Ο κινηματογράφος είναι μόνο πυρετώδης υπερδιέργερση ή συναισθηματική έξαρση και προβληματισμός; Μια ταινία μπορεί να πραγματεύεται ζητήματα κοινωνικά και ηθικής υφής με τόσο ρεαλιστικό τρόπο που να θέλεις να αρνηθείς αυτή την πραγματικότητα... Η ταινία “Στιγμές από την ζωή ενός ήρωα”(An Episode in the Life of an Iron Picker) του βραβευμένου σκηνοθέτη Danis Tanovic- με δυο βραβεία στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την συγκεκριμένη ταινία, παρουσιάζει το πως ξεπέφτει σε εμπόρευμα ο άνθρωπος μέσα από την ιστορία ενός Ρομά.
Ο Ναζίφ (Nazif Mujic, που υποδύεται τον εαυτό του) ένας φτωχός Ρομά
σε χωριό της διαλυμένης από το πόλεμο
Βοσνίας, πουλάει παλιοσίδερα σε
σκραπατζιδικα για να μαζέψει μερικά
ψύχουλα και να επιβιώσει η γυναίκα του
και τα δυο τους κορίτσια. Η γυναίκα του
Σενάντα (Senada Alimanovic, και αυτή υποδύεται τον εαυτό
της) και θα χρειαστεί θεραπεία, αλλά δεν μπορούν να καταβάλουν τα χρήματα για την επέμβαση. Στο νοσοκομείο
τους αντιμετωπίζουν ως πελάτες και όχι
ως ασθενείς. Θα χτυπήσουν πολλές φορές
την πόρτα του γιατρού αλλά η απάντηση
είναι αρνητική για την ανασφάλιστη
γυναίκα που κινδυνεύει...Πιθανότατα ο σκηνοθέτης ήθελε να αποδώσει με ωμή-σχεδόν ντοκυμαντερίστικη προσέγγιση την ζωή μας μειονότητας καθώς οι ήρωες υποδύονται τους εαυτούς τους και η κάμερα τους παρακολουθεί στην καθημερινή τους ζωής. Αλλά καθώς μπαίνουν στον δαίδαλο ενός ανάλγητου συστήματος υγείας χάνουν την ταυτότητα της μειονότητας. Η ιστορία τους θυμίζει τόσο πολύ την ελληνική πραγματικότητα: τον γνωστό ή φίλο ή συγγενή μας, ανασφάλιστο, άνεργο, φτωχό που δεν μπορεί να πάει στο γιατρό, να πάρει τα φάρμακά του, να κάνει τις εξετάσεις του γιατί απλά δεν έχει να πληρώσει...Πόσο εύκολα ένας άνθρωπος χάνει τα ουσιώδη; Το δικαίωμα στην υγεία του!
Μπορεί αισθητικά η ταινία να μην συγκινεί (ο ρυθμός είναι αργός σχεδόν νωθρός και οι εικόνες φτώχειας απωθούν), αλλά το μήνυμα δεν αφήνει τον υποψιασμένο θεατή ασυγκίνητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου