Η οικία της Λέλας Καραγιάννη, συμβόλου του αγώνα για την ελευθερία

Η οικία της εμβληματικής μορφής της Αντίστασης, Λέλας Καραγιάννη δίνει ζωή σε μια ολόκληρη συνοικία, καθώς εδώ και καιρό λειτουργεί σήμερα ως κέντρο ψηφιακών δεξιοτήτων του δήμου Αθηναίων. Το νεοκλασικό της οδού που φέρει το όνομά της, δηλαδή Λέλας Καραγιάννη 1 και διασταυρώνεται με την οδό Σταυροπούλου, είναι ένα πραγματικό κόσμημα. 

Η οικία της ηρωίδας, η οποία εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές στο Δαφνί στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, έχει ανακαινιστεί από την δεκαετία του 2000. Με αφορμή την σημερινή επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας εξερευνούμε το υπέροχο κτίσμα, δείγμα της ύστερης εκλεκτικιστικής περιόδου και "φάρο" που υπενθυμίζει την αξία του να αγωνίζεσαι για τα ιδανικά σου, όπως η ελευθερία .

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Τον εν λόγω κτίριο έχει κηρυχθεί διατηρητέο και προστατεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού  σύμφωνα με την απόφαση 40/3-3-1995ΦΕΚ για λόγους αρχιτεκτονικούς και κυρίως ιστορικούς. Η οικεία της Λέλας Καραγιάννη είχε κτιστεί το 1923 και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αστικής κατοικίας. Σε αυτό κατοικούσε η ίδια με τον σύζυγό της, Νικόλαο, ο οποίος διατηρούσε φαρμακείο στην οδό Πατησίων, αλλά και τα επτά παιδιά της. Το σπίτι τους αποτελούσε πυρήνα της δράσης της Λέλας Καραγιάννης, η οποία είχε δημιουργήσει την αντιστασιακή ομάδα «Μπουμπουλίνα», ενώ είχε εντάξει τον σύζυγο και τα παιδιά της στην Αντίσταση. 

Σε αυτή την δράση αποδίδεται μια διαμορφωμένη θυρίδα, η οποία εικάζεται ότι χρησιμοποιούνταν για την φύλαξη εγγράφων ή ως διέξοδο διαφυγής προς τον δρόμο της οδού Σταυροπούλου. Επίσης, πιθανολογείται ότι υπήρχε ένα ακόμη παράθυρο προς την ίδια οδό στο υπόγειο όπου κρύβονταν Βρετανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια της Κατοχής, καθώς είχαν εγκλωβιστεί εδώ και η οργάνωση προσπαθούσε να τους φυγαδεύσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αντιστασιακή ομάδα επεκτάθηκε πέρα από τον οικογενειακό πυρήνα και απέκτησε 100 μέλη.

Το προσωπικό σθένος της Λέλας Καραγιάννη είναι αξιομνημόνευτο, καθώς δεν πτοήθηκε ούτε από την πρώτη σύλληψη των παιδιών της, αλλά ούτε και την δική της καθώς και την κατηγορία της κατασκοπίας, η οποία εκδικάστηκε σε ιταλικό στρατοδικείο αλλά τελικά αθωώθηκε λόγω έλλειψης στοιχείων. Η δράση της συνεχίστηκε, το δίκτυο των μελών διευρύνθηκε, συνεργάστηκε ακόμη και με αντιχιτλερικούς Γερμανούς και αντιφασίστες Ιταλούς, διοχετεύοντας πληροφορίες στο Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Σημειώνεται ότι η οργάνωση προχώρησε και σε πράξεις δολιοφθοράς κατά κατοχικών στόχων.

Τον Ιούλιο το 1944, η Λέλα Καραγιάννη συνελήφθη από την Γκεστάπο μαζί με τα πέντε  από τα παιδιά της, βασανίστηκε στα μπουντρούμια των Ες-Ες στην οδό Μέρλιν. Ωστόσο δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς των κατακτητών ως γνήσια απόγονος μιας άλλης ηρωίδας, αυτής της Ελληνικής Επανάστασης, της γνωστή μας Μπουμπουλίνας. Σημειώνεται ότι η Λέλα Καραγιάννη ήταν πρωτότοκη κόρη του Αθανασίου Μηνόπουλου και της Σοφίας Μπούμπουλη.

Σε εκείνη αποδίδονται τα εξής λόγια: «Ζητείτε από μία ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της και την πατρίδα της με την απειλή του τυφεκισμού των παιδιών της. Ε, λοιπόν, μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας!»

Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου Αττικής και τεκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές, μαζί με άλλους 27 αγωνιστές της Αντίστασης,  στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο άλσος Χαϊδαρίου, κοντά στην μονή Δαφνίου, ένα μήνα περίπου πριν από την Απελευθέρωση. Το 1947 η Ακαδημία Αθηνών της απένειμε το βραβείο Αρετής και Αυτοθυσίας.

Ο δήμος Αθηναίων για να τιμήσει την ηρωίδα έχει τοποθετήσει μαρμάρινη πλακέτα στην οικεία της, ενώ ετησίως πραγματοποιεί κατάθεση στεφάνου στην επέτειο της εκτελέσεώς της.

Πηγή ιστορικών πληροφοριών :sansimera.gr, 

21dimath.weebly.com