Τι ετοιμάζει ο Κώστας Τσόκλης στο μουσείο του στη Τήνο;

 

Σε νέα τροχιά μπαίνει το Μουσείο Κώστα Τσόκλη στη Τήνο καθώς επεκτείνεται για να αγκαλιάσει το σύνολο του έργου του καλλιτέχνη αλλά και πλήθος εκδηλώσεων που θα το καταστήσουν «μήτρα» πολιτιστικών δραστηριοτήτων στο νησί, όπως μου εξήγησε ο ίδιος ο Κώστας Τσόκλης κατά την επίσκεψή μου στον χώρο του. Όραμα του για την επέκταση του μουσείου, είναι να δημιουργηθεί ένας χώρος αντιπροσωπευτικός του έργου του που θα φιλοξενεί το σύνολο και όχι αποσπασματικά δημιουργήματά και να μη χρειάζεται ο  φιλότεχνος να αναζητά τη δουλειά του σε εκθέσεις και γκαλερί.

 

«Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες στη χώρα μας είναι τελείως απροστάτευτοι και τα σημαντικότερα έργα τους, αργοπεθαίνουν στις αποθήκες, ενώ ελάχιστα από αυτά βρίσκονται σε κάποιες ιδιωτικές συλλογές, απομονωμένα από το κοινό και συχνά μπερδεμένα ανάμεσα σε έργα διαφορετικών προθέσεων και ενδιαφέροντος Ελλήνων και ξένων συναδέλφων τους» αναφέρεται στην ιστοσελίδα του μουσείου, που μεταφέρονται μέσω των λέξεων οι σκέψεις του καλλιτέχνη.

Το μουσείο θα διαθέτει ένα μικρό μαρμάρινο θέατρο που είναι σχεδόν έτοιμο αλλά και ένα νέο χώρο για εκθέσεις αλλά και για την φύλαξη του αρχειακού υλικού του καλλιτέχνη. Στον Κάμπο της Τήνου, εκεί που πριν 40 χρόνια επέλεξε να κάνει δεύτερη πατρίδα του, τόπο του και ρίζα του, εκεί που όλα του θύμιζαν  ότι ήταν μεσαιωνικά και αφημένα στη πατίνα του χρόνου , εκεί έμελλε να χτίσει το  καλλιτεχνικό σπιτικό του, ακόμη και εκεί τους τέσσερις μήνες του χρόνου που παραθερίζει συνεχίζει να δημιουργεί. 

Άλλωστε κατά την φιλοσοφία του ο καλλιτέχνης έχει αποστολή να μιλήσει για την εποχή του, γι’ αυτά που έχει ανάγκη η κοινωνία να εκφράσει και όχι απαραίτητα τις προσδοκίες της ή τον εσωτερικό κόσμο του καλλιτέχνη. Έχοντας αφήσει πίσω την ζωή στο Παρίσι και θεωρώντας ότι η γενιά του –του 60’ – δημιούργησε πραγματικά από την αρχή και δεν μετέφερε απλά τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα στην Ελλάδα, αποφάσισε ότι στη Τήνο αυτό το μουσείο θα είναι το χουχούλι του. Με καμάρι τον είδαμε να παρακολουθεί τις οικοδομικές εργασίες και να ονειρεύεται τη νέα προοπτική του μουσειακού χώρου. Με μια γεύση απογοήτευσης  ο κ. Τσόκλης μας εξήγησε ότι πια η γαλλική πρωτεύουσα δεν είναι το πνευματικό κέντρο και η μήτρα δημιουργίας που ήταν κάποτε, ενώ μοιράστηκε κάποια τα βιώματά του στο Παρίσι.

Ως φιλόξενος οικοδεσπότης μας καλοδέχθηκε και με πολύ προσιτό τρόπο καθώς και ευγένεια, έλυσε κάθε απορία μας για το εγχείρημά του, αλλά δεν δίστασε να μοιραστεί μας την αισιόδοξη ματιά ότι αυτά που βιώνουμε ως γενιά της πανδημίας  έχουν και ένα θετικό πρόσημο για τη Τέχνη καθώς γιατί οι καλλιτέχνες περιορίστηκαν στα εργαστήριά τουςκαι αυτοί με τα lockdowns και έγιναν πιο δημιουργικοί. Ο ίδιος εξακολουθεί να ονειρεύεται και να δημιουργεί ακόμα και αυτούς τους θερινούς μήνες της ραστώνης.

Πυρήνας Πολιτισμού

Προς το παρόν στο μουσείο λόγω  του περιορισμένου χώρου, ανανεώνονται συνεχώς τα εκθέματα.  Στόχος είναι να λειτουργήσει μια καλλιτεχνική βιβλιοθήκη, ενώ ήδη πραγματοποιούνται διαλέξεις και σεμινάρια για εκπαιδευτικούς,προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά κ.ά.

Από την εμπειρία συνάντησης με τον Κώστα Τσόκλη θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα σημείο από τα αυτοβιογραφικά κείμενά του που περιέχονται ήδη στο μουσείο και θεωρώ ότι πρόκειται για ειλικρινή εξομολόγηση της αδυναμίας και των ανασφαλειών που νιώθει κάθε δημιουργός: «Τα καλύτερά μου έργα τα έχω δει μόνο εγώ. Είναι εκείνα τα ίδια που όλοι γνωρίζουμε, αλλά σε άλλη version που δεν μπόρεσα να πραγματοποιήσω. Σχεδόν όλες μου οι προσπάθειες να υλοποιήσω αυτές τις φαντασιώσεις, γκρεμίστηκαν στο βάραθρο της ανικανότητας ή της απροσεξίας μου, με ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν τολμώ να τις αναφέρω, από φόβο μήπως κι αυτές τις ολκληρώνει η φαντασία μου, ενώ η πραγματικότητά τους είναι άλλη…».