Μαίρη Κασάτ, μια πρωτοπόρος του Ιμπρεσιονισμού

Φως στο εν πολλοίς ξεχασμένο έργο της ζωγράφου Μαίρη Κάσατ ρίχνει ένα μουσείο στο Παρίσι, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την καλλιτέχνιδα, της οποίας οι πίνακες αποτελούν ανεκτίμητη   συνεισφορά στο ανδροκρατούμενο κίνημα των ιμπρεσιονιστών στη Γαλλία. 

"Μια Αμερικανίδα Ιμπρεσιονίστρια στο Παρίσι" τιτλοφορείται η έκθεση στο Μουσείο Ζακμάρ-Αντρέ, που διαρκεί έως τις 23 Ιουλίου και παρουσιάζει πενήντα έργα της Κάσατ, η οποία γεννήθηκε στη Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, αλλά έζησε στην Γαλλία για περισσότερα από 60 χρόνια. Το 1894, ο κριτικός τέχνης, ιστορικός και δημοσιογράφος Γκυστάβ Ζοφρουά χαρακτηρίζει την ζωγράφο ως μία από τις «Les Trois grandes dames» (Τρεις μεγάλες κυρίες) του Ιμπρεσιονισμού, μαζί με την Μαρί Μπρακεμόν και την Μπερτ Μοριζό.

του Ανδρέα Αναγνωστόπουλου

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ζωγράφος υπήρξε φίλη του Εντγκάρ Ντεγκά και τα έργα της, αν και εκτέθηκαν μαζί με άλλους πίνακες εκπροσώπων του ιμπρεσιονισμού, είναι πολύ λιγότερο γνωστά στις μέρες μας από αυτά των ανδρών συναδέλφων της. Στους πίνακες της, η Κάσατ συχνά δημιουργούσε εικόνες από την δημόσια και ιδιωτική ζωή των γυναικών, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον στενό δεσμό ανάμεσα στις μητέρες και τα παιδιά. 

Η Κάσατ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που πίστευε πως τα ταξίδια είναι αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης. Γι' αυτόν τον λόγο, επισκέφθηκε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο, έμαθε γερμανικά και γαλλικά, ενώ έκανε τα πρώτα μαθήματα στη ζωγραφική και την μουσική.  

Η μητέρα της, Κάθριν απεικονίζεται στον πίνακα "Διαβάζοντας τη Le Figaro", που φιλοτεχνήθηκε το 1878. 

Είναι πιθανό ότι η πρώτη επαφή της με τους Γάλλους καλλιτέχνες έγινε στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού, το 1855, όπου ήταν παρόντες οι Ντεγκά και Πισαρό, μετέπειτα συνάδελφοι και μέντορες της. "Η Μαίρη Κάσατ είναι, κατά κάποιον τρόπο, μια ξεχασμένη ζωγράφος του γαλλικού Ιμπρεσιονισμού. Έφτασε στο Παρίσι το 1865 και υπήρξε πολύ σημαντική, κατέχοντας κεντρική θέση στο κίνημα των ιμπρεσιονιστών της Γαλλίας", αναφέρει ο υπεύθυνος της έκθεσης, Πιερ Κιουρί. 

Ο ίδιος επισημαίνει ότι "η Κάσατ δεν είναι ακριβώς μια τυπική εκπρόσωπος του ιμπρεσιονιστικού κινήματος, επειδή τα τοπία αποτελούν την καρδιά του Ιμπρεσιονισμού. Μοιάζει στα έργα της με τον Ντεγκά, είναι ζωγράφος προσώπων, και αυτό που την ενδιαφέρει είναι ο άνθρωπος, ιδίως οι μητέρες και τα παιδιά". 

Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς τέχνης, η Αμερικανίδα ζωγράφος απεικονίζει επίσης τη Νέα Γυναίκα του 19ου αιώνα, από την γυναικεία πλευρά. Ως μια επιτυχημένη και άρτια εκπαιδευμένη καλλιτέχνις που δεν παντρεύτηκε ποτέ, η Κάσατ άρχισε τις αρχικές βάσεις ανάπλασης της εικόνας της Νέας Γυναίκας, έχοντας επίδραση από την έξυπνη και δραστήρια μητέρα της, Κάθριν Κάσατ.