Μαζεύτηκαν κάποτε κάτω από τον έναστρο ουρανό, όλες οι ευτυχίες
του κόσμου, μαζί. Καμία δεν έλειπε από την ξεχωριστή αυτή βεγγέρα, που
διοργανώθηκε για να εκπέμψουν όλες μαζί τη θαυματουργή τους δύναμη, και η χρυσόσκονη που θα προέκυπτε από την ένωσή
τους, να απλωθεί παντού. Σε κάθε
σκονισμένη γωνιά, και κάθε ξεχασμένο σοκάκι, μέχρι να αγγίξει όλα τα πρόσωπα
που έχουν ξεχάσει να χαμογελούν και να καρφιτσωθεί σαν αστραφτερή “παραμάνα” σε
κάθε μοναχική και λυπημένη καρδιά. Έπιασε,
λοιπόν η κάθε ευτυχία το χέρι της άλλης, και λίγο πριν αρχίσουν να εκπληρώνουν
τον πολύτιμο σκοπό για τον οποίο συγκεντρώθηκαν, διαπίστωσαν ότι έλειπε εκείνη,
που κινεί τα νήματα έτσι ώστε να γεννηθεί η απόλυτη ευτυχία…
Και στο σημείο αυτό, ανοίγω τα μάτια. Κοιτάζοντας γύρω
μου, συνειδητοποιώ ότι βρίσκομαι καθισμένη σε θέσεις βελούδινες, στην απόχρωση
που παίρνουν τα μάγουλα των παιδιών όταν παίζουν κρυφτό και κυνηγητό, για ώρες
πολλές, στους δρόμους της γειτονιάς. Μπροστά μου, πάνω στη σκηνή της θεατρικής αίθουσας βρίσκεται ένα πολύχρωμο
καρουζέλ και μια χαρούμενη παρέα με μια
σημαντική αποστολή. Ήταν αυτή η παρέα –η οποία ζωντάνεψε μέσα από την πένα
και τη σκηνοθεσία της Ελίζας Σολωμού,
στην παράσταση “Ελευθερώστε τη Θετική Ενέργεια”– που με βοήθησε να πλάσω στο
μυαλό μου τις προηγούμενες εικόνες από
τη μαγική “βεγγέρα” και να καταλάβω ότι ήταν από εκείνες τις στιγμές, που η
σκέψη μου ταξίδεψε σε πολιτείες μακρινές, εκεί όπου ζωντανεύουν τα παραμύθια,
και εκεί όπου ο καθένας μας γίνεται και πάλι παιδί. Τότε, που “γνωρίζαμε
περισσότερα για εμάς και καταλαβαίναμε πιο εύκολα τις επιθυμίες και τις
διαθέσεις μας”, όπως μου
εκμυστηρεύεται η δημιουργός της παράστασης, όταν αρχίζουμε την κουβέντα μας με
αφορμή την πρόσφατη πρεμιέρα της.
…τότε, που όλα μοιάζουν δυνατά. Τότε, που γεννιούνται τα μεγαλύτερα όνειρα, τα οποία
περιμένουν να πραγματοποιηθούν, όταν περπατήσουμε τη γέφυρα που οδηγεί στην
ενήλικη ζωή. Φτάνει μόνο να μην τα ξεχάσουμε. Και σαν συμβεί αυτό, η μαγική χρυσόσκονη θα απλωθεί παντού.
Σε κάθε σκονισμένη γωνιά, και κάθε ξεχασμένο σοκάκι. Μέχρι να αγγίξει όλα τα πρόσωπα που έχουν ξεχάσει να χαμογελούν…
Συνέντευξη
στη Βίκυ Καλοφωτιά
Ποια
συναισθήματα συναγωνίζονταν μέσα σας για το ποιο απ’όλα θα υπερτερήσει, καθώς
γράφατε το κείμενο της παιδικής παράστασης “Ελευθερώστε
τη Θετική Ενέργεια”;
Όλοι
μου οι ήρωες έχουν στοιχεία δικά μου, του χαρακτήρα μου. Προσπάθησα να αξιοποιήσω τους ήρωές μου σύμφωνα με την πλοκή και τα
μηνύματα που ήθελα να δώσω σε αυτό το έργο μου. Η αλήθεια είναι ότι μπαίνω
τόσο μέσα στο παραμύθι μου, ώστε και στην καθημερινότητά μου ζω και λειτουργώ
με αυτές τις έννοιες και αξίες.
Ο καθένας
μας έχει μέσα του ένα χάρισμα ή αλλιώς μια ολόδική του υπερδύναμη, η ανακάλυψη
της οποίας είναι πολύτιμη, για να μπορέσει να εκπληρώσει την αποστολή του στη ζωή, όπως
ακούγεται στην παράσταση. Μας το ψιθυρίζει το χάρισμα αυτό, εκείνη η “φωνούλα”
μέσα μας, την οποία συνήθως αποφεύγουμε να ακούσουμε. Γιατί συμβαίνει άραγε
αυτό;
Ακριβώς!
Όταν ήμασταν παιδάκια, γνωρίζαμε
περισσότερα για εμάς και καταλαβαίναμε πιο εύκολα τις επιθυμίες και τις
διαθέσεις μας. Αυτή μας η ιδιότητα εξασθενεί όσο μεγαλώνουμε γιατί μας
έχουν “στρώσει” ήδη τις ζωές που πρέπει να ζήσουμε για να επιβιώσουμε. Σε
κόντρα της εποχής του ρεαλισμού, εμείς
χρειάζεται να είμαστε συγκεντρωμένοι στον εσώτερο εαυτό μας, και να τον ακούμε
ώστε να χτίσουμε μια ζωή με φυσικά μέσα και εργαλεία, που δεν είναι άλλα από τα
χαρίσματα που έχουν όλοι, διυλισμένα στο πνευματικό D.N.A του καθένα.
Με
ποιον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να ελευθερώσουν τη “Θετική Ενέργεια” από μέσα τους, από τη στιγμή που ανοίγουν τα
φτερά τους και αποχαιρετούν το “βασίλειο” της παιδικής ηλικίας;
Όσο
καλύτερη δουλειά έχει κάνει η οικογένεια στο σπίτι, τόσο πιο δυνατούς ενήλικες
βγάζει σε αυτό το πεδίο. Το να επαναρυθμίσουμε
όλοι τον πνευματικό μεταβολισμό μας ώστε ο δείκτης να δείχνει θετικός, είναι
αποτέλεσμα εξάσκησης και πίστης. Χρειάζεται θετική διάθεση σε όλες τις εκφάνσεις
της ζωής. Ό,τι πρόκληση κι αν αντιμετωπίζουμε. Και αυτό θέλει προσωπική
δουλειά…
Η
πρώτη σας συμμετοχή στον κινηματογράφο ήταν το 1987, στην ταινία “Απουσίες”, με τη σκηνοθετική σφραγίδα
του Γιώργου Κατακουζηνού. Αλήθεια, ποιο είναι το μείγμα των στοιχείων που
απουσιάζουν ακόμη από τη ζωή μας και καθυστερούμε να γευτούμε το “νέκταρ” της
ευτυχίας;
Πιστεύω
πως έχουμε κάνει τη ζωή μας πολύ σύνθετη. Χρειάζεται
να απλοποιήσουμε σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μας ώστε να αποσυμφορηθούμε
από τοξικά συναισθήματα και καταστάσεις. Στην απλότητα νομίζω ότι βρίσκεται
το “νέκταρ” της ευτυχίας.
Έχετε
αναφέρει ότι ένας από τους αγαπημένους σας συνθέτες είναι ο Διονύσης
Σαββόπουλος. “…δυο ναυτικοί πήραν βάρκες
και τρόφιμα, ο ένας τσακίζεται και σπάει τα πλευρά, ο άλλος νικάει, μα η
καρδούλα του σπάει για όσα πληρώνει κρυφά…”, ερμηνεύει σε στίχους δικούς
του. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σήμερα
με την Ελλάδα και την “παράταση ζωής” που υποτίθεται ότι εξασφαλίζει στις
συμφωνίες με τους ξένους δανειστές;
Οι τέχνες
πάντα “μεταφέρουν” τις ζωές μας, καθρεφτίζουν εποχές. Φυσικά θα μπορούσαν οι συγκεκριμένοι στίχοι να καθρεφτίζουν την
πολιτική εικόνα της χώρας. Όπως άλλωστε η ιστορία μάς έχει αποδείξει πως
επαναλαμβάνεται.
Στην
εν λόγω παράσταση, μια παρέα προσπαθεί να δυναμώσει την πίστη της στη δύναμη
της Αγάπης, του Ονείρου, της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης. Προσφέρεται η εποχή
μας, για να μεγαλώνουν τα παιδιά σύμφωνα με αυτές τις αρχέγονες αξίες ή τελικά
είναι “μειονέκτημα” να τις διαθέτει κανείς σε έναν κόσμο που κάνει ό,τι μπορεί,
προκειμένου τα χρώματά τους να ξεθωριάσουν;
Όση
ασχήμια και να υπάρχει στον κόσμο, όσοι “μάγοι” και αν μας φυλακίζουν σε μια
προβληματική καθημερινότητα, πάντα θα υπάρχουμε και εμείς που πιστεύουμε στο
καλό που όλοι έχουν μέσα τους, και απ’ ό,τι μαθαίνω, αυξανόμαστε. Ζούμε στην εποχή της Νέας Ενέργειας και
είμαστε προετοιμασμένοι για τη σύγκρουση καλού και κακού. Τη σύγκρουση της νέας ενέργειας με την
παλιά. Διανύουμε την εποχή των αλλαγών και απ' όπου κι αν προέρχονται οι προκλήσεις
που μας “ξεθωριάζουν”, ακόμη και από την ίδια μας την οικογένεια να είναι,
εμείς δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να μας χειραγωγήσει αρνητικά.
Είστε
εκείνη που χάραξε στο χαρτί, και τους στίχους των τραγουδιών, που θα έχουν την
ευκαιρία να ακούσουν στην παράσταση – μιούζικαλ, τόσο τα μικρά, όσο και
τα…μεγαλύτερα παιδιά. Ποιος στίχος είναι αυτός, που σας συγκινεί ιδιαίτερα,
κάθε φορά που τον σιγοτραγουδάτε;
Συγκινημένη
για τους “μάγους” που αναγκάστηκα να αφήσω πίσω μου, μπορώ να πω πως λάτρεψα
τους στίχους από το ομώνυμο τραγούδι “Ελευθερώστε τη Θετική Ενέργεια”:
“Αν
κάποιος μάγος σας έκλεισε
στο σκοτάδι
και
χάσατε το νέκταρ της ζωής,
ένα
θα σας πούμε εμείς οι 7,
ελευθερώστε
τη Θετική Ενέργεια,
είναι
ζήτημα ζωής”.
Τη
μουσική σύνθεση έκανε ο Γιάννης Ανδρουλακάκης,
όπου ένιωσε ακριβώς αυτό που ήθελα να δώσω μέσα από τα τραγούδια μας.
Τι
είναι αυτό, που επιθυμείτε περισσότερο από όλα, να προσθέσουν τα παιδιά για
πάντα στις “αποσκευές” της καρδιάς τους, βγαίνοντας από την αίθουσα του
θεάτρου;
Να
νιώθουν και να σκέφτονται με τρόπο
ΘΕΤΙΚΟ. Όλα τα άλλα θα γίνουν μαγικά.
Έχετε
ήδη σκεφτεί ποιος θα είναι ο αμέσως επόμενος σταθμός της καλλιτεχνικής σας
δημιουργίας;
Το
2017 θα ολοκληρώσω το τρίτο παραμύθι μου από την συλλογή “7 Ευλογίες”. “Οι 7 Ευλογίες στην χώρα του Έρωτα”,
πρόκειται για ένα παραμύθι που θα βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν τι είναι ο
έρωτας και ποια συστατικά χρειάζονται για να είναι αληθινός και ΥΓΙΗΣ. Μια
καινούρια περιπέτεια και μια αποστολή που θα σας εκπλήξει!
Στοιχεία
παράστασης
“Ελευθερώστε
τη Θετική Ενέργεια”:
Μια συναρπαστική παρέα αναλαμβάνει την εξής σπουδαία
αποστολή: Πρέπει όλοι να βάλουν τα δυνατά τους για να σώσουν τη Θετική
Ενέργεια. Την έχει, φυλακίσει ο αδίστακτος ταχυδακτυλουργός Γιούρι στο Λούνα
Παρκ των Αρχετύπων. Θα τα καταφέρουν άραγε;
H απάντηση, στη σκηνή του “ΑΛΚΥΟΝΙΣ” - New Star Art
Cinema (Ιουλιανού 42-46, Πλατεία Βικτωρίας), από Κυριακή 27 Νοεμβρίου και κάθε
Κυριακή στις 12.00.
Κείμενο
- σκηνοθεσία - στίχοι τραγουδιών: Ελίζα Σολωμού
Παίζουν
οι ηθοποιοί: Φιλίτσα Καλογεράκου, Τζένη Μελιτά, Γιώργος
Μοσκιού, Ορνέλα Λούτη, Χρήστος Μπαλτάς, Φώτης Βερνέζης, Άννα Κουκουλιάτρα
Special
guest: Νίκος Καραγιώργης
Πρωτότυπη
μουσική - επιμέλεια ήχου: Γιάννης Ανδρουλακάκης
Χορογραφίες:
Ηλίας Μπαγεώργος
Σκηνογράφος
- ενδυματολόγος: Θεοδόσης Δαυλός
Ζωγράφος
σκηνικών: Πάνος Θώδης
Βοηθός
σκηνοθέτη: Ηλιάνα Γεροθανάση, Βάντα Δαββέτα
Φωτισμοί:
Σοκόλ Τσιμτσίνης
Αφίσα:
Στέλιος Τρεχαντήρης
Φωτογραφίες:
Μαρία Ρεσμπίθα
Προβολή
και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου, We Will
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου