
Το Father Stu είναι μια ταινία με καλή πλοκή και ρυθμό, που παρά τα ορισμένα σουρεαλιστικά της σημεία, καταφέρνει να κρατήσει τον θεατή σε συναισθηματική εγρήγορση. Ο χαρακτήρας του Στιούαρτ Λονγκ είναι δυνατά δομημένος, με μια αυθεντική, πηγαία επιθυμία για ζωή που σε παρασύρει. Η αυθόρμητη, σχεδόν αντανακλαστική του αντίδραση απέναντι στις δυσκολίες και τις αναποδιές, δεν είναι απλώς συγκινητική – είναι βαθιά ανθρώπινη. Ο θεατής ταυτίζεται με την πηγαία επιθυμία του για ζωή!
Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Στιούαρτ Λονγκ, ενός πρώην μποξέρ που, μετά από μια σειρά αποτυχιών , αποφασίζει να γίνει καθολικός ιερέας. Με αφετηρία από τη Μοντάνα και φτάνοντας στο Λος Άντζελες με όνειρο να γίνει ηθοποιός, ο Στιούαρτ περνά από τη σωματική εξάντληση στην πνευματική αφύπνιση.
Η μεταστροφή του δεν είναι αποτέλεσμα θαύματος, αλλά μιας βαθιάς, υπαρξιακής ανάγκης να σταθεί απέναντι στη ζωή με πίστη και χιούμορ. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τη Rosalind Ross και πρωταγωνιστεί ο Μαρκ Γουόλμπεργκ, ο οποίος υποδύεται τον Στιούαρτ με σωματική και ψυχική ένταση, ενώ ο Μελ Γκίμπσον και η Τζάκι Γουίβερ ενσαρκώνουν τους γονείς του, σε ρόλους που φωτίζουν τις πληγές και τις σιωπές της οικογένειας.
Κάποιοι θεωρούν τη ταινία φιλόδοξο project με ειλικρινή πρόθεση, αλλά μερικές φορές η αφήγηση χάνει τη συνοχή της, ειδικά όταν προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο δράμα και την πνευματικότητα. Η πλειονότητα αποδέχεται τη συγκινητική ερμηνεία του Γουόλμπεργκ, αν και επισημαίνει ότι η σκηνοθεσία δεν αποφεύγει τα κλισέ του είδους.
Ωστόσο, αυτό που μένει είναι η δύναμη του χαρακτήρα: ένας πεισματάρης με πνευματώδες χιούμορ, που ρισκάρει για την αγάπη, ακολουθεί το ένστικτό του, συνδιαλέγεται με τον Θεό και τελικά αποκτά μια προσωπική, αυθεντική σχέση μαζί Του.
Ο Στιούαρτ θα αρπάξει τη δεύτερη ευκαιρία, θα λυγίσει αλλά δεν θα τσακιστεί όταν το σώμα του τον εγκαταλείψει λόγω μιας μυικής προοδευτικής διαταραχής. Ο ήρωας της ταινίας είναι βαθιά ανθρώπινος.
Η ταινία φωτίζει επίσης τις σχέσεις γονιού-παιδιού, την ανάγκη για αποδοχή από «ακατάλληλους» γονείς, την αδυναμία διαχείρισης του πένθους, την καταπιεστική μητρότητα και τα κοινωνικά στερεότυπα. Επίσης, καυτηριάζει τον καθωσπρεπισμό του εκκλησιαστικού χώρου και υπενθυμίζει ότι δεν είναι ο Θεός που βάζει τρικλοποδιές, αλλά πολλές φορές οι άνθρωποί Του.
Για τις στιγμές ταπείνωσης χωρίς αυτολύπηση, για έναν άνθρωπο που αντέχει τα χτυπήματα και σε κάνει να εκτιμήσεις το πολύτιμο δώρο της υγείας. Το Father Stu δεν είναι απλώς μια βιογραφία, αλλά μια πρόσκληση να ανέβεις στο τερέν της ζωής και να παλέψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου