THOR 2

Ο ξανθός θεός Θωρ (Νορμανδός θεός του κεραυνού κάτι σαν τον δικό μας Δία αλλά με σφυρί) αγωνίζεται για να σώσει την γη και τους Εννέα Κόσμους, από έναν εχθρό που απειλεί να οδηγησει το σύμπαν στον όλεθρο. . .
Ένιωσα ότι ξαναγύρισα στο σχολείο και άκουγα την δασκάλα να μου μιλά για τους 12 θεούς του Ολύμπου... Ένα τέτοιο παραμυθάκι είναι και η ιστορία του THOR 2 : Ο Σκοτεινός Κόσμος. Περιπέτεια, επικό στοιχείο, εφέ, χιούμορ...ένα αλαλούμ.
Νομίζω ότι ο Alan Taylor – αν και τον αγαπήσαμε από το “Game of Thrones” δεν κατάφερε να ξεφύγει από την συνταγή “λίγο απ' όλα” του
Kenneth Brannagh ο οποίος στο Thor πήγε να παντρέψει Σαίξπηρ και μια λαϊκή διασκέδαση αλλά μάλλον δεν του βγήκε.
Οι φίλοι των κόμικς μπορεί να περίμεναν το sequel από τα Marvels studios αλλά μάλλον η αναμονή τους δεν θα δικαιωθεί. Ο γρήγορος ρυθμός από σκηνή μάχης σε σκηνή μάχης περισσότερο κουράζει παρά συνεπαίρνει. Διαστημικά πιστολίδια και τέρατα επίσης τα έχουμε χορτάσει οπότε δεν μας ενθουσιάζουν. Ο Chris Hemsworth είναι κάπως στυλιζαρισμένος για σούπερ ήρωας, αλλά του το συγχωρούmε γιατί ο ομορφαίνει την μεγάλη οθόνη. Οι ερμηνείες δεν ξεπερνούν το επίπεδο του ικανοποιητικού, Antoni Hopkins και Natalie Portman. Ωστόσο τα φώτα κλέβει ο κακός της υπόθεσης Cristopher Eccleston ως Malekith.

Το χιούμορ που διαπνέει την ταινία σώζει κάπως την κατάσταση, ενώ η σκηνή της κηδείας της βασίλισσας προκαλεί συναισθηματική φόρτιση.