Carrie: ανανεωμένη κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Stephen King

Ταινία τρόμου

Προετοιμάστηκα να φοβηθώ αλλά πρώτη φορά γέλασα σε θρίλερ! Και δεν είμαι εγώ η αλλόκοτη, γιατί και άλλοι γύρω μου την ίδια αντίδραση είχαν. Ίσως γιατί η ταινία δεν έχει σκοπό να μας τρομάξει αλλά για να μας προβληματίσει σχετικά με το πόσο εύκολα μπορούμε να ξεσπάσουμε με βια...
Η ιστορία της Carrie: μια αντικοινωνική και μοναχική μαθήτρια λυκείου, χωρίς αυτοπεποίθηση και φίλους, εξαιτίας του τρόπου που την μεγάλωσε η θρησκόληπτη μητέρα της, πέφτει θύμα της άγνοιας αλλά και της περιπαικτικής συμπεριφοράς των συμμαθητών της.
 Η καταπιεστική μητέρα της που έχει εμμονή με την αμαρτία την καταπιέζει και της επιβάλει τον εγκλεισμό στην ντουλάπα για να προσευχηθεί και να ζητήσει έλεος από τον θεό. Η μανιακή μητέρα θεωρεί το κρυφό χάρισμά της κόρης της, την τηλεκίνηση, ως μαγική ιδιότητα και προσπαθεί να της επιβληθεί. Σε αυτό τον ασφυκτικό κλοιό η Carrie θα μετατρέψει ακούσια την τηλεκίνηση σε δύναμη εκδίκηση, κινούμενη υπό τα φονικά ένστικτά της.
Το μυθιστόρημα του Stephen King, «Carrie», μεταφέρεται για δεύτερη φορά στην μεγάλη οθόνη από την Kimberly Peirce, γνωστή κυρίως για το «Boys Don't Cry»- η πτώση ήταν το 1976, από τον Brian DePalma, ενώ το 2002 η ταινία σκηνοθετήθηκε ξανά από τον Ντέιβιντ Κάρσον για την τηλεόραση.
Στο πρώτο μέρος της σύγχρονης εκδοχής δεν υπάρχουν στοιχεία θρίλερ. Αντίθετα, ένιωσα ότι έβλεπα απλά μια κοινωνική ταινία, εάν εξαιρέσουμε τα άσχετα ηχητικά εφέ(βροντές και τριξίματα). Επίσης, επαναλαμβάνονται τα κλισέ των αμερικάνικων ταινιών, της προετοιμασίας των μαθητών για τον σχολικό χορό, καθώς και της αντίθεσης της κακιάς κακομαθημένης συμμαθήτριας και της μικρής καλής , αθώας και ανυπεράσπιστης ηρωίδας. Ωστόσο, εύθυμο τόνο δίνουν οι ατάκες της κολλημένης μαμάς Julian Moore για την έλλειψη σεμνότητας της κόρης της, για παράδειγμα αναφέρομενη στο μπούστο της λέει “όλοι βλέπουν τα βρωμολεμόνια σου”. Στο δεύτερο μέρος της ταινίας εισάγονται τα στοιχεία του θρίλερ με χαρακτηριστική αηδιαστική και αιματοβαμένη σκηνή όπου η κακιά της υπόθεσης εκδικείται την πρωταγωνίστρια και ξυπνά τον κακό εαυτό της.
Το ομότιτλο βιβλίο του Stephen King έχει απαγορευτεί πολλάκις στα αμερικάνικα σχολεία για ευνόητους λόγους. Στη ταινία τον ρόλο της Carrie υποδύεται η ηθοποιός Chloë Grace Moretz, με εμπειρία σε τέτοιου είδους ταινίας, αφού την είδαμε στην μεγάλη οθόνη ως βαμπιρέλα στο «Let Me In» του 2010, αλλά και στα The Amityville Horror (2005) και Dark Shadows (2012). Πειστική στον ρόλο της ημίτρελης μητέρας η Julian Moore (The Big Lebowski, Magnolia), ενώ συμμετέχουν ακόμη οι Judy Greer, Ansel Elgort και Gabriella Wilde.

Όσο για το δίδαγμα της ταινίας : μην τα βάζεις ποτέ με τα άλλα παιδιά στο σχολείο, δεν ξέρεις ποτέ πως θα σε εκδικηθούν!