Ξεχασμένα Βασίλεια... της νεολιθικής Ανατολίας! Έκθεση στο Μουσείο του Λούβρου με γλυπτά από την Tell Halaf

Στη τροχιά αναγέννησης χαμένων πολιτισμών, μέσα από τεκμήρια του νεολιθικού πολιτισμού και συγκεκριμένα ανεκτίμητα γλυπτά που χρονολογούνται πάνω από 3.000 χρόνια, έχει εισέλθει το Μουσείο του Λούβρου! Με την επιθυμία ανάδειξης του πολιτιστικού πλούτου των επαπειλούμενων περιοχών το εν λόγω Μουσείο φιλοξένει την  έκθεση 

"Ξεχασμένα Βασίλεια: Από την Χετταϊκή Αυτοκρατορία μέχρι τους Αραμαϊκούς" (Royaumes oubliés : les héritiers de l'empire hittite), με  αριστουργήματα από την τοποθεσία Tell Halaf, στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας σήμερα. Η πόλη χαρακτηριζόταν για την παραγωγή γυάλινης αγγειοπλαστικής με γεωμετρικά και ζωικά μοτίβα.

Σήμερα, χάρη στο έργο αποκατάστασης, τα σπουδαία έργα έχουν ανακτήσει τη δόξα τους και είναι έτοιμα να τεθούν εκ νέου σε δημόσια προβολή από τις 2 Μαΐου. Ωστόσο, η έκθεση προκαλεί έναν προβληματισμό γύρω από το ζήτημα της μεταφοράς των πολιτιστικών αγαθών από τον τόπο τους στη Δύση αλλά και  στον αντίποδα βρίσκεται η τελική επιτυχία της διάσωσης τεκμηρίων της μακράς πορείας της ανθρωπότητας. 

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Η χεττιτική αυτοκρατορία (2000 π.Χ.), ένα συνοθύλευμα λαών-μικρών φυλετικών ομάδων, θεωρείτο μεγάλη αντίπαλη δύναμη της αρχαίας Αιγύπτου, δέσποζε στην ενδοχώρα της νεολιθικής  Ανατολίας και κατείχε την εξουσία πάνω από το Λεβάντ μέχρι το 1200 π.Χ. περίπου (τη 2^η χιλιετία ενσωματώνουν τους αρχαιότερους Χάττι). Στην ίδια γεωγραφική περιοχή εξακολούθησαν να υφίστανται ως νεοχθητικά και αραμαϊκά βασίλεια στην σημερινή Τουρκία και τη Συρία, κληρονόμους των πολιτικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών παραδόσεων της πεσμένης αυτοκρατορίας.

Η έκθεση

 Η έκθεση που θα λάβει χώρα στο Μουσείο του Λούβρου καλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν ξανά τις μυθικές τοποθεσίες του ξεχασμένου πολιτισμού, όπως τα μεγαλοπρεπή νεκροταφεία της περιοχής Tell Halaf, που βρίσκονται κοντά στα σημερινά σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας. Αυτή η σημαντική περιοχή της συριακής κληρονομιάς ανακαλύφθηκε από τον Max von Oppenheim, ο οποίος πραγματοποίησε ανασκαφές εκεί από το 1911 έως το 1913. Τα μεγάλα γλυπτά, τα οποία κοσμούσαν το παλάτι του βασιλιά Αραμέα Kapara, μεταφέρθηκαν στο Βερολίνο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πολιτιστικά κατάλοιπα εξακολουθούν να φέρουν τις πληγές των βομβαρδισμών. Το έργο διατήρησης πραγματοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η ιστορία αυτής της συλλογής έχει αφετηρία και τέλος την καταγραφή της μαρτυρίας  σημαντικών θέσεων της ιστορικής κληρονομιάς που απειλούνται με εξαφάνιση.

Άξιο λόγου είναι ότι ένα μητροπολιτικό μουσείο όπως είναι το Μουσείο του Λούβρου,  δηλώνει στην ανακοίνωση της έκθεσης ότι είναι σθεναρά αφοσιωμένο σε αυτό- την καταγραφή-, ιδιαίτερα στις χώρες που έχουν υποστεί διάτρηση από τον πόλεμο, κινητοποιώντας τη διεθνή κοινότητα και, πιο πρόσφατα, συμμετέχοντας στη δημιουργία της ALIPH το 2017 (Διεθνής Συμμαχία για την Προστασία της Κληρονομιάς στις Περιοχές Συγκρούσεων).

Πηγές:www.louvre.fr , mutualart,com