Σε ένα παιχνίδι με τον καθρέφτη, η αλήθεια δεν διακρίνεται από το ψέμα, η ταινία Sibyl με ελληνικό τίτλο: Sex και ψυχοθεραπεία, αναδεικνύει την επικίνδυνη σύγκρουση του επαγγελματικού και προσωπικού, της θεραπείας και της δημιουργίας, μέσα από την εμμονή μιας ψυχοθεραπεύτριας να μετατρέψει τον πόνο της σε τέχνη. Η γραμμή ασφαλείας μεταξύ θεραπευμένου και θεραπευτή φθείρεται επικίνδυνα, ενώ τα όρια της ηθικής και της έμπνευσης θολώνουν με αποτέλεσμα να “παγιδεύει” τον θεατή σε μια αναζήτηση αυθεντικότητας.
Υπόθεση
Η Σύμπιλ (Virginie Efira), εγκαταλείπει σταδιακά την ψυχαναλυτική πρακτική για να επανέλθει στην παλιά της αγάπη, τη συγγραφή. Όταν η νεαρή ηθοποιός και ασθενής της, η Margot (Adèle Exarchopoulos), εισβάλλει με προσωπικά δράματα στο γραφείο της, η Σύμπιλ αρχίζει να ηχογραφεί κρυφά τις συνεδρίες της, αποφασισμένη να τα μετατρέψει σε υλικό για το μυθιστόρημά της. Η εθιστική αυτή σχέση εξελίσσεται στον τόπο ενός φιλμ που γυρίζεται στη Στρόμπολι, η ηθική της θεραπεύτριας θα δοκιμαστεί ακόμη πιο βάναυσα, μέχρι να χαθεί εντελώς το όριο μεταξύ ζωής και τέχνης.
Η προσέγγιση
Η ερμηνεία της Virginie Efira χαρακτηρίζεται από έντονη συγκίνηση και ψυχολογικό βάθος. Η σκηνοθετική οπτική της Justine Triet, μοιάζει με παιχνιδίσματα στον καθρέφτη, φωτίζει τον ψυχικό κόσμο της ηρωίδας, ενώ η κάμερα αποτυπώνει τη νεύρωση και την εσωτερική σύγκρουση με λεπτές εκφραστικές κινήσεις. Το μοντάζ και η αφήγηση, σπασμένα σε flashbacks και αναδρομές, αντανακλούν τη θραυσματική της ψυχική κατάσταση. Ενδιαφέρον είναι ότι εξελίσσονται τα γυρίσματα μιας ταινίας, δηλαδή παρακολουθούμε τη γέννηση μιας ταινίας μέσα στη ταινία. Η πλοκή του έργου, αν και υποσχόμενη, σε κάποια σημεία σε μπερδεμένη και το σενάριο διασκορπισμένο, υπογραμμίζοντας ότι το έργο χάνει δυναμική μέσα στις υπερβολικές διπλές αφηγήσεις
Νοήματα του έργου
Η ταινία διερευνά όχι μόνο τα όρια του θεραπευτικού ρόλου αλλά και της προσωπικής ταυτότητας: ποιος γράφει ποιον; Η δημιουργία λειτουργεί τόσο ως απελευθέρωση όσο και ως φυλακή, ενώ το παρελθόν, το ερωτικό τραύμα και η επιθυμία για επιτυχία γίνονται θερμοκήπιο για την εξουθένωση του εδάφους της ψυχής. Η Σύμπιλ επιχειρεί να γράψει, ξαναγράφοντας την ιστορία των ηρώων, πιστεύοντας πως ανακαλύπτει τον εαυτό της, στην πραγματικότητα καταστρέφει έναν ολόκληρο τον κόσμο γύρω της
Γιατί αξίζει να την δείτε
Η Sibyl είναι ένα δυνατό ψυχολογικό δράμα για όσους επιδιώκουν να εξερευνήσουν την ταραγμένη συνομιλία μεταξύ θεραπείας και δημιουργίας. Ειδικά η ερμηνεία της Efira φέρνει στην οθόνη μια γυναίκα γήνινη και ανθρώπινη, αλλά υπερβολικά φιλόδοξη για να επουλώσει εύκολα τις πληγές της. Αν και το σενάριο μπορεί να φαίνεται περίπλοκο, το έργο αυτού του είδους σε προκαλεί να αναρωτηθείς για το πού τελειώνει η τέχνη και πού αρχίζει η επιθυμία. Παρά τις αδυναμίες, η ταινία ξεχωρίζει ως μια τολμηρή κατάδυση στην δυστοπική γοητεία της δημιουργικής εμμονής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου