«Το Όνειρο της Μόλυ» στο Παλλάς

Κάθε Σάββατο και Κυριακή η σκηνή του θεάτρου Παλλάς γεμίζει με συναρπαστικές μελωδίες, φωτεινά χρώματα, ακροβάτες, κλόουν και ζογκλέρ. Είναι ο γοητευτικός θίασος του τσίρκου Cachivache, που παρουσιάζει «Το Όνειρο της Μόλυ», μια παράσταση που απευθύνεται σε όλη την οικογένεια και σε κοινό κάθε ηλικίας. Πρόκειται για ένα θέαμα με γρήγορες εναλλαγές –συνεπώς, άψογα προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδικού κοινού– αλλά και με έξυπνο χιούμορ, καλοδουλεμένα τραγούδια και εντυπωσιακά ακροβατικά. 

Από την Ιωάννα Κοροπιώτη

«Οι ενήλικες το ευχαριστούνται εξίσου και καμιά φορά και περισσότερο», είπε στο culturelovers ο Μανώλης Καρυωτάκης, που υπογράφει μεταξύ άλλων το σενάριο της παράστασης:  «Υπάρχουν πράγματα που αγγίζουν περισσότερο τα παιδιά και άλλα που αγγίζουν τους μεγάλους. Τα παιδιά ευχαριστιούνται και εξιτάρονται με το θέαμα, ενώ τους ενήλικες τους πιάνει μια συγκίνηση. Υπάρχουν επίσης κάποια αστεία που τα πιάνουν πιο εύκολα οι μεγάλοι απ’ ότι τα παιδιά. Βλέπω συνεπώς ότι και οι μεγάλοι που έρχονται το χαίρονται.»

«Το Όνειρο της Μόλυ» είναι η ιστορία ενός μικρού ορφανού κοριτσιού, που ονειρεύεται να παίξει μια μέρα στο τσίρκο. Ένα βράδυ το σκάει από το ορφανοτροφείο και τον αυταρχικό του

διευθυντή και στον ύπνο της βλέπει ένα όνειρο, τόσο ζωντανό που δύσκολα μπορεί κανείς να πει αν ήταν πραγματικότητα ή όχι. Οι θεατές της παράστασης παρακολουθούν με τη σειρά τους όσα συμβαίνουν στο όνειρο της ηρωίδας, που τοποθετούνται κάπου ανάμεσα στη χώρα της φαντασίας και στο «εδώ και τώρα».

Βλέπουν να περνούν από μπροστά τους ακροβάτες, ζογκλέρ, παλιάτσοι και άλλοι ήρωες, που συνοδεύονται από τις μουσικές μιας μπάντας, με μόνιμη παρουσία στη σκηνή. Και είναι ακριβώς αυτή η σύμπραξη πολλών τεχνών και ανθρώπων, με διαφορετική αφετηρία και διαφορετικές δεξιότητες, που κάνει την παράσταση τόσο ξεχωριστή.

 «Η ομάδα λειτουργεί περίπου έξι χρόνια» μάς είπε ο Μ. Καρυωτάκης, μετά το τέλος της παράστασης και αφού πρώτα ο ίδιος, αλλά και ολόκληρος ο θίασος, υπέγραψε αυτόγραφα κι έβγαλε αναμνηστικές φωτογραφίες με τους μικρούς θεατές. «Είμαστε όπως είδατε διάφοροι… Άλλοι είναι μουσικοί, άλλοι είναι ακροβάτες, ζογκλέρ, ηθοποιοί, κλόουν και έτσι υπήρξε μια ανάγκη να συνδυάσουμε όλες αυτές τις τέχνες, να μάθουμε  ο ένας απ’ τον άλλον και να παρουσιάσουμε κάτι που να τα φέρνει όλα αυτά μαζί.»

Δεν είναι, όμως, μονάχα το συναρπαστικό θέαμα που απολαμβάνει κανείς σε αυτήν την παράσταση. Στον πυρήνα της ιστορίας κρύβεται ένα «δίδαγμα» και ένα μήνυμα βαθιά φιλοσοφικό: Η Μόλυ συναντά στο όνειρό της έναν παλιάτσο, που της μιλάει για τα πέντε βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κανείς, αν θέλει να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του. Αρχικά απαιτείται μια ιδέα, που όμως δεν φτάνει από μόνη της για να πραγματοποιήσει τα όνειρά μας. Αυτή η ιδέα θα πρέπει να γίνει πράξη. Μια πράξη που επαναλαμβάνει κανείς συχνά γίνεται συνήθεια και η συνήθεια με τη σειρά της μπορεί να διαμορφώσει τον χαρακτήρα. Επειδή, όπως υποστήριζε ο Ηράκλειτος, «η μοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του», αυτός αποτελεί και το κλειδί, ώστε να ανακαλύψει κανείς τις βαθύτερες επιθυμίες του και τελικά να καταφέρει να τις εκπληρώσει.

Ήταν, λοιπόν, το «δίδαγμα» χωρίς καμιά διάθεση «διδακτισμού» αυτό που καταφέρνει να κάνει το «Όνειρο της Μόλυ» κάτι παραπάνω από μια γοητευτική παράσταση τσίρκου. Για τον Μ. Καρυωτάκη αυτό είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την ίδια τη φύση του τσίρκου: «Είναι ο ρόλος του παλιάτσου αυτός… Ο παλιάτσος έχει να δώσει μηνύματα και διδάγματα, αλλά τα κάνει μέσα από το παιχνίδι. Δεν γίνεται ποτέ «διδακτικός», γιατί σε αυτήν την περίπτωση παύει να είναι παλιάτσος… Είναι όλο ένα παιχνίδι. Γιατί ο κόσμος, και καλά κάνει βέβαια, έχει την τάση απέναντι σε ένα δίδαγμα να γίνεται αμυντικός. Ενώ αν όλο αυτό γίνει σαν ένα παιχνίδι, αυτή η άμυνα καταλύεται.»

Το όλο θέμα με τα πέντε βήματα προς την πραγματοποίηση του ονείρου δεν τέθηκε καθόλου τυχαία: «Φυσικά και θέλαμε να υπάρχει περισσότερο βάθος και με ενδιέφερε να μπει ένα φιλοσοφικό στοιχείο μέσα στην παράσταση» αναφέρει σχετικά με το ζήτημα ο Μ. Καρυωτάκης: «Βέβαια, αυτό ταίριαξε πάρα πολύ και εξυπηρέτησε το σενάριο και σε σχέση με τα νούμερα, οπότε ταίριαξε και στην προώθηση της δράσης.»

 «Το όνειρο της Μόλυ» είναι μια παράσταση που

ισορροπεί ανάμεσα στο θέατρο, τη μουσική και το τσίρκο, με την ίδια ευκολία που οι ακροβάτες του Cachivache ισορροπούν πάνω στο τεντωμένο σχοινί ή στα ποδήλατά τους –ξέρετε, εκείνα που έχουν μόνο μία ρόδα… Είναι ένα έργο που «λειτουργεί» σε πολλά επίπεδα, πετυχαίνοντας έτσι να κερδίσει διαφορετικές «ομάδες κοινού», καθώς επίσης και παράταση παραστάσεων μέχρι τον Απρίλη.

Πληροφορίες

Θέατρο Παλλάς: Βουκουρεστίου 5 (City Link)

Διάρκεια Παράστασης:

2 ώρες με διάλειμμα

Εισιτήρια: 12 ευρώ

Προπώληση Εισιτηρίων:

Τηλεφωνικά: 210 9213310

Καταστήματα: Public, Seven Spots, Media Markt

Online Αγορά Εισιτηρίων: viva.gr

Συντελεστές

Σενάριο: Μανώλης Καρυωτάκης

Σκηνοθεσία: Μανώλης Καρυωτάκης – Esther Andre Gonzalez

Σύνθεση: η μπάντα του τσίρκο Cachivache

Μουσική επιμέλεια: Μιχάλης Στεφανίδης

Στίχοι: Μανώλης Καρυωτάκης – Ερμιόνη Δόβα

Σκηνικά: Χρήστος Κωνσταντέλος

Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου

Ενδυματολόγος: Δέσποινα Μακαρούνη

Βοηθός Ενδυματολόγου & Φροντιστήριο: Μύρα Μεϊμάρη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γαλήνη Θεοδώρα Μπενετάτου

Παραγωγή: Σοφή Κουκουβάγια

sofikoukouvagia.com

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά:

Άγγελος Αργυρόπουλος: τρομπέτα, νέϋ, τσαμπούνα, ηθοποιός

Ερμιόνη Δόβα: τραγούδι, ηθοποιός

Μανώλης Καρυωτάκης: τραγούδι, ακροβατικά, ζογκλερικά, ηθοποιός

Βαγγέλης Κρητικός: κρουστά, ηθοποιός

Σπύρος Μάστορας: κοντραμπάσο, τρομπόνι, ζογκλερικά, ηθοποιός

Αγγελική Μερεντίτη: ακροβατικά, ζογκλερικά, ηθοποιός

Δημήτρης Μπακόπουλος: κιθάρα, κοντραμπάσο, ηθοποιός

Νίκος Μπακόπουλος: σαξόφωνο

Άλβαρο Ραμίρεζ: ακροβατικά, ζογκλερικά, ηθοποιός

Μιχάλης Στεφανίδης: κιθάρα, τρομπέτα, μεταλλόφωνο, ηθοποιός

Αντωνία Σωτηροπούλου: ακροβατικά, ηθοποιός

Πολυχρόνης Τόμπορης: ακροβατικά, ζογκλερικά, ηθοποιός

Χρύσα Τραϊκοπούλου: ακροβατικά, ηθοποιός

Βιογραφικά Συντελεστών