«Εκείνος και Εκείνος»: Αλήθειε με χιούμορ , μια παράσταση που μας κάνει να ξανασκεφτούμε τη ζωή

Πού βρίσκεται το νόημα της ζωής; Πόσο έχουμε χαθεί στον λαβύρινθο της καθημερινότητας; Πώς θα βρεθεί ο πυρήνας της ανθρώπινης ύπαρξης;

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Αυτά τα υπαρξιακά ερωτήματα μεταλαμπαδεύονται με χιούμορ και συγκίνηση από δύο ηθοποιούς που είμαστε τυχεροί να βλέπουμε επί σκηνής: Γιώργος Κωνσταντίνου και Λεωνίδας Κακούρης δεν δίνουν απλά μια παράσταση αλλά μαθήματα ζωής με την πολύτιμη συμμετοχή του Δημήτρη Σταρόβα.

Υπόθεση

Το έργο του Κώστα Μουρσελά «Εκείνος και Εκείνος», σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ρήγα, παρουσιάζει τους χαρακτήρες Λουκά (Κωνσταντίνου) και Σόλωνα (Κακούρης), δύο αιώνιους "απροσάρμοστους" που ζουν στο περιθώριο της καταναλωτικής κοινωνίας. Μέσα από τις περιπλανήσεις και τις συζητήσεις τους, αναζητούν την ουσία της ζωής, μακριά από τα «πρέπει» και τις κοινωνικές συμβάσεις.

Ερμηνείες και σκηνοθεσία

Η χημεία μεταξύ Κωνσταντίνου και Κακούρη είναι αδιαμφισβήτητη. Ο θίασος λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο σύνολο, με ισορροπία και ρυθμό. Το κείμενο είναι εξαιρετικό, φωτίζοντας τις αντιφάσεις της ανθρώπινης βούλησης και δράσης κάτω από ένα πέπλο χιούμορ. 

Ειδικότερα, θαύμασα την ερμηνευτική απλότητα του κ. Κωνσταντίνου, που μετουσιώνει τα πιο βαθιά νοήματα σε αποστάγματα ζωής. Χωρίς φιοριτούρες, μετουσιώνει και ενσταλάζει απλόχερα στο κοινό αποστάγματα αλήθειας του κειμένου. Ο κ. Κακούρης, με τη βελούδινη φωνή και τον ασυναγώνιστο χειρισμό του λόγου, αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ερμηνευτική του δεινότητα, σ' ενα διαφορετικό ρόλο από αυτό  του τηλεοπτικού «κακού» που τόσο έχουμε αγαπήσει.Ο Δημήτρης Σταρόβας δίνει προσωπικό χρώμα στον ρόλο του, με μια ερμηνεία γεμάτη αυθεντικότητα και εσωτερική δύναμη, που κερδίζει το θερμό χειροκρότημα του κοινού και λειτουργεί ως παράδειγμα ανθρώπινης αντοχής και μάχης για τη ζωή.

 Η σκηνοθεσία δίνει έμφαση στον άνθρωπο και τις αγωνίες του, μέσα στη ματαιότητα που κυριαρχεί στις σύγχρονες σκέψεις. Η προσέγγιση του Αλέξανδρου Ρήγα κρατά ισορροπία ανάμεσα στα βαθύτερα νοήματα και την πλοκή, με αποτέλεσμα ο θεατής να χάνεται στον χρόνο, να ρουφά τα μηνύματα σαν μια σταγόνα ζωής.

Νοήματα και ατμόσφαιρα

Το έργο μάς καλεί να δούμε πέρα από τους εγκεφαλικούς "ρύπους" της καθημερινότητας. Υπενθυμίζει την ουσία της ζωής, τη σημασία της απλότητας, την ανάγκη εξεύρεσης του νοήματος και την απώλεια της επαφής με την Φύση. Φλερτάρει με την έννοια της αναρχίας, σατιρίζει τις ταυτότητες, σχολιάζει με χιούμορ σύγχρονα σκάνδαλα και κοινωνικές παθογένειες. Οι έξυπνες ατάκες, το πάθος των ερμηνειών, η μουσική επένδυση και η σκηνοθετική ατμόσφαιρα δημιουργούν ένα σύνολο με φιλοσοφικές προεκτάσεις και συμβολισμούς που χαρίζουν στον θεατή την κάθαρση. Εν τέλει, η παράσταση «Εκείνος και Εκείνος», είναι ένας παρξιακός θρίαμβος, απόδειξη ότι  το θέατρο αφυπνίζει τον άνθρωπο.