Στο φακό των culturelovers το “Όταν στέρεψε η αντοχή”!

Ήταν ένα ξεχωριστό απόγευμα λίγο πριν την εκπνοή του Νοεμβρίου, που προμήνυε την έλευση ενός συναρπαστικού μήνα των Χριστουγέννων! Ξεχωριστό, αφενός γιατί κάθε δειλινό σφραγίζεται με τις πιο φωτεινές αποχρώσεις του πορτοκαλί, του μωβ και του κόκκινου και αφετέρου γιατί είχε έρθει επιτέλους η βραδιά της παρουσίασης ενός βιβλίου που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που “συναντήθηκαν οι δρόμοι μας”: “Όταν στέρεψε η αντοχή”, της Ελένης Γαληνού.

Περνώντας απέναντι το δρόμο για να φτάσω στο βιβλιοπωλείο, σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, όπου θα λάμβανε χώρα η εν λόγω παρουσίαση, ήμουν τόσο μα τόσο χαρούμενη. Τόσο μα τόσο ενθουσιασμένη, που θα βρισκόμουν στον ίδιο χώρο με τη συγγραφέα του βιβλίου και με ανθρώπους που αισθάνθηκαν να τους αγγίζει το βαθιά ανθρώπινο περιεχόμενό του και η ιστορία-μάθημα ζωής των ηρώων του. Η ιστορία της Μαριάνθης, του Βλάση, της Μυρσίνης, του Ταξιάρχη, της Δέσποινας και του Στρατή.
Κάποιοι από αυτούς κατόρθωσαν μέσα από την απώλεια, τον πόνο, τους σκοπέλους και τη συντριβή να αντλήσουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν, να συγχωρήσουν, να κατανοήσουν, να αναθεωρήσουν και να εξακολουθήσουν να ονειρεύονται, να ελπίζουν, να ζουν. Και στον αντίποδα κάποιοι άλλοι, που αφέθηκαν να τους παρασύρει η δίνη της εκδικητικότητας, του μίσους, της εμμονής και της προσήλωσης σε στόχους-αδιέξοδα και χίμαιρες του μυαλού.
Φως παντού στο χώρο εντός του βιβλιοπωλείου, άνθρωποι χαμογελαστοί και ευδιάθετοι, αφήνοντας

για λίγο κατά μέρους τις όποιες ανησυχίες και έγνοιες της καθημερινότητας. Αγκαλιές, χειραψίες, φιλιά και μια οικοδέσποινα με την ευτυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της, που τη μετέδιδε απλόχερα σε όλους τους παρευρισκομένους. Η έναρξη της παρουσίασης “σφραγίστηκε” και επίσημα από τον Αλέξανδρο Ντερπούλη-συγγραφέα και υπεύθυνο τμημάτων δημιουργικής γραφής, ο οποίος πήρε το λόγο και με λόγια λιτά, ουσιώδη και συγκινητικά μίλησε για τη “μαθήτριά” του, η οποία μάλιστα έφτασε στο σημείο να ξεπεράσει και τον ίδιο το δάσκαλό της, εκδίδοντας το πρώτο της μυθιστόρημα που έτυχε τόσο μεγάλης απήχησης και επανεκδίδεται ήδη από το δεύτερο μήνα κυκλοφορίας του. Αναφερόμενος στο εν λόγω βιβλίο, δήλωσε μεταξύ άλλων, ότι “στην ανατροπή εμπεριέχεται η εξέλιξη και ο μύθος προς τα μπροστά” και μέσα από την εύστοχη και τεχνικά άρτια αφήγηση της συγγραφέως, οι ήρωες καταφέρνουν αυτό που θέλουν εσωτερικά, κάτι που τους καθιστά πέρα για πέρα αληθινούς και ατόφιους. Με άλλα λόγια “οδηγούμαστε μέσα από μια ρεαλιστική αφήγηση σε μια τέλεια συναισθηματική ανάπτυξη των χαρακτήρων” και αυτό είναι κάτι που συμβάλλει σημαντικά στην αρμονική εξέλιξη της πλοκής.
Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε η δημοσιογράφος, Τίνα Πανώριου, η οποία χαρακτήρισε το “Όταν στέρεψε η αντοχή”, ως “ένα ωραίο ρετρό παραμύθι”, που “σου δίνει την αίσθηση ότι μπαίνεις σε μια μηχανή του χρόνου και μεταφέρεσαι στη Μυτιλήνη του τότε, στην εποχή του 1961 και έπειτα”. Τόνισε επίσης, ότι “οι τσαλακωμένοι ήρωες”-όπως οι ήρωες του συγκεκριμένου έργου- της είναι “πιο συμπαθείς, πιο αγαπητοί” και ότι “η τέχνη της αφήγησης, διαθέτει ένα μαγικό φίλτρο, που απαλύνει το αίσθημα της απώλειας”, καθιστώντας το ένα ιδανικό ανάγνωσμα που αναμφισβήτητα θα αγγίξει όσους το διαβάσουν.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο, τα οποία διάβασε η ηθοποιός, Πηνελόπη Σταυροπούλου, η οποία πρόσθεσε τη δική της ιδιαίτερη πινελιά στην όμορφη και αξέχαστη αυτή βραδιά προς τιμήν ενός βιβλίου που “γεννήθηκε” πρόσφατα, κατάφερε όμως να αποσπάσει ήδη μια ξεχωριστή θέση στη βιβλιοθήκη μας.

Στο τέλος της παρουσίασης του βιβλίου, οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τη συγγραφέα, να της υποβάλλουν σχετικές ερωτήσεις, όπως και να λάβουν υπογεγραμμένα αντίτυπα από την ίδια. Εντύπωση μου προκάλεσε επίσης το γεγονός, ότι η συγγραφέας υπέγραφε με πένα, φανερώνοντας με άλλο ένα στοιχείο, το μεράκι και την αγάπη της γι’αυτό που κάνει, προσέχοντας μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια χωρίς να αφήνει τίποτα στην τύχη.

Πάντως, μετά από αυτή την υπέροχη βραδιά και

την γλυκιά αίσθηση που άφησε στον απόηχό της, ένα είναι σίγουρο: ότι όλοι όσοι αγαπήσαμε το πρώτο αυτό μυθιστόρημα της κ.Γαληνού, περιμένουμε ήδη με ανυπομονησία το επόμενο. Μέχρι τότε όμως, θα συνεχίσουμε να εμπνεόμαστε από την ιστορία της Μαριάνθης και του Βλάση, του Στρατή και της Μυρσίνης, του Ταξιάρχη και της Δέσποινας. Ήρωες, που υπόσχονται να μας κρατούν ξεχωριστή συντροφιά τις κρύες νύχτες του χειμώνα-που μας έχει πλέον χτυπήσει την πόρτα για τα καλά-κάθε φορά που “στερεύει η αντοχή” μας…για να αντλούμε το θάρρος και τη δύναμη να προχωράμε μπροστά, για όπου η καρδιά επιθυμεί…αγκαλιά με τα μεγαλύτερά μας όνειρα…
Καλοτάξιδο..!



                                                                                            Βίκυ Καλοφωτιά