τη δύναμη της συνένωσης δυνάμεων, του ομαδικού πνεύματος και της οικογένειας χωρίς δεσμούς αίματος.
Γιατί αξίζει να δεις τη ταινία
Δεν είναι απλώς ένα αθλητικό δράμα, είναι μια ιστορία πίστης, αντοχής και ελπίδας. Σε ταξιδεύει στην Αμερική της Μεγάλης Ύφεσης, σε μια εποχή που η φτώχεια και η απελπισία κυριαρχούσαν και σου δείχνει πώς και ο πιο αδύναμος μπορεί καταφέρει να σηκώσει κεφάλι απέναντι στις αντιξοότητες. Μιλά για τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, την αξία του να μην τα παρατάς, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα. Οι ιστορίες των παιδιών αγγίζουν βαθιά, ενώ η ταινία έχει ιστορικό ενδιαφέρον: Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και δείχνει πώς η ομάδα έγινε σύμβολο ελπίδας για μια ολόκληρη κοινωνία .
