Μια
από τις πιο ιστορικές πινακοθήκες του κόσμου, η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου
(National Gallery) θα παρουσιάσει, από τις 17 Σεπτεμβρίου,
πίνακες των μεγαλύτερων ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, στο πλαίσιο έκθεσης έργων που
προέρχονται από την Γκαλερί Courtauld.
Η
έκθεση έχει τίτλο "Ιμπρεσιονιστές της Courtauld. Από τον Μανέ στον Σεζάν" ( Courtauld Impressionists: From Manet to Cézanne) και εστιάζει στην εξέλιξη των έργων του
ιμπρεσιονισμού και του μετα-ιμπρεσιονισμού, παρουσιάζοντας περισσότερα από 40
αριστουργήματα.
Του Ανδρέα Αναγνωστόπουλου
Στα
έργα που θα εκτεθούν περιλαμβάνονται διάσημοι πίνακες των Σεζάν, Τουλούζ-Λωτρέκ,
Ρενουάρ, Μανέ και Σεϊρά, μαζί με μια σειρά πολυαγαπημένων ιμπρεσιονιστικών
πινάκων από την συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι η Εθνική Πινακοθήκη της βρετανικής πρωτεύουσας ιδρύθηκε το 1824 και στεγάζει μια από τις
πλουσιότερες συλλογές πινάκων σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι 2.300 πίνακες που
διαθέτει καλύπτουν την περίοδο από τα μέσα του 13ου αιώνα έως το 1900!
Η Πινακοθήκη
Η
εν λόγω πινακοθήκη βρίσκεται στην πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου και τα έργα
που διαθέτει θεωρείται ότι ανήκουν στο βρετανικό λαό, γι' αυτό η είσοδος στην
Πινακοθήκη είναι ελεύθερη (αυτό βέβαια δεν ισχύει για τις ειδικές περιστασιακές
εκθέσεις που διοργανώνει).
Το
κτίριο, κατασκευασμένο από τον αρχιτέκτονα Ουίλιαμ Ουίλκινς (William Wilkins) άνοιξε τις πύλες του το 1838. Το 1869 τέθηκε θέμα καταλληλότητας του
κτιρίου και ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα E.M. Barry η μελέτη κατασκευής νέου κτιρίου. Τελικά αποφασίστηκε το
κτίριο να παραμείνει αλλά να κατασκευαστεί επέκταση με νέα πτέρυγα, η οποία
ολοκληρώθηκε το 1876 με την προσθήκη επτά νέων αιθουσών και του σημερινού
θόλου. Νέα επέκταση έγινε το 1907 με την κατεδάφιση των παραπηγμάτων στην πίσω
αυλή του κτιρίου και την ανέγερση πέντε νέων αιθουσών.
Πριν την έκρηξη του Β'
Παγκοσμίου Πολέμου, οι Βρετανοί, φοβούμενοι
μέχρι και γερμανική απόβαση στα νησιά τους, άρχισαν να εξετάζουν το μέλλον της
Πινακοθήκης. Ο τότε διευθυντής της Κένεθ Κλαρκ (Kenneth Clark) έκανε σαφές ότι τα αριστουργήματα που
περιλαμβάνονταν στη συλλογή δεν ήταν ασφαλή και έπρεπε να απομακρυνθούν από το
κτίριο.
Όταν η προοπτική πολέμου
με τη ναζιστική Γερμανία έγινε πλέον σαφής, οι 50
πρώτοι πίνακες απομακρύνθηκαν από την πινακοθήκη και μεταφέρθηκαν στο Μπανγκόρ
της Ουαλίας (30 Σεπτεμβρίου 1938). Ένα σχεδόν έτος αργότερα το ενδεχόμενο
εκκένωσης της Πινακοθήκης έγινε εκ νέου πραγματικότητα: Δέκα ημέρες πριν την
κήρυξη πολέμου μεταξύ Βρετανίας - Γερμανίας, όλοι οι πίνακες απομακρύνθηκαν από
το κτίριο.
Η εκκένωση της
πινακοθήκης αποδείχτηκε σωστή, καθώς στις 12 Οκτωβρίου 1940 μια ισχυρή βόμβα
ρίφθηκε στο κτίριο, με αποτέλεσμα την ολική καταστροφή της αίθουσας 10, ακριβώς
αυτή στην οποία στεγάζονταν τα έργα του Ραφαήλ.
ΠΗΓΗ
National Gallery
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου