«Πύθωνας»: Το γλυπτό του Τσόκλη που σε κοιτά στην καρδιά χωρίς να σε βλέπει

Τον είδα στην Εθνική Πινακοθήκη ένα πρωινό του Ιουλίου, όταν το φως τον έλουζε και τα χρώματα άρχισα να μιλούν. Δεν ξεπρόβαλε ως ένα φίδι τρομακτικό όπως το έχουμε συνηθίσει, αλλά αλλιώτικο, ελκυστικό, σχεδόν αισθησιακό. Τα χρώματα και η στάση του με κάλεσαν να πλησιάσω, και μόνο αργότερα συνειδητοποίησα ότι το μεταλλικό του σώμα είναι φτιαγμένο από κουτιά κονσέρβας. Είναι ο «Πύθωνας» του Κώστα Τσόκλη.

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Ο Πύθωνας, ένα γλυπτό εσωτερικού χώρου, μια κατασκευή in situ που σχεδιάστηκε ειδικά για τον εκθεσιακό χώρο έχει κάτι σαν μαγνήτη, αυτη την αίσθηση μου δημιούργησαν και οι πολλοί μικροί καθρέφτες γύρω του. Σαν κάτι να εκλύει προς το μέρος του, μια κίνηση, κάτι να τραβάει τον θεατή κοντά του, λες και μέσα από αυτούς τους καθρέφτες, θα ξεχάσει το "τέρας" -Πύθωνα απέναντι του και θα δει τα δικά του τέρατα. Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να τραβήξω selfie μέσα από τα "καθρεφτάκια" αλλά πλησίαζα επικίνδυνα...το έργο. Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου:  Ο Πύθωνας τελικά σε κοιτά στην καρδιά κι ας μην σε βλέπει!

Γιατί τενεκεδένιος Πύθωνας;

 Ο Κώστας Τσόκλης χρησιμοποιεί τεμάχια αλουμινίου, κουτιά κονσέρβας, δημιουργώντας ένα μεταλλικό σώμα που παραπέμπει στον μυθικό δράκοντα των Δελφών. Αρχικά εκεί είχε τοποθετηθεί στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο των Δελφών, σε έαν σκοτεινό δωμάτιο. Εδώ, τώρα στην Πινακοθήκη, ως δάνειο, τοποθετήθηκε στο φουαγέ και αναδύθηκε στο φως. Στους Δελφούς η θέση του στα σκοτεινά είχε λόγο: Ο Πύθωνας κατά τη μυθολογία φύλαγε το Μαντείο, αφού τον σκότωσε ο Απόλλωνας προστάτευε εκείνος τον ιερό χώρος και η ιέρεια του έκτοτε ονομάστηκε Πυθία προς τιμή του Πύθωνα!

Όχι τυχαία ο καλλιτέχνης επέλεξε αυτά τα υλικά: Για να αποδομήσει τη μυθική απειλή και την έντυσε με βιομηχανική καθημερινότητα, σαν να λέει πως ακόμη και ο φόβος μπορεί να ανακυκλωθεί! Είναι σαν το καλλιτεχνικό έργο να μας φέρνει μια λύτρωση.

Συμβολισμοί και φιλοσοφική διάσταση

 Ο «Πύθωνας» δεν δείχνει επιθετικός στον θεατή, τον παρατηρεί αδιάφορα, δεν καταλαβαίνεις όντας λαβομένος εάν πονάει. Στο έργο συνυπάρχουν το μυθικό και το τεχνητό, ο αρχέγονος τρόμος και η σύγχρονη αποξένωση. Ως θεατής ένιωσα ότι διέσχιζα μια διαδρομή, καθώς το παρατηρούσα και το επεξεργαζόμουν οπτικά, σαν να περνάω μέσα από μια σπείρα όπως αυτό το πλάσμα ακόμη κινείται-σπαρταράει τουλάχιστον στα μάτια μου.  Σκεφτόμουν  καθώς το κοιτούσα: Εάν σήμερα έχουμε σκοτώσει τον Πύθωνα,  δεν φοβόμαστε, ποιος φυλάει τα ιερά; Γιατί παραμένουμε τόσο καθηλωμένοι αφου δεν υπάρχει εμπόδιο-φόβος; Η Τέχνη θα φέρει την κάθαρση που χρειζόμαστε;

Το βιβλίο: «Ο Άγιος Γεώργιος και ο Πύθωνας»

Αξίζει να σημειωθεί ότι εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, με τη σειρά Παιχνίδι με την Τέχνη, Το βιβλίο: «Ο Άγιος Γεώργιος και ο Πύθωνας» του Κώστα Τσόκλη, σε επιμέλεια της Κατερίνας Ζαχαροπούλου.  Το βιβλίο του Κώστα Τσόκλη παρουσιάζει εικαστικό και μυθικό υλικό, καθώς συνδυάζει τον μύθο του Αγίου Γεωργίου με την μορφή του Πύθωνα, συνομιλώντας με έννοιες όπως είναι η υπαρξιακή πάλη, ο φόβος και η μεταμόρφωση.

Η κωφή καλλιτέχνης Christine Sun Kim επαναπροσδιορίζει την έννοια του ήχου στο Witney Museum of American A

 

Στον κόσμο της τέχνης, υπάρχουν δημιουργοί που ζωγραφίζουν με χρώματα, άλλοι με λέξεις, και κάποιοι — όπως η Christine Sun Kim — με σιωπή. Η σιωπή της δεν είναι κενή, γιατί αν και η ίδια είναι κωφή,  είναι γεμάτη ήχους που δεν ακούγονται αλλά νιώθονται. Είναι μια σιωπή που μετατρέπεται σε κραυγή έκφρασης, σε γλώσσα του σώματος, σε μουσική χωρίς νότες. Η τέχνη της δεν ζητά να την ακούσεις — ζητά να την καταλάβεις.

 Γιατί εντυπωσιάζει η τέχνη της

Η Christine Sun Kim  γεννήθηκε χωρίς την ακοή της, και αυτό δεν αποτελεί περιορισμό αλλά πηγή έμπνευσης. Μάλιστα σήμερα εκθέτει στο Witney Museum of American  Art. Η  έκθεση της με τίτλο “All Day All Night” διερευνά τον ήχο και τις πολυπλοκότητες της επικοινωνίας στις διάφορες μορφές της. Χρησιμοποιώντας μουσική σημειογραφία, γραφικά πληροφοριών και γλώσσα — τόσο στην μητρική της Αμερικανική Νοηματική Γλώσσα (ASL) όσο και στα αγγλικά γραπτώς — έχει δημιουργήσει σχέδια, βίντεο, γλυπτά και εγκαταστάσεις που συχνά εξετάζουν μη ακουστικές και πολιτικές διαστάσεις του ήχου.

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Ξεχωριστή προσωπικότητα

Η Christine Sun Kim είναι εικαστική δημιουργός, περφόρμερ, ακτιβίστρια και κατά διαστήματα επιμελήτρια εκθέσεων. Η τέχνη της εστιάζει στα πολλά επίπεδα μετάφρασης που απαιτούνται σε κάθε μορφή επικοινωνίας. Δημιουργεί , τοιχογραφίες, βίντεο, περφόρμανς, έργα σε χαρτί και ηχητικές εγκαταστάσεις, διερευνώντας τον ευρύ και πολυαισθητηριακό κοινωνικό κόσμο του ήχου, διεκδικώντας τη θέση της μέσα σε αυτόν.

Ως συνδημιουργός του ανοιχτού συμβόλου <0/ για την έννοια της "Deaf Power"(Δύναμη της Κώφωσης),το σύμβολο <0/ είναι μια γραφική αναπαράσταση της έννοιας “Deaf Power” — δηλαδή της δύναμης, της υπερηφάνειας και της πολιτισμικής ταυτότητας της κοινότητας των Κωφών! Η Kim αξιοποιεί το έργο της και τις δημόσιες πλατφόρμες για να φωτίσει τις πολυπλοκότητες της κουλτούρας των Κωφών, τη σχέση της με τον ήχο και τη γλώσσα, τις διασταυρούμενες ταυτότητες, αλλά και τις κοινωνικές ιεραρχίες που ενυπάρχουν στα συστήματα επικοινωνίας.

 Μέσα από μουσική σημειογραφία, νοηματική γλώσσα (ASL), infographics και γραπτό λόγο, δημιουργεί έργα που εξερευνουν: Την πολιτική του ήχου, την κοινωνική απομόνωση των κωφών, την ανάγκη για προσβασιμότητα, την οργή και την ενδυνάμωση μέσα από την εμπειρία της σιωπής.Η τέχνη της είναι χιουμοριστική, συγκινητική και πολιτικά αιχμηρή. Δεν απεικονίζει απλώς τον κόσμο των κωφών — τον μεταφράζει για τους ακούοντες.

Σε πολλά έργα της, η Kim αξιοποιεί άμεσα την χωρική δυναμική της νοηματικής, μεταφράζοντάς την σε γραφική μορφή. Μέσα από την έμφαση σε εικόνες, το σώμα και τον φυσικό χώρο, ανατρέπει την κοινωνική παραδοχή πως οι προφορικές γλώσσες υπερτερούν των νοηματικών

Βράβευση 

Όχι τυχαία ανακοινώθηκε η βράβευσή της μόλις χθες με το πρώτο βραβείο Radical Transformation που απονέμεται από το Κέντρο Henkaku του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Chiba (Chiba Tech) στην Ιαπωνία. Η Christine Sun Kim τιμήθηκε με ένα βραβείο για  άτομα, συλλογικότητες ή πρωτοβουλίες που αμφισβητούν την εξουσία και ανατρέπουν την παράδοση, επιδιώκοντας θετική κοινωνική αλλαγή. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Kim επαινέθηκε επειδή "επαναπροσδιόρισε θεμελιωδώς τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται τον ήχο, τη γλώσσα και την εξουσία."

Μέσω σχεδίου, περφόρμανς, βιντεοεγκαταστάσεων, γλυπτικής και τοιχογραφιών, το έργο της Kim ασκεί κριτική στους προφορικούς και ακουστικούς κανόνες που περιθωριοποιούν τις κοινότητες των Κωφών και οικοδομεί εναλλακτικά πλαίσια κατανόησης θεμάτων όπως η επικοινωνία, η προσβασιμότητα και η κοινωνική ένταξη. Έχοντας ως πρώτη γλώσσα την Αμερικανική Νοηματική (ASL), η Kim ενσωματώνει μουσική σημειογραφία, νοηματική γλώσσα, πληροφοριακά γραφήματα και γλώσσα του σώματος στα έργα της, αμφισβητώντας την αντίληψη ότι ο ήχος είναι αποκλειστικά ακουστικό φαινόμενο και επεκτείνοντάς τον σε οπτικές, σωματικές και πολιτικές διαστάσεις.

Προσωπικός κώδικας

«Σχεδόν όλη μου τη ζωή, άλλοι μιλούσαν εκ μέρους μου» τονίζει. Η καλλιτέχνης εξηγεί ότι η τέχνη της είναι η δική της φωνή, ο τρόπος να εκφράσει την εμπειρία της ως κωφή γυναίκα σε έναν κόσμο που βασίζεται στον ήχο. Μέσα από γραφικές σημειώσεις, μουσικά σύμβολα χωρίς πεντάγραμμο, και χειρονομίες, δημιουργεί έναν οπτικό ήχο — μια νέα γλώσσα που γεφυρώνει τον κόσμο των ακούοντων και των κωφών.

Η Kim ζει με τον σύντροφό της, τον Γερμανό καλλιτέχνη Thomas Mader, και την κόρη τους. Στο σπίτι τους μιλούν Αγγλικά, Γερμανικά και ASL, δημιουργώντας ένα πολυγλωσσικό περιβάλλον γεμάτο χειρονομίες, εκφράσεις και νέες λέξεις.

Η συνεργασία τους έχει οδηγήσει σε έργα όπως το ATTENTION (2022), στα οποία δύο φουσκωτά χέρια κινούνται γύρω από μια πέτρα, αναπαριστώντας την ASL κίνηση για «προσοχή» — αλλά και την ανάγκη για ορατότητα και ευαισθητοποίηση.

Έμπνευση αντλεί από την καθημερινότητά της :Η μητρότητα, η συνεργασία, η μετανάστευση και η ταυτότητα είναι πυλώνες της δημιουργίας της.Η τέχνη της είναι προσωπική και πολιτική — κάθε έργο είναι μια μαρτυρία εμπειρίας, μια πρόσκληση για ενσυναίσθηση.

Τα πιο εντυπωσιακά έργα της

- Ghost(ed) Notes (2024):Μια τοιχογραφία που απλώνεται σε πολλούς τοίχους, αποτυπώνοντας την αόρατη φύση του ήχου.

- Degrees of Deaf Rage (2018):Σειρά σχεδίων που απεικονίζουν επίπεδα «κωφής οργής» με γεωμετρικά σχήματα και λέξεις όπως “NO APOLOGIES FROM AUDISTS”.

- ATTENTION (2022):Γλυπτό με φουσκωτά χέρια που κινούνται, αναπαριστώντας την ASL κίνηση για «προσοχή» — μια μεταφορά για την ανάγκη ορατότητας.

- One Week of Lullabies for Roux (2018):Μουσική σύνθεση από φίλους της για την κόρη της, βασισμένη σε γραπτές οδηγίες της — μια πράξη αγάπης και κοινότητας.

 Διακρίσεις και αναγνώριση:

- TED Fellow (2013 & 2015)

- Ford Foundation Disability Futures Fellow (2020)

- MIT Media Lab Fellow

- Υπογραφή του εθνικού ύμνου στο Super Bowl 2020 — πρώτη κωφή Ασιάτισσα Αμερικανίδα που το έκανε

- Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε MoMA, Whitney Museum, Tate Modern

 Πληροφορίες για επίσκεψη 

 Έως τις 21 Σεπτεμβρίου 2025.

-  Διεύθυνση: 99 Gansevoort Street, New York, NY

-  Ώρες λειτουργίας: Τρίτη–Κυριακή, 10:30–18:00

-  Εισιτήρια: Διαθέσιμα online μέσω της επίσημης σελίδας του μουσείου

-  ASL ξεναγήσεις και δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες

πηγή:https://whitney.org, whitneymedia.org, hypebeast.com

Paul Klee, o Ποιητής της Γραμμής και του Χρώματος-Το Zentrum Paul Klee, μουσείο στη Βέρνη

Ο Paul Klee, ζωγράφος, ποιητής της εικόνας, μουσικός της γραμμής, φιλόσοφος του χρώματος. Το έργο του συνεχίζει να εμπνέει καλλιτέχνες, παιδαγωγούς και στοχαστές, αποδεικνύοντας ότι η τέχνη μπορεί να είναι ταυτόχρονα απλή και βαθιά. ΟPaul Klee, ο αρχιτέκτονας του αοράτου. Δεν ζωγράφιζε εικόνες αλλλά σκέψεις ή καλύτερα σιωπές. Γραμμές που τρέμουν σαν ανάσες, χρώματα που θυμίζουν μουσικές φωνές, σχήματα σαν παραμύθια ξεχασμένα στη γωνία ενός παιδικού μυαλού. 

Γεννημένος το 1879 στο προάστιο του Münchenbuchsee, παιδί μουσικών, εφάρμοσε τις νότες όχι σε πεντάγραμμα, αλλά σε καμβά. Μέσα από το έργο του περνά μια ανάγκη να κατανοήσει τον κόσμο—όχι με τη λογική του ορθολογισμού, αλλά με τη σοφία ενός ονείρου που αρνείται να ξυπνήσει. Το φως δεν πέφτει ευθύγραμμα στους πίνακές του· κυλά, κυκλώνεται, θυμάται.

  Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Επηρεάστηκε από τον Εξπρεσιονισμό, τον Κυβισμό και τον Σουρεαλισμό. Υπήρξε μέλος του Der Blaue Reiter και καθηγητής στο Bauhaus. Το έργο του χαρακτηρίζεται από παιδική αθωότητα, μουσικότητα, σύμβολα και πειραματισμό με το χρώμα. Είναι όμως, αδύνατο να ορίσει κανείς το στυλ του: εξπρεσιονιστής, σουρεαλιστής, παιδαγωγός του Bauhaus, αλχημιστής του ασυνείδητου. Σαν σήμερα έφυγε από την ζωή το 1940!

 Zentrum Paul Klee – Ένα τοπίο αφιερωμένο σε ένα βλέμμα

Στη Βέρνη της Ελβετίας, σαν ένας κυματισμός στη γη, αναδύεται το Zentrum Paul Klee: Ένα μουσείο όχι απλώς για να βλέπεις, αλλά για να παραμένεις σιωπηλός μπροστά στο βλέμμα που μεταμορφώνει την απλότητα σε θάμβος. Το κτίριο, δημιουργία του Renzo Piano, μοιάζει να αιωρείται στην ύπαιθρο—σαν τους πίνακες του Klee που δεν ακουμπούν ποτέ πλήρως στην πραγματικότητα.

Στην καρδιά της Ελβετίας, το Zentrum Paul Klee στη Βέρνη (Monument im Fruchtland 3, 3006 Bern, Ελβετία)  στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του καλλιτέχνη παγκοσμίως. Φιλοξενεί περισσότερα από 4.000 έργα του καλλιτέχνη: σχεδιάσματα σαν σημειώσεις μυστικών, ακουαρέλες σαν χαμηλόφωνες εξομολογήσεις, πίνακες σαν κομμάτια από ένα ημερολόγιο κάποιου που δεν έζησε ποτέ, μα πέρασε από εδώ. Η έκθεση "Kosmos Klee" δεν περιγράφει απλώς το έργο· σε αφήνει να χαθείς μέσα του, σαν ταξιδιώτης χωρίς χάρτη.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το μουσείο, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Renzo Piano, μοιάζει με κυματιστό τοπίο!Η μόνιμη έκθεση "Kosmos Klee" παρουσιάζει το έργο του μέσα από θεματικές ενότητες, ενώ φιλοξενούνται και περιοδικές εκθέσεις που αναδεικνύουν τη σχέση του με τη μουσική, τη φύση και τη λογοτεχνία.

 Η διεσπαρμένη παρουσία του – Μια σπορά καλλιτεχνικής μνήμης

Ο Paul Klee δεν χωρά σε ένα μόνο μέρος. Είναι διασκορπισμένος σαν την ανάμνηση ενός ονείρου που ακολουθεί τον περιπατητή στο πρωινό φως: Metropolitan Museum of Art και MoMA,  Tate Modern, Λονδίνο ,Art Institute of Chicago, Fondation Beyeler, Βασιλεία –  εκεί υνυπάρχει με Cézanne, Picasso, Rothko, σαν να μιλούν σε χρώματα μεταξύ τους!

Το έργο του Klee δεν βρίσκεται μόνο στους τοίχους· υπάρχει και στις ανάσες εκείνων που κοιτάζουν πέρα από το προφανές.

 Παρακαταθήκη

Ο Klee έγραφε κάποτε: «Η τέχνη δεν αναπαριστά το ορατό. Κάνει ορατό το αόρατο.» Κι αυτό ακριβώς έκανε: έδωσε μορφή σε αισθήματα που δεν έχουν λέξεις, σε σκέψεις που δεν υπήρχαν πριν τις ζωγραφίσει.

Η ζωή του ήταν ταπεινή. Μα το έργο του είναι βροντερή φωνή σιωπής. Ένας αστερισμός που μόνο αν κοιτάξεις μέσα σου, μπορείς να τον δεις να λάμπει.

Πηγές;:zpk.org, artic.edu, metmuseum.org

European Digital Deal - Ανοικτή πρόσκληση για φιλοξενία καλλιτεχνών

Το European Digital Deal καλεί τους καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται να διερευνήσουν τη βαθιά διαπλοκή μεταξύ των νέων τεχνολογιών και της δημοκρατίας να υποβάλουν αίτηση για μία από τις 12 θέσεις διαμονής.

Οι καλλιτέχνες καλούνται να διερευνήσουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από την έννοια της αλήθειας στην εποχή της πληροφορίας που διαμορφώνεται από τους αλγόριθμους, τις προκαταλήψεις στην τεχνητή νοημοσύνη, το τεχνο-άγχος και τα ψηφιακά χάσματα που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της ψηφιοποίησης έως τις νέες μορφές επιτήρησης, νοημοσύνης, διαβίωσης, ιθαγένειας ή εργασίας.

Οι επιλεγμένοι καλλιτέχνες θα λάβουν επιχορήγηση 25. 000 ευρώ για να ολοκληρώσουν το έργο τους, την υποστήριξη της ομάδας εμπειρογνωμόνων γύρω από κάθε residency, πρόσβαση σε καθοδήγηση μέσω ενός προγράμματος εκκόλαψης και την ευκαιρία να παρουσιάσουν το έργο τους στο Ars Electronica Festival, στη Στέγη του Ωνασείου και στο Laboral, μεταξύ πολλών άλλων τοποθεσιών.

Οι καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται να υποβάλουν αίτηση μπορούν να έρθουν στις 6 Νοεμβρίου, στις 3 μ. μ. CET, για μια σύντομη παρουσίαση της ανοιχτής πρόσκλησης, ακολουθούμενη από ερωτήσεις και απαντήσεις με τους οικοδεσπότες/εταίρους της κοινοπραξίας.

Αιτήσεις εδώ: https://calls.ars.electronica.art/2023/digitaldeal

Τι σχέση έχουν η street art και η pop art με την Μύκονο; Ο Mr Brainwash εκθέτει στο νησί των ανέμων

Σαν σε παιδική γιορτή ξεχειλίζουν από την εικόνα έντονα χρώματα. Με την αίσθηση ότι είμαι συνένοχη σε μια αταξία περιεργάζομαι το προσωπικό χαρούμενο στυλ του Mr Brainwash ο οποίος στέλνει εύληπτα μηνύματα, με ύφος που παραπέμπει σε γκράφιτι. Ο  καλλιτέχνης έχει βρει ένα εύσχημο τρόπο να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές μας, σκέφτομαι καθώς επεξεργάζομαι τα έργα του στην γκαλερί Kapopoulos στη Μύκονο. Ο καλλιτέχνης αγαπά ιδιαίτερα το νησί γιατί είναι η δεύτερη έκθεσή του που φιλοξενείται  στον ίδιο χώρο. Μάλιστα δημιούργησε μια σειρά από έργα ειδικό για το νησί των ανέμων.

της Μαρίας Αλιμπέρτη 

«Keep it real» , «never give up», «follow your dreams» , «life is beautiful» ο καλλιτέχνης συνδυάζει τη τέχνη του δρόμου με βαθύτερα νοήματα , ένα ενδογενές χαρακτηριστικό της Τέχνης, υπό την έννοια ότι αρκετές φορές έως τώρα στην Ιστορία της Τέχνης οι δημιουργοί έστελναν κεκαλυμμένα μηνύματα στον θεατή. Βέβαια η τέχνη του είναι οικεία γιατί χρησιμοποιεί αφενός πρόσωπα της καθημερινότητα και αφετέρου σημαντικές προσωπικότητες, όπως είναι ο Αϊστάιν, ο Τσάρλι Τσάπλιν κ.α.

Τα έργα του αποπνέουν μια παιδικότητα, ενώ ξυπνούν την επαναστατικότητα, ιντριγκάροντας τον θεατή να κάνει και αυτός μια σκανταλιά σαν τους συνήθεις πρωταγωνιστές του!  Αυτό το πολύχρωμο σύμπαν που δημιουργεί, προσωπικά με έκανε να νιώθω ότι μπήκα σε Luna park, να θέλω να χοροπηδήσω και να δοκιμάσω κάθε πρόκληση, πραγματικά μου ξύπνησε το σύνδρομο του Πίτερ Παν μέσα μου. 

Πολλοί λένε ότι ο Mr Brainwash συνδυάζει ή καλύτερα φέρει μια εσωτερική σύγκρουση τη σύγκρουση της street art και της pop art. Δεν διστάζει να επανατοποθετεί παρελθόντα πολιτιστικά είδωλα σε μια εμφανή επίδραση από ποπ καλλιτέχνες όπως  ήταν ο Άντι Γουόρχολ και ο Κιθ Χάρινγκ.  Μάλιστα, ο ίδιος τολμά «δάνεια» από διάσημους καλλιτέχνες, όπως τα ατσάλινα ζώα με μπαλόνια του Jeff Koon και τον "Throwing Man" του Banksy,  έτσι μπαίνει σε μια τροχιά της τέχνης για όλους.

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο εν λόγω καλλιτέχνης έχει σημειώσει μέχρι τώρα εμπορική επιτυχία, αλλά και διακρίσεις, ενώ έχει συνεργαστεί και με διασημότητες όπως η Madona για το εξώφυλλο δίσκου της. Σε κάθε έκθεση του εντυπωσιάζει με πυρήνα της καλλιτεχνικής του παραγωγής το Λος Άντζελες.