Αύγουστος : μια ταινία για την οικογενειακή "θαλπωρή"

Δραματική

Πόσες φορές δεν σκεφτήκατε ότι θα θέλατε να ανοίξει η γη να σας καταπιεί ενώ καθόσαστε στο οικογενειακό τραπέζι; Προσωπικά πολλές φορές ήθελα να σκύψω για να ξεφύγω από τα βέλη των οικείων μου, που είτε θα σχολιάζουν για τα νέα μου κιλά ή για κάποια παιδική μου σκανταλιά. Κάπως έτσι αισθάνθηκαν και οι ηρωίδες της ταινίας «Αύγουστος» (August Osage Country) του Τζον Γουέλς και σε παραγωγή του Goerge Clooney. Πρόκειται για μια κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου «August Osage County» του Τρέισι Λετς, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο. Το έργο τιμήθηκε με Πούλιτζερ το 2008, ενώ το θεατρόφιλο κοινό το αγάπησε στις Η.Π.Α. και το Λονδίνο.

Είναι Αύγουστος στην Οκλαχόμα, ένας άνδρας αφηγείται  την ζωή του, τον γάμο του και την γυναίκα του. Μας ξεναγεί σχεδόν μέσα στο σπίτι του καθώς η κάμερα περνά σαν χάδι πάνω από φωτογραφίες. Ο  Beverly Weston (Sam Shepard) είναι ένας ποιητής με πρόβλημα αλκοολισμού. Γρήγορα

στο πλάνο μπαίνει η γυναίκα του Violet (Meryl Streep) που πάσχει από καρκίνο και έχει εθιστεί σε διάφορα χάπια. Ο σύζυγος προσλαμβάνει μια Ινδιάνα, τη νεαρή Johnna για να την φροντίζει. Μετά από λίγο καιρό εξαφανίζεται. Στο σπίτι  καταφθάνουν συγγενείς, μεταξύ αυτών και οι κόρες της οικογένειας η Barbara (Julia Roberts) με το σύζυγό της (Ewan McGregor) και η Karen (Juliette Lewis). Έχει περάσει καιρός από την τελευταία τους επίσκεψη, η ζωή τους έχει αλλάξει πολύ και τα προβλήματα τους έχουν μεγαλώσει και ας μην θέλουν να τα παραδεχθούν.

Τα αίματα ανάβουν όταν η δυναμική κόρη Barbara χάνει την ψυχραιμία της στο οικογενειακό τραπέζι. Η Τζούλια Ρόμπερτς καταβάλει μια φιλότιμη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου, αλλά την παράσταση κλέβει η Μεριλ Στριπ που υποδύεται τέλεια την αλκοολική, μανιακή καπνίστρια και αυστηρή μητέρα που χαρίζει λεκτικά χαστούκια στις κόρες της. Οι ρόλοι μαμάς-κόρης θα ανατραπούν όταν θα πρέπει η μητέρα να νοσηλευθεί για αποτοξίνωση αλλά και πάλι το ερμηνευτικό προβάδισμα διατηρεί η Στριπ. Σίγουρα το θέμα της ταινίας είναι πολύ οικείο καθώς οι συγγενικοί δεσμοί άλλοτε μας προστατεύουν από κακοτοπιές και άλλοτε μας σφίγγουν ασφυκτικά. Όταν αποκαλύπτονται και οικογενειακά μυστικά, όπως στην ταινία, οι πικρές αλήθειες κάνουν το σπίτι να μοιάζει με βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Το ζήτημα του ενδοοικογενειακού ελλείμματος επικοινωνίας που θα μπορούσε να αποτελέσει διατριβή ψυχαναλυτή αντιμετωπίζεται λιτά και σχεδόν επιφανειακά από τον σκηνοθέτη που μέχρι τώρα έχει εμπειρία σε τηλεοπτικές σειρές. Ευχάριστη είναι η γαρνιτούρα με χιούμορ που εξισορροπεί το δραματικό στοιχείο.

Ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί η προσεγμένη φωτογραφία με έμφαση στις λεπτομέρειες των πλάνων, στις αντανακλάσεις αλλά και υποβρύχιες λήψεις. Η επιμελημένη αισθητική καταδεικνύεται από την σκηνή κυνηγητού μάνας και κόρης σε πεδιάδα με δέματα από στάχυα. 
Για να δείτε το τρέιλερ της ταινίας πατήστε εδώ http://www.youtube.com/watch?v=QSYslYSjsoU