Play... υπέροχα στον Πύργο Μπαζαίου!

Καλοκαιρινό βραδάκι, το πολιτιστικό μου ένστικτο με καλεί να αφήσω το δροσερό αεράκι της ακροθαλασσιάς και να κατευθυνθώ στην ενδοχώρα του νησιού. Και φυσικά δεν θα με απογοητεύσει. . Επιβλητικός ο Πύργος Μπαζαίου, φωτισμένος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι της εξοχής δείχνει πιο μεγαλοπρεπής. Τον κοιτώ και νιώθω ότι βιώνω κάποιο μεσαιωνικό παραμύθι. Από κάπου θα έρθουν καλπάζοντας οι Ιππότες για να γοητεύσουν κάποια όμορφη κυρά της Νάξου.

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, σαν πεταλούδα που έλκεται από το φως, μπαίνω στην ουρά και περιμένω υπομονετικά να

βρεθώ κάτω από το οικόσημο της πύλης. Κρυφοκοιτάζω μέσα,  ο κόσμος έχει πλημμυρίσει τον χώρο. Τι όμορφη αυλή! Σκέφτομαι ότι εδώ θα ηχούσαν άλλοτε λαούτα και βιολιά, όταν θα γύριζε από τον τρύγο η οικογένεια Μπαζαίου... Ευτυχώς βρίσκουμε να κάτσουμε στα σκαλάκια, είμαστε σχεδόν πάνω στη σκηνή. Οι προβολείς ανάβουν. Η Έλλη Πασπαλά και ο Βασιλικός ετοιμάζονται. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά συμμεριζόμαστε την αγωνία των καλλιτεχνών η οποία εντείνεται από την βασανιστική ζέστη που εκπέμπουν τα φώτα. Η μαγευτική βραδιά όμως θα με αποζημιώσει.

Μικρά τεχνικά προβλήματα και η καθυστέρηση του πιανίστα εξαιτίας της αργοπορίας του πλοίου της γραμμής προσθέτουν αλατοπίπερο στην εμπειρία μας. Ως φιλόξενος οικοδεσπότης ο κ.Βαζαίος θα φροντίζει να μας καλωσορίσει και να μας ευχηθεί  καλή διασκέδαση σε μια ακόμη ξεχωριστή εκδήλωση του Φεστιβάλ Νάξου. 
Και το παιχνίδι αρχίζει...μεταξύ φωνών, μουσικών οργάνων...μια εναλλαγή πάνω στη σκηνή που δεν σε αφήνει να βαρεθείς με την επιλογή ποιοτικών τραγουδιών, από Χατζιδάκι και Beatles, Αττίκ και Tσιτσάνη αλλά και Joni Mitchell. Η χημεία μεταξύ των καλλιτεχνώνήταν εκπληκτική, διαφαίνεται στην άνεση που αλλάζουν ρόλους, γι 'αυτό και η μουσική παράσταση ονομάστηκε "play".  Από το πιάνο να παίζει με πάθος τύμπανα η Έλλη, την οποία αγαπούσα και την

παρακολουθούσα χρόνια, αλλά η βελούδινη φωνή και η σαγηνευτική ερμηνεία του Βασιλικού με συγκίνησε τόσο ευχάριστα. Τι λυγμός! "Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω" σιγοτραγουδάω...Φυσικά από την βραδιά δεν θα μπορούσε να λήψει μια μελωδία της πολυαγαπημένης Ευανθίας Ρεμπούτσικα που έχει υπογράψει επιτυχίες της Πασπαλά....
Εκπληκτικοί και οι συνεργάτες τους  ο σαξοφωνίστας και συνθέτης David Lynch και ο πιανίστας και συνθέτης Τάκης Φαραζής. Είναι αξιοθαύμαστο πως ένα μικρό σχήμα τεσσάρων ανθρώπων σε κάνει να αναριγείς, φυσικά συμβάλλει και η ατμόσφαιρα του πύργου, αναλογίζομαι.  
Η βραδιά έκλεισε παρά το γεγονός ότι το κοινό παρακαλούσε να μη τελειώσει ποτέ, αφού εξελίχθηκε σε ένα αυθόρμητο πάρτυ με το Dancing Queen των Abba! Αυτές τις εκπλήξεις κρύβει το καλοκαίρι στη Νάξο, την Βασίλισσα των Κυκλάδων!!!