Μαίρη Ζεάκη: «Οι μεγάλοι έχουμε το σημαντικότερο μερίδιο ευθύνης για τα παιδιά που “φεύγουν” από τον δρόμο του παιχνιδιού σήμερα»

Από το παράθυρο φέγγει ένα φως, που αν το παρατηρήσει κανείς προσεκτικά, παίρνει την απόχρωση του ροζ, του κίτρινου, του γαλάζιου, και του φούξια ανάλογα με την αντανάκλαση που κάνει στον τοίχο απέναντι από τον ξύλινο πάγκο, το ύφασμα που επιλέγεται για να ντύσει με το απαλό χάδι του, την κάθε νεογέννητη κούκλα. Ανάλογα με το χρώμα των ματιών της καθεμιάς ξεχωριστά, που ψιθυρίζουν στη δημιουργό τους, το όνομα που θέλουν να πάρουν, όταν αντικρίσουν για πρώτη φορά τη ζωή. Το όνομα με το οποίο θα τις αποκαλεί το κάθε παιδί που θα τις σφίξει στην αγκαλιά του, κι εκείνες θα το πάρουν από το χέρι για να το ξεναγήσουν στον μαγικό τους κόσμο. Κι εκεί θα γίνουν φίλοι για πάντα.

Τριγύρω κόκκοι από χρυσόσκονη, καρφίτσες, πολύχρωμες κλωστές, πηλός, αστραφτερά κουμπιά, αραχνοΰφαντα τούλια, πολύτιμες δαντέλες και οργάντζες, σαν να ξεπρόβαλαν κατευθείαν από το παλιό σεντούκι της γιαγιάς. Κι εκείνη εκεί, στην “μακρινή Παραμυθοχώρα” του ατελιέ της, να τους δίνει ζωή σμιλεύοντας την πάνινη ύπαρξή τους στο να πάρει τις μορφές που έχουν οι ομορφότερες κούκλες που έχει δει ποτέ κανείς, όμοιες με εκείνες που όλα τα παιδιά ονειρεύονται να ανακαλύψουν καθώς ξετυλίγουν το κουτί με τα δώρα. Η Μαίρη Ζεάκη, η οποία μου άνοιξε την καρδιά της αποκαλύπτοντας βήμα προς βήμα όλη τη διαδικασία που ακολουθεί για να ενσταλάξει ζωή στις κούκλες “Kymeli Art Dolls”, που φέρουν την χαρακτηριστική της υπογραφή. Από μικρό κοριτσάκι μέχρι σήμερα, που μιλά με τις κούκλες και της μιλούν. 

 

Αφουγκράζεται αυτά που θέλουν να της πουν, κι εκείνη με τη σειρά της δίνει σχήμα στα συναισθήματά τους πλάθοντας το σώμα, το πρόσωπο, τα μαλλιά, τα μάτια τους με πινελιές από το βασίλειο των ξωτικών, εκεί όπου ζουν οι νεράιδες. Όμορφο είναι το γεμάτο αγάπη...”, μου εμπιστεύεται ότι είναι το μήνυμα που επιθυμεί να μεταφέρει μέσα από αυτές. Και πιάνοντας κανείς στα χέρια του αυτές τις κούκλες, σαν να ακούει να του ψιθυρίζουν την ιστορία της ζωής τους καλώντας τον να πιστέψει ξανά στα παιδικά του όνειρα και στην πραγματοποίησή τους! Και τότε ένα είναι σίγουρο: ότι πρόκειται για κούκλες τόσο όμορφες και ξεχωριστές, γιατί κάθε τους κύτταρο, κάθε τους μέλος, κάθε τους κίνηση και ματιά πλημμυρίζει από το μαγικό αυτό συστατικό. Αγάπη λέγεται, και όταν εμφανίζεται, όπου εμφανίζεται, όλα τα όνειρα και όλες οι ευχές είναι θέμα χρόνου να εκπληρωθούν. Και τριγύρω στροβιλίζεται παντού χρυσόσκονη και νιφάδες παραμυθιού…

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

Πώς ξεκίνησε το μαγικό σας ταξίδι χέρι-χέρι με τις κούκλες, στον κόσμο, όπου ζουν οι νεράιδες του παραμυθιού;

Το μαγικό μου ταξίδι… 

Πάντα μου άρεσε να κατασκευάζω διάφορα, να ζωγραφίζω και να “χάνομαι” με τις ώρες. Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Μέχρι που κάποια μέρα, μια πολύ καλή μου φίλη μού ζήτησε να δημιουργήσω μια κούκλα για ένα νεογέννητο κοριτσάκι. Έκανα μια δρασκελιά και ξεκίνησα δειλά-δειλά το ταξίδι στον μαγικό κόσμο της κούκλας. Στις αρχές του 2012 έφτιαξα την πρώτη μου κούκλα και από τότε χάνομαι με τις ώρες σε κόσμους μαγικούς, εκεί όπου ζουν οι νεράιδες και τα ξωτικά…

Θυμάστε την πρώτη κούκλα που ξετυλίξατε από τη συσκευασία του κουτιού και βρέθηκε στην αγκαλιά σας;

Όχι, δεν μπορώ να θυμηθώ να ξετυλίγω κάποια συσκευασία, αλλά θυμάμαι την πρώτη μου κούκλα που αγάπησα πολύ. Και με αυτή σου την ερώτηση, αγαπημένη μου Βίκυ, με βοήθησες να συνειδητοποιήσω ότι η πρώτη μου κούκλα ήταν πάνινη, με μακριά χέρια και πόδια, και είχε την μορφή της κούκλας που τόσα χρόνια μετά σχεδίασα και φτιάχνω για παιχνίδι και ζεστές αγκαλιές.

 

Κουμπιά, τούλι, άπειρα μέτρα χρωματιστών υφασμάτων και πολύ μεράκι βρίσκονται στον πάγκο του εργαστηρίου σας. Ποια άλλα υλικά χρησιμοποιείτε για να ζωντανέψετε τις κούκλες που φέρουν την υπογραφή σας;

Πηλός, τον αγαπάω! Δαντέλες, χρώματα κάθε λογής, όμορφα και ντελικάτα υφάσματα, φαντασία, πολλή αγάπη και κλασική μουσική και ιδιαίτερα το πιάνο. Αυτά είναι τα υλικά μου.

 

Τι συμβολίζει η καθεμιά από αυτές και ποιο χρυσό νήμα τις ενώνει όλες μεταξύ τους;

Για εμένα κάθε κούκλα είναι τρόπος έκφρασης. Κάθε μια από τις κούκλες μου έχει κάτι δικό μου. Λίγη “Κυμέλη”. Νομίζω, ίσως ότι αυτό είναι που τις ενώνει...

Πέρσα, Αμαρυλλίς, Αμπέλλα, Ερωφίλη είναι κάποια από τα ονόματά τους. Πώς εμπνέεστε το όνομα με το οποίο πραγματοποιούν την εμφάνισή τους στον κόσμο των ανθρώπων;

Μου μιλάνε τα μάτια τους. Ακούω τί σκέφτονται, και μέσα σε αυτά που λένε, μου ψιθυρίζουν και το όνομά τους.

Πόσος καιρός χρειάζεται από τη στιγμή που πιάνετε στα χέρια σας τα υλικά για να τις “φέρετε στη ζωή”, μέχρι τότε που μπορεί κανείς να τις κρατήσει στην αγκαλιά του;

Μμμμμ…είναι ανάλογα. Τις περισσότερες φορές γεννιούνται πρώτα στο μυαλό μου, μετά αρχίζω να τριγυρνάω για τα υλικά μου, και όταν συλλέξω τα κατάλληλα, αρχίζω την κατασκευή της. Και πάλι έχει σχέση με το υλικό, με το οποίο κατασκευάζω την κούκλα, και τον βαθμό δυσκολίας της. Για τις απλές κούκλες από ύφασμα –που είναι κατάλληλες και για παιχνίδι– χρειάζομαι από 8-15 ώρες. Για τις εικαστικές κούκλες (Art) από ύφασμα χρειάζομαι περίπου 2-3 ημέρες, και για την κούκλα από πηλό συνήθως χρειάζομαι 5 ημέρες με μια εβδομάδα. Η κάθε κούκλα είναι ιδιαίτερη και μοναδική, κάθε στάδιο της δημιουργίας της θέλει τον χρόνο του...

Ποιο είναι το μήνυμα που επιθυμείτε να μεταφέρετε μέσα από αυτές;

Όμορφο είναι το γεμάτο αγάπη...

Ποια συναισθήματα πλημμυρίζουν την καρδιά σας, όταν τις βλέπετε να σχηματίζονται σιγά-σιγά και να παίρνουν την πρώτη τους “ανάσα”;

Η καρδιά μου φτερουγίζει, είμαι χαρούμενη και δεν μπορώ να κρύψω την χαρά μου. Έχω την κούκλα απέναντί μου και την κοιτάζω με ένα πλατύ χαμόγελο, την παίρνω αγκαλιά και της δίνω ένα ζεστό φιλί. Και λίγο πριν φύγει, επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία. Νομίζω ότι η αγάπη γι’αυτό που κάνω, είναι το κυρίαρχο συναίσθημα.

 

Σας είναι δύσκολο να τις αποχωριστείτε αφότου τους βάζετε την τελευταία πινελιά, για να “πετάξουν” στο καινούριο τους σπίτι;

Ω, ναι! Ειδικά κάποιες, θυμάμαι ακόμα πόσο δύσκολο μου ήταν να τις αποχαιρετήσω. Πολλές φορές μου έρχονται όμορφα και ζεστά μηνύματα γεμάτα αγάπη ή και φωτογραφίες με τις κούκλες μου. Και αυτό γεμίζει το κενό.

Τι αποτελούσαν για εσάς οι κούκλες ως παιδί και τι ως ενήλικη που διατηρεί ζωντανό το παιδί μέσα της;

 

Οι κούκλες, το αγαπημένο μου παιχνίδι, όπως και των περισσότερων κοριτσιών.  Συντροφιά, ξενοιασιά, ταξίδι μέσα στα παραμύθια, ταξίδι στο όνειρο. Εξακολουθώ να τις αγαπώ πολύ, και να ταξιδεύω μαζί τους...

Παίζουν σήμερα τα παιδιά με τις κούκλες ή κλειδώνονται στο “δωμάτιο” της  τεχνολογίας πετώντας τα “κλειδιά” από το παράθυρο;

Παίζουν τα παιδιά με τις κούκλες και με άλλα παιχνίδια, και αγαπούν πολύ το καλό παιχνίδι. Αυτό που έχει “χαθεί” –σε μεγάλο βαθμό– είναι το παιχνίδι έξω στις αλάνες και στην φύση, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει τρόπος να οδηγήσεις ένα παιδί μόνο του ή με τους φίλους του στο παιχνίδι, ακόμα και μέσα στο σπίτι, αν το οδηγήσεις σε ένα δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια, χωρίς ίχνος τεχνολογίας, το παιδί θα παίξει. Εμείς έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τα παιδιά που “φεύγουν” από τον δρόμο του παιχνιδιού σήμερα. Αλλά δεν είναι ακόμα αργά, προλαβαίνουμε! Ας “ξεκλειδωθούμε”, ας βγούμε από τα δικά μας “δωμάτια” και ας τα καλέσουμε για παιχνίδι και εκείνα θα έρθουν γρήγορα κοντά μας, αρκεί η πρόθεσή μας να είναι αληθινή.

 

Πόσο εφικτό είναι σήμερα να υλοποιεί κανείς δημιουργίες που δίνουν τροφή στο όνειρο και τη φαντασία; Ενδείκνυται η εποχή μας για να ονειρευόμαστε;

Αν δημιουργείς με αγάπη, ανεξάρτητα από την εποχή, νομίζω ότι είναι εφικτό. Και αν αναφέρεσαι στις δικές μου δημιουργίες, με κάνεις πολύ ευτυχισμένη που τις κατατάσσεις ανάμεσα σε αυτές που δίνουν τροφή στο όνειρο και την φαντασία! Χαίρομαι πολύ, που εκτός από εμένα, καταφέρνουν να συμπαρασύρουν και κάποιους ακόμα στο όνειρο και στην φαντασία.

Τι μορφή θα είχε η κούκλα που θα φτιάχνατε για να εναποθέσετε στην “αγκαλιά” της χώρας μας, έτσι ώστε να θυμηθεί ξανά την ομορφιά που κρύβεται στα “σπλάχνα” της;

Νομίζω ότι θα έμοιαζε με την Νύμφη Αρέθουσα, με την λεπτή, όλο χάρη φιγούρα της, με το απλό λευκό της φόρεμα, με τα όμορφα μακριά μαλλιά της, τον κισσό με τους καρπούς του δάσους, και το φως που εκπέμπει. Αυτό είναι για εμένα η Ελλάδα. Ομορφιά, αυτό κρύβει στα “σπλάχνα” της...φως..!!!

Έχετε ήδη οραματιστεί με τα μάτια της καρδιάς, την εικόνα της επόμενης κούκλας που θα δημιουργήσετε;

[Στο σημείο αυτό, καθώς υποβάλλω αυτή την τελευταία ερώτηση στη γυναίκα που δίνει πνοή ζωής στις ξεχωριστές αυτές κούκλες, κουνάει καταφατικά το κεφάλι και χωρίς δεύτερη σκέψη βγαίνουν από τα χείλη της οι παρακάτω λέξεις, που παραπέμπουν στην αρχή ενός όμορφου παραμυθιού]:

Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι…

Και κάπως έτσι ξεκινάει το επόμενο μαγικό μου ταξίδι...

  

*Πηγή φωτογραφιών: Προσωπικό αρχείο Μαίρης Ζεάκη

*Περιηγηθείτε στον μαγικό κόσμο, όπου ζουν οι κούκλες “Kymeli Art Dolls”, στην αντίστοιχη σελίδα της δημιουργού τους, στο Facebook:

https://www.facebook.com/Kymeli-ArtDolls-289772154445072/?fref=ts