Μια κωμωδία που αρχίζει με φασαρία και θυμό, αλλά καταλήγει να μιλά για τη βαθιά ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου, ακόμη κι όταν δεν το παραδεχόμαστε. Στον μικρό κόσμο ενός οίκου ευγηρίας, που ο χρόνος κυλά αλλιώς, ένας νεαρός που δεν αντέχει τίποτα και κανέναν συναντά ανθρώπους που έχουν ζήσει τα πάντα. Και μέσα από τις συγκρούσεις, τα γέλια και τις αδέξιες προσπάθειες να συνεννοηθούν, γεννιέται κάτι απλό και πολύτιμο: η αναγνώριση ότι η τρίτη ηλικία δεν είναι περιθώριο, αλλά μια ολόκληρη ζωή που συνεχίζει να ζητά σύνδεση, τρυφερότητα και χώρο.
Η ταινία Maison de retraite του Thomas Gilou αφηγείται την ιστορία του Μιλάν Ρουσό, ενός νεαρού άνδρα με προβλήματα διαχείρισης θυμού, ο οποίος για να αποφύγει τη φυλακή καταδικάζεται σε κοινωνική εργασία σε έναν οίκο ευγηρίας. Η σύγκρουσή του με τους ηλικιωμένους κατοίκους είναι άμεση και εκρηκτική, που ο ήρωας παρουσιάζεται ως «νεαρός καταδικασμένος που αναγκάζεται να εργαστεί σε γηροκομείο». Η σκηνοθεσία δίνει έμφαση στις αντιδράσεις του, που συχνά οδηγούν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις, αποκαλύπτοντας όμως σταδιακά την ευαλωτότητα και την ανάγκη του για σύνδεση.
Η τρίτη ηλικία χωρίς φίλτρα και προκαταλήψεις
Η ταινία, ισορροπεί ανάμεσα στο χιούμορ και τη συγκίνηση, παρουσιάζοντας τους ηλικιωμένους όχι ως καρικατούρες αλλά ως ανθρώπους με ιστορίες, επιθυμίες και αξιοπρέπεια. Η αρχική δυσανεξία του Μιλάν μετατρέπεται σε μια απρόσμενη σχέση εμπιστοσύνης με μια ομάδα επτά ηλικιωμένων, οι οποίοι του μαθαίνουν –ο καθένας με τον δικό του τρόπο– μια διαφορετική οπτική για τη ζωή. Η ταινία σχολιάζει με ευαισθησία την κοινωνική προκατάληψη απέναντι στη γήρανση, δείχνοντας ότι η τρίτη ηλικία δεν είναι περιθώριο αλλά εμπειρία.
Ο Gérard Depardieu σε μια από τις πιο ανθρώπινες ερμηνείες του
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει ο Gérard Depardieu, ο οποίος υποδύεται τον Λίνο, έναν πρώην μποξέρ με σκληρό εξωτερικό αλλά τρυφερή καρδιά. Ο χαρακτήρας του λειτουργεί ως «ηγέτης της ομάδας των ηλικιωμένων που δεν κάνει εύκολη τη ζωή του νεοφερμένου», όμως η σχέση τους εξελίσσεται σε έναν άξονα βαθιάς συγκίνησης. Η ερμηνεία του Depardieu προσδίδει βάθος και ανθρωπιά, αποφεύγοντας τον μελοδραματισμό και κρατώντας την ταινία γειωμένη.
Μια κωμωδία που μιλά για τη φροντίδα, την αξιοπρέπεια και τη συντροφικότητα
Η Maison de retraite πραγματεύεται μια ιστορία για το πώς η συνύπαρξη με τους ηλικιωμένους μπορεί να γίνει καθρέφτης της δικής μας ανωριμότητας και ταυτόχρονα πηγή σοφίας. η ταινία προσφέρει ζεστασιά και ενσυναίσθηση, υπενθυμίζοντας ότι η ζωή δεν τελειώνει στα γηρατειά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου