Νάξος, Τήνος, Αμοργός, Αστυπάλαια αλλά και Δωδεκάνησα...ευκαιρία να ταξιδέψουμε αυτές τις γιορτές νοερά, χωρίς ναύλα! Και μάλιστα στο παγωμένο Αιγαίο αποφεύγοντας τα μποφόρ και τα κύματα! Μέσα από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Robert McCabe που συνδιαλέγονται με την έκθεση «Κυκλαδική Κοινωνία 5000 χρόνια πριν» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Μια όμορφη σκέψη αποτελεί αυτός ο διάλογος καθώς ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να δει την εξέλιξη των κοινωνιών στον συγκεκριμένο χώρο του Αιγαίου μέσα από εικόνες, από μια πτυχή ανθρωπολογική και πολιτισμική. Η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Robert McCabe. Αναμνήσεις & Μνημεία του Αιγαίου» μας ταξιδεύει με ματιές στους αρχαιολογικούς χώρους αλλά και ανθρώπων με εικόνες της καθημερινής ζωής στο Αιγαίο.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Πέμπτη βράδυ, με πολύ παγωνιά μπαίνω γρήγορα στο μουσείο και ευλογώ τη τύχη που το πρόλαβα ανοιχτό. Ευκαιρία να ξεφύγω μιας και δεν μπορώ να πάω πουθενά αυτές τις γιορτές κι ας λαχταρώ ένα διάλειμμα σε μια μικρή γωνιά του Αιγαίου,με παραδοσιακούς εορτασμούς και έθιμα. Μια "δόση" από το Αιγαίο θα τη λάβω μιας και η έκθεση αναβλύζει από το χρώμα του Αιγαίου και ας είναι ασπρόμαυρες οι φωτογραφίες. Είναι τα μουσικά όργανα, είναι οι φυσιογνωμίες, δεν μπορώ να το εντοπίσω μάλλον είναι η ζωντάνια τους..... Οι 40 φωτογραφίες αυτής της ενότητας αφορούν
τέσσερα θέματα: γιορτές, γυναικείες ασχολίες, ανδρικές ασχολίες και εργασία στη θάλασσα. Ιδιαίτερα τα πορτραίτα που βρίσκονται απέναντι από το πωλητήριο με συγκινούν, δείχνουν χαρούμενοι παρά τον μόχθο: πεταλώνουν στη Σύρο, μαζεύουν ελιές στην Αμοργό, αλέθουν στη Πάτμο, φτιάχνουν τα δίχτυα τους στη Νάξο κ.ά.
Προχωρώντας από την είσοδο, στο καφέ συναντάω δυο εικόνες, στη μια δείχνει νησιώτες να σαλπάρουν πάνω σε ένα καΐκι και ευφραίνεται η καρδιά μου. Διασχίζω το διάδρομο προς το νέο κτίριο- μοιάζει αυτή η πορεία με μια γέννα, με μια πορεία στο χρόνο αφού και αυτές οι εικόνες μας γυρίζουν στην Ελλάδα του 1950 και 1960, τότε που δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα , οι μηχανές και η τεχνολογία δεν είχαν εισβάλλει στην ζωή μας
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Πέμπτη βράδυ, με πολύ παγωνιά μπαίνω γρήγορα στο μουσείο και ευλογώ τη τύχη που το πρόλαβα ανοιχτό. Ευκαιρία να ξεφύγω μιας και δεν μπορώ να πάω πουθενά αυτές τις γιορτές κι ας λαχταρώ ένα διάλειμμα σε μια μικρή γωνιά του Αιγαίου,με παραδοσιακούς εορτασμούς και έθιμα. Μια "δόση" από το Αιγαίο θα τη λάβω μιας και η έκθεση αναβλύζει από το χρώμα του Αιγαίου και ας είναι ασπρόμαυρες οι φωτογραφίες. Είναι τα μουσικά όργανα, είναι οι φυσιογνωμίες, δεν μπορώ να το εντοπίσω μάλλον είναι η ζωντάνια τους..... Οι 40 φωτογραφίες αυτής της ενότητας αφορούν
τέσσερα θέματα: γιορτές, γυναικείες ασχολίες, ανδρικές ασχολίες και εργασία στη θάλασσα. Ιδιαίτερα τα πορτραίτα που βρίσκονται απέναντι από το πωλητήριο με συγκινούν, δείχνουν χαρούμενοι παρά τον μόχθο: πεταλώνουν στη Σύρο, μαζεύουν ελιές στην Αμοργό, αλέθουν στη Πάτμο, φτιάχνουν τα δίχτυα τους στη Νάξο κ.ά.
Προχωρώντας από την είσοδο, στο καφέ συναντάω δυο εικόνες, στη μια δείχνει νησιώτες να σαλπάρουν πάνω σε ένα καΐκι και ευφραίνεται η καρδιά μου. Διασχίζω το διάδρομο προς το νέο κτίριο- μοιάζει αυτή η πορεία με μια γέννα, με μια πορεία στο χρόνο αφού και αυτές οι εικόνες μας γυρίζουν στην Ελλάδα του 1950 και 1960, τότε που δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα , οι μηχανές και η τεχνολογία δεν είχαν εισβάλλει στην ζωή μας
Μέσα από τις 33 φωτογραφίες, της δεύτερης ενότητας με τίτλο «By the Sea, by the Beautiful Sea», βλέπω την Ελλάδα του άλλοτε με άλλα μάτια: ίσως η απεικόνιση κυρίως αρχαιολογικών χώρων και αρχαιοτήτων με ωθεί να δω την Ελλάδα του τότε με τα μάτια ενός περιηγητή, ενός τουρίστα.
Το φωτογραφικό κλείστρο έκλεισε αυτές τις εικόνες στο φιλμ το 1954 και το 1955, όταν οι χώροι αυτοί ελάχιστα είχαν αλλάξει σε σχέση με τις περιγραφές των περιηγητών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Μεταξύ των χώρων αυτών είναι η Περαχώρα, η Μεθώνη, η Δήλος, η Ρόδος, η Κως, η Πύλος, η Σαντορίνη και το Σούνιο. Πιο πολύ όμως με συγκινεί η φωτογραφία στην οποία ο Robert McCabe έχει εντοπίσει το χάραγμα του Λόρδου Μπάυρον στο ναό του Ποσειδώνα. Στέκομαι και θυμάμαι τους στίχους του από το ποίημα των νεανικών του χρόνων "η Κατάρα της Αθηνάς":
Τί μαγευτικό τοπίο που προσφέρει εδώ η φύση,
και αναίσθητος θα είναι όποιον δεν τον συγκινήσει.
Του Αιγαίου πάλι ο φλοίσβος, που ακούγεται πιο πέρα,
νανουρίζει το περγιάλι μες στον καθαρό αέρα
και το ζαφειρένιο κύμα στη χρυσή ακτή χτυπάει
και τη γλύκα των χρωμάτων αλαργότερα την πάει.
Το φωτογραφικό κλείστρο έκλεισε αυτές τις εικόνες στο φιλμ το 1954 και το 1955, όταν οι χώροι αυτοί ελάχιστα είχαν αλλάξει σε σχέση με τις περιγραφές των περιηγητών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Μεταξύ των χώρων αυτών είναι η Περαχώρα, η Μεθώνη, η Δήλος, η Ρόδος, η Κως, η Πύλος, η Σαντορίνη και το Σούνιο. Πιο πολύ όμως με συγκινεί η φωτογραφία στην οποία ο Robert McCabe έχει εντοπίσει το χάραγμα του Λόρδου Μπάυρον στο ναό του Ποσειδώνα. Στέκομαι και θυμάμαι τους στίχους του από το ποίημα των νεανικών του χρόνων "η Κατάρα της Αθηνάς":
Τί μαγευτικό τοπίο που προσφέρει εδώ η φύση,
και αναίσθητος θα είναι όποιον δεν τον συγκινήσει.
Του Αιγαίου πάλι ο φλοίσβος, που ακούγεται πιο πέρα,
νανουρίζει το περγιάλι μες στον καθαρό αέρα
και το ζαφειρένιο κύμα στη χρυσή ακτή χτυπάει
και τη γλύκα των χρωμάτων αλαργότερα την πάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου