Sammy Baloji στο ΕΜΣΤ: Η αποικιοκρατία μέσα από χάλκινα αρνητικά και ψηφιακή μνήμη

Πώς αφηγείται η Δύση την ιστορία; Με βλέμμα παγωμένο, στημένο στο πρόσωπο του ηγέτη; Πώς η υπεροχή μαθαίνει να στέκεται πάνω στους «διαφορετικούς»; Στην έκθεση του Sammy Baloji στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, οι ερωτήσεις δεν αναζητούν απαντήσεις — γίνονται εμπειρία. Εδώ, η ιστορία δεν αναπαριστάται· παίζεται ξανά, με νήματα μνήμης, πένθους και επιβίωσης.

Η Ιστορία ως όριο: αποικιοκρατία, σύνορα και πολιτισμική αποσύνδεση

Η έκθεση εστιάζει στις επιπτώσεις της αποικιοκρατίας στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό — από τις γεωργικές πειραματικές πρακτικές των Βέλγων, ως την οικειοποίηση των αφρικανικών πόρων. Οι αεροφωτογραφίες φανερώνουν την αποτύπωση «νοητών» συνόρων, ενώ μέσα στον εκθεσιακό χώρο, ο ίδιος ο καλλιτέχνης περιγράφει τα τεχνητά  αδιέξοδα που επέβαλλε το καθεστώς: περιορισμούς που δεν είναι μόνο χωρικοί, αλλά και ιστορικοί, πολιτικοί και υπαρξιακοί.

Χάλκινα αρνητικά και ψηφιακή γνώση: η αποδόμηση των πολιτισμικών κωδίκων

Οι περίτεχνες γεωμετρικές μπορντούρες, που βρέθηκαν στις εθνογραφικές συλλογές της Δύσης, μεταμορφώνονται σε χάλκινα αρνητικά, υπενθυμίζοντας την τεχνική και πολιτισμική εκμετάλλευση του Κονγκό. Ο χαλκός δεν είναι μόνο υλικό — είναι ιστορία, είναι τεχνολογία, είναι διαρκής εξόρυξη και κώδικας. Ο Baloji τα συσχετίζει με τον δυαδικό τρόπο σκέψης των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών: γνώση ως σύμβολο, σύμβολο ως εξουσία.

Ανάμεσα στη Σελήνη και τα αρχεία: το προσωπικό και συλλογικό πένθος

Η έκθεση περιλαμβάνει φιλμ που ανήκουν σε ερευνητικά και ηθικά πρότζεκτ, όπως εκείνα του Museo delle Cavitation στη Ρώμη. Με υλικά όπως βελούδινη επιφάνεια, γαλλιλές επιγραφές και σεληνιακά ανάγλυφα, ο Baloji κατασκευάζει χώρους  εκεί που η μνήμη δεν είναι αντικείμενο, αλλά χειρονομία. Ο θεατής δεν περιηγείται απλώς — καλείται να δει την ιστορία με μάτια δικά του.

Ξεναγήσεις στο ΕΜΣΤ από την Κατερίνα Ζαχαρoπούλου

 

 

Ένας περίπατος στο ΕΜΣΤ, διοργανώνεται κάθε Σάββατο. Η εικαστικός και ειδική σε θέματα καλλιτεχνικής εκπαίδευσης Κατερίνα Ζαχαρoπούλου, γνωστή από την εκπομπή της ΕΡΤ 2 "Η Εποχή των Εικόνων",ξεναγεί το κοινό στη συλλογή του ΕΜΣΤ.

 

Συγκεκριμένα, οι συναντήσεις με έργα της Συλλογής πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο 12.00-14.00. Η συμμετοχή με δελτία εισόδου που διανέμονται με σειρά προτεραιότητας μισή ώρα πριν την ξενάγηση.

Κάθε Πέμπτη (18.00-20.00) πραγματοποιούνται ξεναγήσεις μόνο για ομάδες, κατόπιν τηλεφωνικής κράτησης στο 211 1019055, Τρίτη-Σάββατο 11.00-16.00.

Κάθε ξενάγηση διαρκεί 2 ώρες. Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 20 άτομα.

Γενική είσοδος: Κανονικό: 8 €, Μειωμένο (και για τις ομάδες): 4 €.

Περισσότερα για τις ξεναγήσεις: https://www.emst.gr/events/xenagiseis-sto-emst

Πως θα ανακαλύψετε το ΕΜΣΤ- Πρόταση περιήγησης σε εικονική έκθεση

 

Σε διαδικτυακή πλοήγηση μας καλεί το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης χάρη στη νέα του ιστοσελίδα.

Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το συνεχώς εμπλουτιζόμενο υλικό του ΕΜΣΤ,  τις εξελίξεις και τις δράσεις καθώς και να ενημερωθεί για την ιστορία του. Ο σχεδιασμός ευνοεί την εύκολη πρόσβαση στο περιεχόμενο  από κάθε συσκευή.

Στην ιστοσελίδα www.emst.gr/emst-timeline διατίθενται ντοκουμέντα από την  πορεία των 20 χρόνων του ΕΜΣΤ, καθώς τις εκθέσεις, τις δράσεις, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις συνεργασίες του, αποτυπώνεται σε αυτό το Ψηφιακό Χρονολόγιο, βάση του οποίου αποτέλεσε η έκθεση ΕΜΣΤ Ανοιχτό.

Μπορεί τα μουσεία ακόμη να είναι κλειστά λόγω πανδημίας, αλλά τα περισσότερα έχουν φροντίζει να «θαμποφεύγει» η φλόγα της Τέχνης και να δείχνει το μονοπάτι της ψυχικής ανάτασης για τους φιλότεχνους με διαδικτυακές εκθέσεις. Μια τέτοια περίπτωση είναι η περιοδική έκθεση UBUNTU που φιλοξενεί το ΕΜΣΤ εδώ και μήνες, η οποία... ακονίζει την σκέψη για κοινωνικά και πάντα επίκαιρα ζητήματα.

Μέσα από τη σελίδα του ο επισκέπτης μπορεί να «γλιστρήσει» στις αίθουσες της  έκθεσης UBUNTU https://harrydavidartcollection.org/ubuntu-virtual-exhibition-tour/ και να ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο τον νοτιοαφρικανικό όρο που σημαίνει στην γλώσσα μας «ανθρωπιά» ή «ανθρωπότητα» και να απολαύσει τα έργα από την συλλογή του Χάρη Δαυίδ. 

Τα έργα της συλλογής απηχούν την πολιτική, ιστορική  και πολιτισμική πολυφωνία, η οποία χαρακτηρίζει την μετα-αποικιοκρατική Αφρική, όπως αναφέρεται στο εισαγωγικό κείμενο της έκθεσης. Με την οπτική της συλλογικότητας έκθεση αναμοχλεύει  τα θέματα των φυλετικών και άλλων διακρίσεων. 

Οι καλλιτέχνες  της Αφρικανικής Ηπείρου και της Αφρικανικής Διασποράς προσπαθούν να μεσολαβήσουν στην κατανόηση θεμάτων όπως είναι η δουλεία , ο πόλεμος, η πείνα, η μετανάστευση κ.ά. Στις πέντε αίθουσες τις οποίες έχουν φροντίσει πέντε επιμελητές, ξεχωριστά ο καθένας την καθεμία που  ξεχωρίζει η σύγχρονη εκδοχή της Νίκης της Σαμοθράκης, το κολλάζ με κυρίαρχο στοιχείο τις μάσκες και ο κατεστραμμένος θρόνος του Rashid Johnson, το γλυπτό που θυμίζει λόγω ανάρτησης σκίαχτρο του Kader Attia , το τοτεμ από ύφασμα «Bale Variant No 0023) του Shhinique Smith, οι εντυπωσιακές μάσκες του Romuald Hazoume κ.ά;.

 

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες Ifeoma Anyaeji, Lyle Ashton Harris, Κader Attia, Sanford Biggers, Virginia Chihota, Godfried Donkor, Ibrahim El-Salahi, Andrew Esiebo, Mary Evans, Ellen Gallagher, Theaster Gates, Lauren Halsey, Romuald Hazoumè, Lubaina Himid, Kudzanai-Violet Hwami, Taiye Idahor, Rashid Johnson, Moshekwa Langa, Kemang Wa Lehulere, Senzeni Marasela, Mohau Modisakeng, Meleko Mokgosi, Zanele Muholi, Wangechi Mutu, Kori Newkirk,Toyin Ojih Odutola, Chris Ofili, Pamela Phatsimo Sunstrum,Tschabalala Self, Yinka Shonibare, Shinique Smith, Hank Willis Thomas, Kara Walker, Lynette Yiadom-Boakye

 

Επιμέλεια: Osei Bonsu, Rashid Johnson, Elvira Dyangani Ose, Emily Tsingo, Burkhard Varnholt
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Stephania Kallos, Abby Turin (αρχιτεκτονικό γραφείο Kallos Turin)

 

 

Κομβικά σημεία της πολιτιστικής πολιτικής στο NEON TALKS. Τι έφερε η πανδημία στον Πολιτισμό;

Η πολιτιστική χορηγία, η συμβολή της πολιτιστικής βιομηχανίας στην ανάπτυξη, η εξωστρέφεια των εποπτευόμενων φορέων, η σχέση αρχαίου και νέου πολιτισμού, τα ψηφιακά εργαλεία, το ΕΜΣΤ είναι μερικά από τα ενδιαφέροντα ζητήματα  πολιτιστικής πολιτικής που αναδείχθηκαν μέσα από την συζήτηση της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνας Μοενδώνη με τον Ιδρυτή του NEON, Δημήτρη Δασκαλόπουλου στο πλαίσιο του κύκλου συζητήσεων ΝΕΟΝ Talks. 

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη λειτουργία ενός microsite για τη διασύνδεση των αρχαιολογικών χώρων με τη σύγχρονη τέχνη, στο οποίο θα παρουσιάζονται ψηφιακά όλες οι εκθέσεις του ΝΕΟΝ σε αρχαιολογικούς/ιστορικούς χώρους.

Στο πλαίσιο του διαλόγου που "ξεδιπλώθηκε", με συντονίστρια την Αν. Διευθύντρια MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Συραγώ Τσιάρα, η υπουργός τάχθηκε υπέρ της επικαιροποίησης του φορολογικού πλαισίου για τα ιδρύματα- δωρητές στον άξονα, της οποίας κινήθηκε και η τελευταία ρύθμιση που πραγματοποιήθηκε με παρέμβαση του πρωθυπουργού για την απαλλαγή του ΦΠΑ. 

Η πρόταση για το νέο θεσμικό πλαίσιο για την πολιτιστική χορηγία κινείται στην ίδια κατεύθυνση των κινήτρων «με διαφάνεια, με διαδικασίες που δεν θα αποθαρρύνουν τον δωρητή και των χορηγό» ανέφερε χαρακτηριστικά  η κ. Μενδώνη.

Σχετικά με την αναπτυξιακή διάσταση του πολιτισμού ο κ. Δασκαλόπουλος έφερε το παράδειγμα άλλων χωρών που δίνουν έμφαση στη σύγχρονη δημιουργία, όχι μόνο από την οπτική της Τέχνης, επεσήμανε ότι αυτές φθάνουν να προσφέρουν στο 9-10% του ΑΕΠ, στην Ελλάδα  12% φθάνει ο Τουρισμός, οπότε ο συνδυασμός με τον Πολιτισμό, δίνοντας έμφαση στη σύγχρονη δημιουργικότητα μπορεί να αποφέρει πολύ περισσότερα στην εθνική ανάπτυξη και νέα εισοδήματα. 

Οι πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες αποτελούν ένα τεράστιο οικονομικό μέγεθος, πρόσθεσε η υπουργός, επικαλούμενη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας του 2014, αλλά και βιβλιογραφία της UNESCO.

Το ΑΚΡΟΠΟΛ

Έμφαση στη καινοτομία στον Πολιτισμό δίνει το υπουργείο γι’ αυτό αποτελεί προτεραιότητα του η λειτουργία του ΑΚΡΟΠΟΛ (Παλιό ξενοδοχείο επί της Πατησίων) ως πολιτιστικό κέντρο και ως ένας φορέας ανάπτυξης του πολιτιστικού και δημιουργικού κλάδου, με στόχο να δημιουργηθούν τα εργαλεία για τους δημιουργούς.
 Σε παρατήρηση της κ. Τσιάρα σχετικά με το έλλειμα ενθάρρυνσης της κινητικότητας των καλλιτεχνών και της προβολής τους στο εξωτερικό, η υπουργός διαβεβαίωσε ότι αποτελεί έναν άξονα του εν λόγω χώρου, όπως επεσήμανε και στην παρουσίαση του σχεδίου νόμου του υπουργικού συμβουλίου. Στον εν λόγω χώρο θα προωθηθεί και το Erasmus Plus που ενισχύει την κινητικότητα των καλλιτεχνών στην Ευρώπη.

Για το πολιτιστικό καλοκαίρι

Με στόχο την προώθηση του πολιτισμού αυτό το ιδιαίτερο καλοκαίρι που θα  πρέπει να τηρηθεί το υγειονομικό πρωτόκολλο, οι εποπτευόμενοι φορείς του υπουργείου, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών, θα αναπτύξουν στο δημόσιο χώρο, συμπεριλαμβανομένων και τους αρχαιολογικούς χώρους  πρωτοβουλίες που θα αναδείξουν την ώσμωση και τη συνεργασία των Τεχνών.

Απαλλαγμένοι από την «αρχαιοπληξία»

Η υπουργός μίλησε για την αλλαγή αντίληψης περί σύγχρονης Τέχνης και τα στερεότυπα της υπεροχής της αρχαιότητας, αναφέροντας ότι μέχρι και πρότινος η επικέντρωση στην Ελληνική αρχαιότητα ήταν σε τέτοιο βαθμό που δεν ασχολούμασταν ούτε με την Ρωμαϊκή ούτε με την Βυζαντινή Τέχνη. 

Πλέον η «αντιπαλότητα» έχει καταρριφθεί και η εκλεκτική διαδοχή οδηγεί από την ισορροπία στην ώσμωση. Μάλιστα η κ. Μενδώνη έκανε λόγο για «κοινωνικοποίηση» των μνημείων και μια αμφίδρομη σχέση με τον επισκέπτη, μια ενεργοποίηση στην οποία συμβάλλει  η σύγχρονη Τέχνη.

Πρόκειται για μια αντίληψη που αντιμετωπίζει τα μνημεία ως ζωντανούς οργανισμούς και αυτά τίθενται στο πλαίσιο της σύγχρονης ζωής  αποπνέοντας την δική τους αύρα. Από την σύγχρονη Τέχνη δανείζονται τη φρεσκάδα  και λειτουργούν ως πηγή  έμπνευσης «σαν σπείρα, το ένα προσφέρει στο άλλο» ανέφερε χαρακτηριστικά η υπουργός στον άξονα μιας ολιστικής προστασίας των μνημείων.

Επί του ζητήματος, ο κ. Δασκαλόπουλος επικρότησε την προσέγγιση της ανακάλυψης των μνημείων με νέους τρόπους και όχι της αντιμετώπισης ενός απολιθώματος. Ο ίδιος στάθηκε στην εξωστρέφεια  και την προοδευτική στάση των κρατικών φορέων, όπως είναι το ΚΑΣ που σηματοδοτεί την αλλαγή της κοινωνίας έναντι της σχέσης αρχαίας και σύγχρονης Τέχνης.

Με την σειρά της  η κ. Μενδώνη σχολίασε για την συνύπαρξη της σύγχρονης Τέχνης με τους αρχαιολογικούς χώρους καθώς και την σημασία της διαπίστωσης ότι ο σύγχρονος καλλιτέχνης έχει τις ίδιες πνευματικές ανησυχίες και προβληματισμούς με τους προγόνους του.

Στο πλαίσιο της συζήτησης αναφέρθηκαν η εγκατάσταση της Μαρίας Λοϊζίδου «Μεταβίβαση | A Transfer» στο Μουσείο και Αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, του Βερολινέζου καλλιτέχνη Tino Sehgal στην Ρωμαϊκή Αγορά και του Antony Gormley στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου.

Ψηφιακά εργαλεία

Η χρήση ψηφιακών εργαλείων δεν μπορεί να υποκαταστήσει  ή να αντικαταστήσει τα μνημεία, όπως επεσήμανε η υπουργός, μιλώντας για ένα ανεπανάληπτο συναίσθημα που προκύπτει από την επαφή μαζί τους ή την επαφή με την τέχνη (άκουσμα ζωντανά για παράδειγμα ενός κονσέρτου). 

Ωστόσο, αυτό δεν μετριάζει την συμβολή του ψηφιακού πολιτισμού και της αξιοποίησής του από τις πολιτισμικές και δημιουργικές βιομηχανίες. Ο ρόλος των ψηφιακών εργαλείων είναι συμπληρωματικός και δεν μπορεί να υποκαταστήσει  την προαναφερόμενη επαφή, σύμφωνα με την υπουργό.

Με αφορμή την πανδημία και λόγω των νέων δεδομένων, θα επέλθουν αλλαγές, σύμφωνα με την υπουργός που υπογράμμισε στα λεγόμενά της ότι ο Πολιτισμός είναι δημόσιο αγαθό, ενώ δεν έκρυψε την θετική της οπτική για τη συνεργασία  δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, υπενθυμίζοντας  τις εξαιρετικά καλές πρωτοβουλίες του ΝΕΟΝ. 

Από την πλευρά του ο κ. Δασκαλόπουλος έκανε λόγο για μεγαλύτερες πρωτοβουλίες στον Πολιτσμό, όπως του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και του Ιδρύματος Ωνάση. Με βάση την αποδοχή της συνεργασίας ο ίδιος ζήτησε θεσμικές αλλαγές, ώστε να ενθαρρύνεται η σύμπραξη.

Από την πλευρά της, η υπουργός σημείωσε ότι η συμβολή των χορηγιών είναι σημαντική όχι μόνο σε επίπεδο εξοικονόμησης χρημάτων άλλα και χρόνου, καθώς η δημόσια διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από τρία έως τέσσερα χρόνια και στο μεταξύ ένα μνημείο μπορεί αν έχει καταρρεύσει. Μεταξύ άλλων,  η κ.Μενδώνη αναφέρθηκε  στην χορηγία της Microsoft  για την τρισδιάστατη αναπαράσταση στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας.(Διαβάστε εδώ: https://cultureloversgr.blogspot.com/2020/04/microsoft.html )

ΕΜΣΤ

Την μεγάλη προσέλευση στο ΕΜΣΤ υπενθύμισε η κα. Σ. Τσιάρα κατά τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του, τρεις εβδομάδες πριν την καραντίνα και η κ. Μενδώνη παραδέχτηκε ότι ήταν μεγάλο το κενό καθώς η Αθήνα ήταν η μόνη μητρόπολη που δεν διέθετε μουσείο σύγχρονης Τέχνης, ενώ εκτίμησε ότι μέχρι τα επίσημα εγκαίνια θα έχουν επιλυθούν όλα τα ζητήματα.

Την προβληματική κατάσταση γύρω από το ΕΜΣΤ: 15-20 να αποχαρακτηριστεί ο χώρος, 20-25 χρόνια να χτιστεί και 6 χρόνια για να τελειώσει, (από τον Φεβρουάριο του 2014 να ολοκληρωθεί), «δείχνει μια διαχρονική αποτυχία» σημείωσε ο κ. Δασκαλόπουλος για το ΕΜΣΤ που θα έπρεπε να αποτελεί «φάρο» για την σύγχρονη Τέχνη. Μάλιστα, ο ίδιος πρότεινε μια «ιδιωτικοποίηση» σε επίπεδο λειτουργίας, δηλαδή όχι να δοθεί σε ιδιώτες, αλλά να λειτουργήσει με νοοτροπία ιδιωτικού οργανισμού.

Το microsite του ΝΕΟΝείναι contemporaryheritage.neon.org.gr

Μπορείτε να παρακολουθήσετε όλη τη συζήτηση από το κανάλι του ΝΕΟΝ στο Youtube ή εδώ

Face forward...στην Ελλάδα, τη νέα τους πατρίδα

Πρόσωπα, άνδρες γυναίκες, παιδιά, οικογένειες και ιστορίες συγκινούν τους επισκέπτες του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), γιατί δεν πρόκειται για απλά εκθέματα μιας έκθεσης, με έναν γενικό προβληματισμό. 

Πρόκειται για ανθρώπους που ζουν δίπλα μας, μοιράζονται την ζωή τους μαζί μας. Γι' αυτό το μοίρασμα μου μίλησε ο Ghassan από την Συρία, ζητώντας του να ποζάρει για μια αναμνηστική φωτογραφία μπροστά στο πορτραίτο του : "είμαι περίπου 9 μήνες εδώ. Ναι προσαρμόστηκα, δεν νιώθω ξένος όταν κάθομαι στο ίδιο τραπέζι και μοιράζομαι ότι έχω και ότι έχει ο άλλος." Αντιλαμβανόμενος και εκείνος τις δύσκολες οικονομικά ώρες που περνάμε στην Ελλάδα. 

Ο Αλί από τη Συρία δείχνει σοβαρός δεν χαμογελά, ποζάρει δίπλα στη συμπατριώτισσα του Reem. Συγκινημένη η Bibicke από το Κονγκο μου χαμογελά ευγενικά ακούγοντας τα καλά λόγια για την όμορφη φωτογραφία της. Πρόθυμος ο νεαρός Hassan στέκεται μπροστά από την φωτογραφία του.

 Ατενίζω το πορτραίτο της Zainab από το Αφγανιστάν και έρχεται στο μυαλό μου το πορτραίτο του κοριτσιού με τα μαργαριταρένια σκουλαρίκια που φιλοτέχνησε ο Βερμέερ. Συγκινούμαι καθώς ακούω  από τα ακουστικά τον Yaser από την Συρία, πως από την αγάπη στο γιό του άντλησε δύναμη κι κατάφερε να βγουν αυτός και η οικογένεια του ζωντανοί από την λέμβο.

Είκοσι άνθρωποι από οχτώ διαφορετικές χώρες, που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους λόγω του πολέμου ή διώξεων, κλήθηκαν να παρατηρήσουν έργα Τέχνης από την συλλογή του μουσείου και με αφορμή τη Τέχνη να ξετυλίξουν το νήμα της δικής του ζωής!

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Ένα "ψηφιδωτό" ανθρώπων με διαφορετική καταγωγή, πολιτιστικές καταβολές και παρά τις γλωσσικές δυσκολίες περιδιάβανε μαζί την Παρασκευή το βράδυ την έκθεση "Face Forward …into my home", η οποία πραγματοποιείται  εδώ και καιρό στο πλαίσιο ενός πρότζεκτ με την συμμετοχή σε αφηγηματικά εργαστήρια προσφύγων και αιτούντων ασύλων που ζουν στην Αθήνα, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του OHE και το πρόγραμμα Estia.

Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για την παρουσίαση του λευκώματος της έκθεση, συνομίλησε με τους συμμετέχοντες που θέλησαν να αφηγηθούν όχι τόσο τις κακουχίες και τις περιπέτειες όσο τις ελπίδες και τα όνειρά του για ένα καλύτερο μέλλον. Πραγματικά ένα μήνυμα αισιοδοξίας "αναβλύζει" από τις ηχογραφημένες αφηγήσεις που έχει την ευκαιρία το κοινό να ακούσει μέσω ειδικών  φορητών συσκευών με ακουστικά που υπάρχουν δίπλα από τα εντυπωσιακά φωτογραφικά πορτραίτα που τράβηξε ο Γιάννης Βασταρδής, ενώ συνολικά την έκθεση επιμελήθηκε η Μαρίνα Τσέκου.  Το συντονισμό του προγράμματος για λογαριασμό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες είχε η Έλλη Παξινού.

Η Τέχνη γίνεται δίαυλος με στόχο την αφύπνιση  και ότανδεν πετυχαίνει να κάνει καλό και σωστό τον κόσμο, τότε τουλάχιστον προσπαθεί να τον κάνει καλύτερο και πιο ευαισθητοποιημένο, επεσήμανε κατά τον χαιρετισμό της η διευθύντρια του μουσεία, Κατερίνα Κοσκινά. 

Συγχαίροντας τους συντελεστές που εργάστηκαν για το απόλυτα επιτυχημένο πρότζεκτ, όπως το χαρακτήρισε, ο Φιλίπ Λεκλέρ, επικεφαλής του γραφείου της Υ. Α. στην Ελλάδα, έκανε λόγο για τις δυσκολίες στα νησιά αλλά και την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού προς τους πρόσφυγες. Μάλιστα, ο ίδιος  ζήτησε από τον κ.Παπαδημούλη να μιλήσει για την έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ιδιαίτερη μνεία στην πικρή αλήθεια που αντικατοπτρίζει η έκθεση, έκανε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, υπογραμμίζοντας την πρωτόγνωρη ανθρωπιστική και οικονομικο-κοινωνική κρίση  στην Ελλάδα, με την συμπίεση του βιοτικού επιπέδου, επεσημαίνοντας ότι ευτυχώς η κοινωνία μας δεν μολύνθηκε από το μικρόβιο του ρατσισμού. Εστιάζοντας στο προσφυγικό ζήτημα,  ο αντιπρόεδρος του Ευροκοινοβουλίου τόνισε χραρακτηριστικά ότι υπάρχουν χώρες στην Ε.Ε. που δεν δέχθηκαν ούτε ένα πρόσφυγα και δεν έχουν στείλει ούτε μια κουβέρτα και ούτε ένα sleeping bang! Μάλιστα δήλωσε οτι μετα χαράς θα μεταφέρει το μηνυμα της έκθεσης στην καρδιά της Ε.Ε..

Στο ρόλο της Τέχνη ως δημόσιο δίαυλο στάθηκε  ηαναπληρώτρια Καθηγήτρια Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κίρκη Κεφαλέα, σημειώνοντας ότι στο εν λόγω εγχείρημα δεν επιχειρήθηκε η ωραιοποίηση  της πραγματικότητας, ούτε η εμπορευματοποίηση της. Σε ότι αφορά το λεύκωμα στάθηκε στην αισθητική και κριτική ματιά των δίγλωσσων κειμένων  που με ευαισθησία αφήνουν τον αναγνώστη να διεισδύσει στην ψυχή αυτών των ανθρώπων.  Εξίσου ενδιαφέρον στοιχείο αποτελεί το μορφωτικό επίπεδο αλλά και οι θετικές λέξεις- αισιόδξο νόημα- των προσφύγων που συμμετείχαν στο πρότζεκτ σύμφωνα με τον  γλωσσολόγο Γιώργο Εξαδάκτυλο, ο οποίος και επιμελήθηκε τα κείμενα του λευκώματος.

Ελπιδοφόρο είναι ότι, η έκθεση  λόγω αυξημένης προσέλευσης παρατείνεται ως τις 18 Φεβρουαρίου,  υπό συζήτηση βρίσκεται η συνέχεια του πρότζεκτ και η περιοδεία της έκθεσης στο εξωτερικό.

Σημειώνεται ότι ο κατάλογος της έκθεσης διανέμεται δωρεάν. 

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης

Τρίτη – Κυριακή: 11.00 – 19.00

Δευτέρα κλειστά

Είσοδος ελεύθερη

Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ)

Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (πρώην εργοστάσιο Φιξ)

Aθήνα, 117 43