Μεσαιωνικός πύργος, θέα στο Αιγαίο και ήχοι από ηλεκτρονικό βιολί... Οι ισχυροί άνεμοι να μου παρασέρνουν τα μαλλιά σε ένα τρελό χορό, καθώς ανεβαίνω ένα ένα τα σκαλιά του κάστρου στην χώρα της Νάξου. Χαζεύω τα χρώματα του δειλινού από την αυλή του Ενετικού Μουσείου Della Roca- Barozzi, και ενώ περιεργάζομαι τον χώρο, νιώθω ότι βυθίζομαι στον χρόνο... Τότε που στα σοκάκια περιδιάβεναν ιππότες και άλλοι ευγενείς. Φαντάζομαι την Ελεονώρα Μπαρότσι, στις αρχές του 20ου αιώνα, να υποδέχεται τους εκλεκτούς προσκεκλημένους της σε αυτό το αρχοντικό που σήμερα φιλοξενεί μια μοναδική συλλογή προσωπικών αντικειμένων, αλλά ντοκουμέντων της ενετοκρατίας στις Κυκλάδες. Ήχοι βιολιού θα συνόδευαν και τις δικές της βεγγέρες, σκέφτομαι αναμένοντας να αρχίσει η βραδιά με ηλεκτρικό βιολί.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Με φόντο την Πορτάρα να στέκει αγέρωχη μέσα στο ηλιοβασίλεμα, κόσμος, Έλληνες και ξένοι,παρά τα μποφόρ, έρχονται να απολαύσουν τις υπέροχες μελωδίες που αναδύονται σαν μυρωδιά γιασεμιού, καθώς χαϊδεύει τις χορδές του ηλεκτρικού βιολιού με τα δάκτυλά της η Elena Kiseleva. Η ταλαντούχα Ρωσίδα μουσικός που ζει χρόνια στην Ελλάδα, πραγματικά με σαγήνευσε λίγες ώρες νωρίτερα καθώς έκανε πρόβα. Σαν υπνωτισμένη από τον "μαγικό αυλό" έψαχνα μέσα στα στενά του κάστρου να βρω την "πηγή" αυτής ελκυστικής μελωδίας, ώσπου στάθηκα στην μαρμάρινη πόρτα της αυλής...
Και ευτυχώς οι προσδοκίες μου βγήκαν αληθινές. Στον ατμοσφαιρικά μυστηριώδη χώρο μας υποδέχθηκε ο διευθυντής του Μουσείου και φιλόξενος οικοδεσπότης κ. Νικόλαος Καραβίας-Νελα Ρόκα- Μπαρότσι, που μας μίλησε για την ιστορία του κάστρου και του Domus Φεστιβάλ που έχει ζωή 16 χρόνια. Φιλικός με Έλληνες και ξένους επισκέπτες ο κ.Καραβίας, διευθυντής και του Φεστιβάλ, μας παρότρυνε να γευτούμε τα φιλέματα που είχαν ετοιμάσει, παραδοσιακά αγνά αξιώτικα προϊόντα, κρασιά, ρακόμελη και ούζο, ενώ μας αφηγήθηκε με θέρμη την πολιτιστική παραγωγή του φεστιβάλ και μας προσκάλεσε και στις προσεχείς εκδηλώσεις.
Σίγουρα το αλκοόλ μας χαλάρωσε λίγο, αλλά η μουσική λειτούργησε σαν δίχτυ και ένιωσα ότι μας παρέσυρε σιγά σιγά στον βυθό μιας θάλασσας μελωδιών.
Παραδοθήκαμε λοιπόν, στις υπέροχες μελωδίες μιας σύγχρονης σειρήνας, της Elena που ερμήνευσε
μοναδικά διάσημα μουσικά κομμάτια. Μερικά από αυτά έγιναν γνωστά μέσα από ταινίες όπως το "Άρωμα γυναίκας", αλλά και το "La luna", το "Secret", το "Besame mutso" , ενώ η μουσική γκάμα της έφθασε έως και το "storm" του Vivaldi αλλά και το ζεμπέκικο της Ευδοκίας. Χορεύοντας σε πολλά μέρη της μουσικής παράστασης η ερμηνεύτρια μας προκαλούσε με το ταλέντο της να εκφραστούμε αυθόρμητα τον ενθουσιασμό μας με κύματα χειροκροτημάτων. Μάλιστα κατάφερε να μας ξεσηκώσει: Ρώσοι, Γερμανοί και Έλληνες άφησαν τις καρέκλες τους και προσπαθούσαν να χορέψουν Καλίνκα ή καλύτερα αυτοσχεδιάσουν στον διάσημο ρώσικο ρυθμό. Πραγματικά όμως η ερμηνεύτρια που έχει συνεργαστεί με την Vanessa Mae κατάφερε να μας απογειώσει καθώς έκλεισε τα μάτια και ερμήνευσε δυο ξεχωριστές συνθέσεις του Andrea Sarantidi – Dudnikoff.
Με το αίσθημα του πνευματικού -ψυχικού κορεσμού πήρα το δρομάκι για το λιμάνι, αναλογιζόμενη αυτή την μοναδική εμπειρία σε αυτό το υπέροχο μεσαιωνικό περιβάλλον, με την προσδοκία να παρακολουθήσω και το σημερινό ρεσιτάλ (20 Αυγούστου) του Ανδρέα Μπουτσικάκη, πιανίστα και επί χρόνια συνεργάτη του Μίκη Θεοδωράκη σε ένα αφιέρωμα στον μεγάλο συνθέτη.
Πάρτε μια γεύση από προηγούμενη εμφάνιση της Elena Kiseleva στο Domus Festival
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου