Καθώς η στάθμη των νερών στη λίμνη Σαπάντσα υποχωρεί, ένα μνημείο που έμενε βυθισμένο επί αιώνες έρχεται ξανά στο φως. Πρόκειται για κτίσμα με ψηφιδωτό δάπεδο, το οποίο οι ειδικοί αποδίδουν σε παρεκκλήσι ή μικρή αγροτική εκκλησία της Ύστερης Αρχαιότητας, χρονολογούμενο μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα μ.Χ. Η ανακάλυψη προκαλεί έντονο ενδιαφέρον, καθώς η περιοχή της Σακαρίας δεν διαθέτει πλούσια αρχιτεκτονικά κατάλοιπα.
Η λίμνη Σαπάντσα βρίσκεται στη βορειοδυτική Τουρκία, μέσα στην επαρχία Σακαρία (Sakarya), η οποία ανήκει στη γεωγραφική ζώνη του Μαρμαρά. Στην αρχαιότητα η περιοχή της Σακαρίας ήταν γνωστή κυρίως με το όνομα του ποταμού Σαγγάριος (στα λατινικά Sangarius). Ο ποταμός αυτός, τρίτος μεγαλύτερος της Μικράς Ασίας, διέσχιζε την περιοχή που ανήκε γεωγραφικά στη Φρυγία και εν μέρει στη Βιθυνία.
Ψηφιδωτά που μαρτυρούν ιερό χαρακτήρα
Ο ιστορικός τέχνης Δρ. Görkem Işık από το Πανεπιστήμιο Σακαρίας επισημαίνει ότι τα σωζόμενα τμήματα ψηφιδωτού δείχνουν τεχνικές και μοτίβα που συνδέονται με χριστιανικούς λατρευτικούς χώρους της εποχής. Η διακόσμηση, αν και αποσπασματική, παραπέμπει σε εκκλησιαστικά σύνολα και όχι σε οικίες. Μία μόνο αίθουσα φέρει ψηφιδωτό, στοιχείο που συνήθως χαρακτηρίζει τον κύριο χώρο λατρείας σε μικρά εκκλησιαστικά συγκροτήματα, ενώ τα γειτονικά δωμάτια λειτουργούσαν ως βοηθητικοί χώροι.
Γιατί βρίσκεται κάτω από το νερό;
Το ερώτημα απαντάται μέσα από τις υδρολογικές μεταβολές της λίμνης. Όταν χτίστηκε το μνημείο, η ακτογραμμή βρισκόταν πιο πίσω. Με την πάροδο των αιώνων, η στάθμη ανέβηκε και κάλυψε τμήματα του οικισμού. Παρόμοια φαινόμενα έχουν καταγραφεί και σε άλλες λίμνες της βορειοδυτικής Τουρκίας. Οι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν ότι κατά καιρούς, όταν υποχωρούν τα νερά, τα ίδια θεμέλια γίνονται ξανά ορατά.
Παράλληλο με τη βασιλική της λίμνης Ιζνίκ
Η εικόνα θυμίζει την υποβρύχια βασιλική στη λίμνη Ιζνίκ, που ανακαλύφθηκε πριν από μια δεκαετία. Αν και μικρότερο σε μέγεθος, το κτίσμα της Σαπάντσα φαίνεται να εντάσσεται στο θρησκευτικό τοπίο της εποχής, συνδεόμενο με τον βυζαντινό οχυρωμένο οικισμό στο Κουρτκιόι. Πιθανότατα εξυπηρετούσε μια αγροτική κοινότητα στις όχθες της λίμνης.
Πολιτιστική αξία για τη Σακαρία
Η Σακαρία δεν διαθέτει μνημεία αντίστοιχης κλίμακας με κέντρα όπως η Νίκαια ή η Κωνσταντινούπολη. Γι’ αυτό η νέα αποκάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική. Ο Δρ. Işık τονίζει ότι η προστασία και μελέτη του μνημείου θα ενισχύσει όχι μόνο την αρχαιολογική γνώση αλλά και τον πολιτιστικό τουρισμό της περιοχής. Ένα σπάνιο κομμάτι βυζαντινής κληρονομιάς αναδύεται από τα νερά, προσφέροντας νέα προοπτική στην ιστορία της Ανατολίας.
ΠΗΓΗ: anatolianarcheology.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου