Έποικοι από την Εύβοια πλέουν αναζητώντας μια
νέα πατρίδα...Ένα άσπρο περιστέρι που ξαφνικά εμφανίζεται και τους δείχνει την
πορεία... Ένας μακρινός ήχος κυμβάλων φτάνει προς τα πλοία, δεν μπορεί παρά να
φτάνει από μια κοντινή γη...Και οι Έλληνες έποικοι πλέουν προς αυτή την πηγή,
μέχρι την Κούμα.
Με αυτά τα λόγια διηγείται
ο Λατίνος ποιητής Virgilio Marone Publio, (Andes 70 - Brindisi [Βρινδίσιο] 19 π.Χ.), τη γέννηση της Κούμας,
με την προστασία του Απόλλωνα.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
Για τον προστάτη της
πόλης Απόλλωνα δε, λέγεται ότι ο Δαίδαλος,
όταν ξέφυγε από τον λαβύρινθο και τον βασιλιά Μίνωα της Κρήτης κατέβηκε
από τον ουρανό και ανήγειρε στον θεό του
ήλιου, έναν ναό για να τον ευχαριστήσει που δεν έλιωσε τα φτερά του. Ο
Δαίδαλος, ο ίδιος, σύμφωνα με την μυθολογία, χάραξε στις χρυσές πόρτες του
ναού όλη την ιστορία: την κατασκευή του λαβύρινθου της Κνωσού, την φυλάκιση
από τον Μινώταυρο, την φυγή με τον Ίκαρο, με τα φτερά από πούπουλα και το κερί,
την πτώση του Ίκαρου και την άφιξη στην Κούμα!
Η Κούμα (Cuma), ή Κύμη αποτέλεσε την πρώτη ελληνική αποικία στη δύση.
Στην κορυφή της ιδρύθηκε η ακρόπολη και
επεκτεινόταν μέχρι τις δυτικές πλαγιές του όρους Γκρίλλο (Grillo).
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές
του 20ου αιώνα εστίασαν στην
Ακρόπολη όπου είναι δυνατόν να επισκεφτούμε δυο μεγάλους ναούς που
μαρτυρούν την ελληνική περίοδο και οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε μεσαιωνικές
εκκλησίες. Στην κάτω βεράντα βρίσκεται ο ναός του Απόλλωνα, ο οποίος
τροποποιήθηκε από την ρωμαϊκή εποχή. Από αυτόν επιβιώνουν το κάθισμα και
η δεξαμενή. Στην κορυφή της Ακρόπολης βρίσκεται ο δεύτερος ναός αφιερωμένος
στον Δία.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι σήμερα η Κούμα υπάγεται στο δήμο του Μπάκολι (Bacoli), ο
οποίος έλαβε το όνομά του από τους άθλους με τους «στάβλους για τα βόδια»
του μυθικού ήρωα Ηρακλή (Bauli- Bacoli).
Η Κούμα έλεγχε
τον κόλπο της Νάπολης χάρη στο λιμάνι του Μιζένο.
Με την άδεια των Κυμαίων το 530 π.Χ. ιδρύεται
το σημερινό Ποτζουόλι (Pozzuoli), δηλαδή η
Δικαιαρχεία από τους φυγάδες Σάμιους για να «δηλώσουν» την
αντίθεσή τους στο καθεστώς του τύραννου της Σάμου Αριστόδημου.
Επίσης, άποικοι της Κούμας
ίδρυσαν στο σημερινό κάστρο Όβο την Παρθενόπη, γνωστή σήμερα ως Νάπολη
(Νεάπολη).
Η
Πυθία της Δύσης
O
αρχαιολογικός χώρος της Κούμας συμπεριλαμβάνει το περίφημο Μαντείο της
Σίβυλλας ή το «L’Antro della Sibilla».
Οι
Έλληνες πριν από 2.700 χρόνια, μετέφεραν στη νέα Κύμη τους δικούς τους θεούς, το δικό
τους πολιτισμό, την λατρεία του Απόλλωνα αλλά και τις Μάντισσες, που ονομάζονταν Σίβυλλες και κάπως έτσι
σήμερα κάνουμε λόγο για τους «Σιβυλλικούς χρησμούς».
Η Κυμαία Σίβυλλα ήταν ιέρεια του
Θεού Απόλλωνα, έζησε
στην Κύμη της Ιταλίας (κοντά στην σημερινή Napoli) και
μαζί με την Πυθία των Δελφών υπήρξε μια από τις σημαντικότερες
προφητικές μορφές της αρχαιότητας. Το πραγματικό όνομα της Κυμαίας
Σίβυλλας θεωρούνταν τα Αμάλθεια και Ιεροφίλη, άγνωστο είναι όμως εάν αυτά οφείλονται στη λαΪκή φαντασία.
Η αρχαιολογική
σκαπάνη τον Μάϊο του 1932 και συγκεκριμένα ο Ιταλός αρχαιολόγος Amadeo Maiuri μετά
από αρχαιολογικές ανασκαφές έφερε στο φως το γνωστό σήμερα ως «Cumae Cave» που θεωρείται πως
είναι ο τόπος που συνδέεται με την Κυμαία Σίβυλλα.
Το περίεργο τραπεζοειδές με τα κωνικά τοιχώματα, μάλλον ετρούσκικης επιρροής, Άντρο - Μαντείο της Σίβυλλας βρίσκεται κοντά τον ναό του Απόλλωνα, όπως
στην αρχαία Ελλάδα δίπλα στο μαντείο των Δελφών, βρισκόταν η μάντισσα Πυθία εμπνεόμενη
από τον θεό του φωτός, της ποίησης, της μουσικής και της μαντικής.
Πηγή: https://www.cumaea.gr/ ΑΜΠΕ, inital.gr, HellasOnTheWeb.Org, incampania.com, visitnaples.eu, http://www.naplesldm.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου