Χρειάζεται δύναμη, κότσια και ιδιαίτερες ικανότητες
να καταθέτεις την ψυχή σου επί σκηνής με στόχο να κάνεις τους θεατές να
γελάσουν με την καρδιά τους, όσο κι αν “το γέλιο είναι στη φύση μας”, όπως μας
εκμυστηρεύεται ένας από αυτούς τους ανθρώπους, ο Γιώργος Χατζηπαύλου. Ο χαρισματικός κωμικός που δεν δίστασε να
αφήσει τη θέση του στη διαφημιστική εταιρεία όπου εργαζόταν, προκειμένου να
ακολουθήσει το όνειρό του. Να στέκεται μπροστά στο κοινό και μέσα από τις έξυπνες
ατάκες του να μας προβληματίζει, να μας ψυχαγωγεί, αλλά κυρίως να μας
υπενθυμίζει ότι ό,τι κι αν γίνεται, δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε το χαμόγελό μας…
Συνέντευξη
στη Βίκυ Καλοφωτιά
Πόσο εφικτό είναι για εσάς το να κάνετε τους
θεατές να γελάνε σε μια εποχή, όπου με όλα όσα επικρατούν, το γέλιο τείνει συνεχώς
να ξεθωριάζει; Γελάμε σήμερα το ίδιο εύκολα όσο παλαιότερα;
Νομίζω ότι η επιθυμία μας να γελάμε, είναι στη φύση μας, μια
εγγενής επιθυμία που δεν μπορεί να επηρεαστεί από οτιδήποτε, απλά μπορεί ίσως να
περιοριστεί η αναζήτηση του γέλιου από την πλευρά του θεατή. Όταν όμως το
ανακαλύψεις και δεις ότι υπάρχει κάπου, νομίζω ότι δεν το απορρίπτεις. Από εκεί
και πέρα εξαρτάται κιόλας από τη θεματολογία που επιλέγει ένας κωμικός να
παρουσιάσει στο κοινό του.
Λίγο
πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το 2007, εγκαταλείψατε τη
θέση σας σε διαφημιστική εταιρεία, για να αφοσιωθείτε αποκλειστικά στο λεγόμενο
“Stand
up
comedy” (είδος
κωμωδίας στο οποίο ο καλλιτέχνης έχει άμεση επικοινωνία με το κοινό). Πόση
τόλμη χρειάστηκε για να κάνετε κάτι τέτοιο; Το έχετε μετανιώσει;
Δεν το έχω μετανιώσει καθόλου, αντιθέτως κάθε μέρα είμαι ευγνώμων
στον εαυτό μου γι’αυτό που έκανα! Δεν ήταν τόσο θέμα τόλμης, όσο η έντονη
επιθυμία μου να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα, η οποία ήταν πολύ μεγαλύτερη από
το φόβο μου για το τι θα συμβεί πράττοντάς το. Οπότε μπορώ να πω ότι σε αυτήν
την εξίσωση κέρδισε η επιθυμία.
Παραστάσεις,
ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο. Οι χώροι, στους οποίους έχετε αφήσει την
κωμική σας σφραγίδα. Αν έπρεπε να επιλέξετε έναν από αυτούς για να εκφράζεστε
καλλιτεχνικά, ποιος θα σας κέρδιζε;
Μακράν και χωρίς δεύτερη σκέψη, το θέατρο και τελευταία η
τηλεόραση. Ο λόγος μπορεί να συνοψιστεί στο ότι το θέατρο είναι η άμεση
ανταπόκριση και το πιο ζωντανό κομμάτι της δουλειάς μου, ενώ αντίστοιχα η τηλεόραση
το λιγότερο ζωντανό τμήμα της. Παρόλο που η τηλεόραση σαν μέσο επικοινωνίας έχει
εικόνα και ήχο και με ένα κουμπί βλέπεις τα πάντα, δημιουργεί ωστόσο συγχρόνως
και μια τεράστια απόσταση, την οποία δεν έχει ούτε το ραδιόφωνο, ούτε και το
διαδίκτυο και αυτό είναι κάτι που την καθιστά επίσης και ένα ψυχρό μέσο.
Τι
χρειάζεται να διαθέτει ένας κωμικός για να πετύχει στο χώρο της σάτιρας;
Κατά τη γνώμη μου είναι η αντίληψη, η παρατηρητικότητα, η
εμβάθυνση σε θέματα, καταστάσεις και γεγονότα και η παρά πολλή και σκληρή δουλειά.
Με λίγα λόγια γράψιμο, γράψιμο, γράψιμο και πολλές ώρες πρόβας. Προσωπικά φροντίζω ακόμη να καταπιάνομαι στις παραστάσεις μου με θέματα διαχρονικά που
επηρεάζονται από την εκάστοτε εποχή.
Υπάρχει
κάποια διαχωριστική γραμμή στη σάτιρα που να προλαμβάνει ενδεχόμενες
αντιδράσεις από την πλευρά του εκάστοτε σατιριζόμενου προσώπου;
Στόχος της σάτιρας είναι να προκαλέσει την αλήθεια και να
“ξύσει” όλα τα συναισθήματα που συνεπιφέρει η εύρεσή της. Πρακτικά όμως στην
κωμωδία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όποιο κι αν είναι το μήνυμα -είτε είναι
κοινωνικό, είτε διαπροσωπικό, είτε πολιτικό- πρέπει να μεταφέρεται μέσα από το
αστείο και το γέλιο.
Θα
φεύγατε στο εξωτερικό για να συνεχίσετε την καλλιτεχνική σας δράση;
Όχι βέβαια, ένα τέτοιο ενδεχόμενο ιδίως σήμερα ακούγεται τουλάχιστον
αστείο. Γνωρίζω αρκετούς, όπως και όλοι μας, που το επιχείρησαν με κάποιον
τρόπο, αλλά προσωπικά το θεωρώ ανούσιο. Δεν θα το επιχειρούσα επίσης και λόγω
του ότι σε μια ξένη χώρα εκτός των άλλων υπάρχει και το φράγμα της γλώσσας.
Εμφανίζεστε
στη σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, στην παράσταση (Ακόμα πιο) Δύσκολα
τα πράγματα, όπου πραγματεύεστε ζητήματα στη σχέση των δύο φύλων. Αλήθεια, έχουμε
πλέον μάθει να επικοινωνούμε μεταξύ μας ή έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας;
Ευτυχώς οι γυναίκες έχετε μάθει κι “έξτρα” γλώσσες, γιατί
εμείς έχουμε μόνο μία γλώσσα, τη δική μας, οπότε κάπου μας πιάνετε! (γέλια). Η
ανεξαρτησία ή αλλιώς η χειραφέτηση, όπως την όριζαν κάποτε, πιστεύω ότι έχει
περάσει πλέον στο ουσιαστικό της στάδιο από την πλευρά των γυναικών. Σημαίνει
δηλαδή ότι η γυναίκα μπορεί να ορίζει εκείνη τις αποφάσεις, το σώμα και τα
συναισθήματά της με βάση τις δικές της επιθυμίες, κάτι που δε συνέβαινε σε
παλαιότερες εποχές. Από την πλευρά των ανδρών τώρα, δεν νομίζω ότι έχουν
αλλάξει και πολλά πράγματα. Για να το πω πιο χιουμοριστικά, παλιότερα μας άρεσε
το κάρο και τώρα μας αρέσει το αυτοκίνητο! (γέλια). Είναι έτσι
προγραμματισμένοι οι άνδρες που δεν αλλάζουν πολλά τουλάχιστον σε ό,τι αφορά
ορισμένες…σταθερές αξίες!
Μετά
το επιτυχημένο ταξίδι της περσινής παράστασης “Stand Up for U” για την υποστήριξη της UNICEF, αποφασίσατε να την επαναλαμβάνετε κάθε
χρόνο. Μιλήστε μας λίγο γι’αυτήν σας την εμπειρία.
Είναι μια διοργάνωση που ουσιαστικά τη θεσμοθέτησε το
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και θα γίνεται κάθε χρόνο για δύο μέρες εντός του
Μαΐου. Ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία με πάρα πολλή δουλειά -επειδή στο
καλλιτεχνικό κομμάτι ήμουν μόνος μου- η οποία ήταν όμως τόσο ευχάριστη και στο
τέλος παρά την κούραση, αυτό που έμεινε ήταν η μεγάλη μου διάθεση και η έντονη
ενέργεια να συνεχίσω για να στήσω και την επόμενη. Φέτος θα πραγματοποιηθούν
δύο παραστάσεις στην Αθήνα, πάλι στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και μια ακόμη στη
Θεσσαλονίκη. Όταν βλέπεις τον αριθμό των παιδιών που θα ωφεληθούν από μια
τέτοια ενέργεια, τότε ξεχνάς την όποια κούραση και το άγχος της διοργάνωσης και
λες στον εαυτό σου “Πάμε τώρα να βάλουμε τον πήχυ πιο ψηλά και να βοηθήσουμε
περισσότερα παιδιά!” Όταν τέλειωσε η διοργάνωση και επέστρεψα στο σπίτι, άρχισα
να σκέφτομαι ότι μάλλον γι’αυτόν το λόγο ξεκίνησα να κάνω “Stand up”, γιατί είχε πια ένα νόημα!
Ποια
είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Γράφω πράγματα καινούρια για την επόμενη σεζόν, κάνω
διάφορες αλλαγές στα κείμενά μου και ετοιμάζομαι για να ανεβάσω μια νέα
παράσταση ξανά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Αυτό που μπορώ να αποκαλύψω αυτή
τη στιγμή για το θέμα γύρω από το οποίο αυτή θα “χτιστεί”, είναι ότι δεν θα
ξεφύγω αρκετά από το θέμα των σχέσεων, γιατί είναι κάτι το οποίο πάντα με
απασχολεί.
*Στοιχεία
Παράστασης
Η παράσταση “(Ακόμα
πιο) Δύσκολα τα πράγματα” ανεβαίνει στο
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης κάθε Σάββατο,
στις 21.30. Το φινάλε της σεζόν
είναι την Κυριακή 5 Απριλίου στις 21:30.
Ίδρυμα
Μιχάλης Κακογιάννης:
Πειραιώς 206, Ταύρος
Τηλ.: 210.3418550
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου