Ο Τζούλιαν αγαπά την Πατ ή αλλιώς “Τα Τρία Επίπεδα της Ζωής”

Γράφει η Βίκυ Καλοφωτιά

Λένε ότι, όταν μια αγάπη είναι αληθινή, διαρκεί για πάντα. Όπως ορίζεται το “για πάντα” για τον καθένα. Συνήθως όμως το “για πάντα” σημαίνει από τη στιγμή εκείνη, που οι ματιές δύο ανθρώπων θα διασταυρωθούν γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι φτιάχτηκαν ο ένας για τον άλλον, μέχρι το τέλος της κοινής τους ζωής. Ότι όλα τους τα ολισθήματα, όλες οι λάθος κινήσεις, όλα τα άσκοπα πήγαινε-έλα μέχρι εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή, ήταν μέρη του σχεδίου που είχε καταστρωθεί από εκείνους που γνωρίζουν καλύτερα από όλους εμάς, έτσι ώστε οι δυο αυτοί άνθρωποι να βρουν κάποτε το μονοπάτι, ο ένας για την αγκαλιά του άλλου. Είναι σαν να ξεκινά ένα μακρινό ταξίδι με αλεξίπτωτο στους μαγικούς αιθέρες. Ή καλύτερα, ένα όνειρο που ζουν και οι δυο τους με τα μάτια ανοιχτά. 

Κάποια στιγμή, όμως, το όνειρο τελειώνει. Και το αλεξίπτωτο προσγειώνεται. Άλλοτε απότομα, άλλοτε σταδιακά, πάντως πάντοτε φτάνει η στιγμή που χρειάζεται να συνεχίσει ο καθένας μόνος του και να “κουμαντάρει” το αλεξίπτωτο με τις αναμνήσεις από τον έρωτα της ζωής του έτσι ώστε να τον κρατήσει ζωντανό με όλες τις εικόνες και τα συναισθήματα που τον συνόδευαν άλλοτε. Άλλωστε, όπως λέγεται, “τα αγαπημένα πρόσωπα πεθαίνουν μόνο, όταν τα ξεχνάμε”. Και ο συγγραφέας του βιβλίου “Τα Τρία Επίπεδα της Ζωής”, με το γαλάζιο εξώφυλλο και το αερόστατο στην απόχρωση του μπρούντζου, ο Τζούλιαν Μπαρνς, σίγουρα δεν αφήνει τη μνήμη της γυναίκας που ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή και έζησαν μαζί τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής τους, να ξεθωριάσει και να περάσει στη σφαίρα της λήθης. Περνάει, όμως, στη σφαίρα της αιωνιότητας. Εκεί, όπου οι αγάπες διαρκούν παντοτινά έστω κι αν πλέον υπάρχουν σε άλλη διάσταση. Και ο ένας έχει πλέον περάσει στην αντίπερα όχθη. Είναι από εκείνες τις αγάπες που είναι τόσο δυνατές και έντονες ακόμη κι όταν ένας από τους δύο συντρόφους πηγαίνει ψηλά στον ουρανό…γιατί τους ενώνει ένα αόρατο νήμα που είναι αδύνατο να κοπεί έστω και όταν οι δρόμοι τους προσωρινά χωριστούν. 

Κάθε λέξη του εν λόγω βιβλίου, αποτελεί ένα φόρο τιμής από έναν άνδρα που αγάπησε βαθιά και ολοκληρωτικά προς μια γυναίκα που αποτέλεσε για εκείνον όλη του τη ζωή. “Την καρδιά της ζωής του. Τη ζωή της καρδιάς του”. Και εξακολουθεί να ισχύει. Δεν τα παρατάει, δε λυγίζει, προσπαθεί να φτιάξει μια σχεδία από τις κοινές τους

αναμνήσεις για να κρατηθούν και οι δυο τους στη ζωή. Ο καθένας στη διάσταση που βρίσκεται την παρούσα στιγμή, γιατί από όποια διάσταση κι αν το δει κανείς, η κοινή συνισταμένη είναι μία: αυτοί οι άνθρωποι αγαπήθηκαν. Και αγαπήθηκαν αληθινά. Τόσο, που η επικοινωνία τους συνεχίζεται κατά κάποιον τρόπο ακόμη και τώρα παρ’όλο που μεταξύ τους μεσολαβεί μια ολόκληρη άβυσσος. Τη σκέφτεται συνέχεια λες και δεν έφυγε ποτέ από δίπλα του και ας έχουν περάσει μήνες από τη μέρα που εκείνη αποχαιρέτησε το φως του ήλιου. Το φως των ματιών του. Το φως της ζωής. Το φως της κοινής τους ζωής. 

“Βάζεις μαζί δύο ανθρώπους που δεν είχαν ξαναβρεθεί ποτέ και άλλοτε ο κόσμος αλλάζει, άλλοτε όχι. Μπορεί να συντριβούν και να καούν ή να καούν και να συντριβούν. Μερικές φορές όμως συμβαίνει κάτι πρωτόφαντο και τότε ο κόσμος αλλάζει. Μαζί, είναι καλύτεροι απ’ό,τι είναι ο καθένας μόνος του…”, αναφέρει ο Τζούλιαν Μπαρνς. Και έτσι είναι. Έτσι συμβαίνει στις σχέσεις ζωής που έρχονται και τα “σαρώνουν” όλα στο πέρασμά τους κάνοντάς σε να ξεχνάς ό,τι δυσκολία κι αν αντιμετώπισες στο δρόμο σου προς τη μία και μοναδική αγκαλιά. Την αγκαλιά που θα σε συνεφέρει, θα σε φροντίσει, θα σε ζωντανέψει, θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και μέσα από τη δύναμη των “δύο” θα αλλάξει τον κόσμο. Είναι δυνατό να αλλάξει ένας ολόκληρος κόσμος μέσα από μια σχέση δύο ανθρώπων που είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον; Είναι. Και βέβαια είναι. Άλλωστε “ο έρωτας είναι το σημείο συνάντησης της αλήθειας με τη μαγεία”. 

…και με έμπνευση από τις σελίδες των τετραδίων των σχολικών και εφηβικών μας χρόνων, όπου ο X και η Y ίσον “Αγάπη Για Πάντα”, έτσι κι εδώ:

Ο Τζούλιαν Μπαρνς και η Πατ Κάβανα ίσον “Αγάπη Για Πάντα”…κι ακόμη πιο πέρα…

*Το βιβλίο “Τα Τρία Επίπεδα της Ζωής”, του Τζούλιαν Μπαρνς, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Το 2011, ο προαναφερθείς συγγραφέας, τιμήθηκε με το βραβείο “Man Booker” για το βιβλίο του “Ένα κάποιο τέλος”.