DIΑNA

Μια ξανθιά γυναίκα στην οθόνη, θυμίζει την πριγκίπισσα Νταϊάνα... 

Μια γυναίκα προσπαθεί απελπισμένα να βρει κάποιον να την αγαπήσει...

Μια ερωτευμένη γυναίκα αφήνει μηνύματα στον τηλεφωνητή, προσεγγίζει την οικογένειά του και περιμένει την έγκρισή της για να τον παντρευτεί.

 Ένιωσα λες και έβλεπα την ιστορία της Lady D από την κλειδαρότρυπα, θέλοντας να πατήσω το τηλεκοντρόλ για να κάνω ζάπινγκ αφού η ταινία είναι ένα κλικ καλύτερη από τις ροζ ιστορίες των τούρκικων σίριαλ.

Στην πρώτη σκηνή η ηρωίδα (Ναόμι Γουότς) βρίσκεται στο Παρίσι το 1997 λίγο πριν το μοιραίο δυστύχημα. Με φλας-μπακ το κουβάρι της ιστορίας ξετυλίγεται δυο χρόνια πριν τον θάνατό της και εστιάζει στην ερωτική σχέση της με τον καρδιοχειρουργό Χασνάτ Καν και τον Ντόντι αλ Φαγέντ.

Με αφηγηματικό τρόπο και αναλυτική διάθεση παρουσίασης της προσωπικής ζωής της πριγκίπισσας, σχεδόν κουτσομπολίστικh ο Γερμανός σκηνοθέτης Όλιβερ Χιρσμπίγκελ, γνωστός από την ταινία “Η Πτώση” αναλώνεται σε γλυκανάλατα κλισέ, προσπαθώντας να αναδείξει μια άλλη πτυχή της ιστορίας- οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.

Παρά το συναισθηματικό κρεσέντο η Ναόμι Γουότς καταφέρνει να υποδυθεί με πειστικότητα -βλέμμα, κινήσεις κ.α.- την πριγκίπισσα σώζοντας κάπως την κατάσταση.

                                                                                      Μ.ΑΛΙΜΠΕΡΤΗ