της Μαρίας Αλιμπέρτη
Σ' ένα αγγελοπουλικό τοπίο η Ευανθία Ρεμπούτσικα βγαίνει στην σκηνή. Οι μελωδικοί ήχοι του βιολιού της αγγίζουν κάθε ψυχή, ενώ ακολουθούν οι κρυστάλλινοι ήχοι της άρπας και οι ηθοποιοί γλιστρούν σαν ξωτικά στην σκηνή. Η παράσταση αρχίζει... Το μυαλό μου τρέχει: Με τι αγαπάμε; Με τα μάτια ή με την ψυχή; Αγαπάμε για αγαπηθούμε; Αγαπάμε για να θυσιαστούμε; Και πόσο μας αφήνει ο φόβος τελικά να αφεθούμε στις λαβωματιές του θεού έρωτα;

Η 15σύλλαβη ομοιοκατάληκτη μετάφραση της Λουίζας Μητσάκου καθιστά τον λόγο ρέοντα και
την παράσταση τόσο ευχάριστη καθώς ο θεατής απολαμβάνει τον 25μελή θίασο να σκαρώνει ποιήματα και αστεία, να τραγουδά και να χορεύει. Η παράσταση κυλά και μας παρασύρει σε σκηνές όπως του γλεντιού στο δάσος που θυμίζει εύστοχα διονυσιακή γιορτή και εύστοχα αποφέυγει τις βακχικές εξάρσεις που συναντάμε σε μεταμοντέρνες παραστάσεις.
Εντυπωσιακά τα μεγαλοπρεπή σκηνικά που επιμελήθηκε ο Μανόλης Παντελιδάκης, φιλοξενόντας εναρμονισμένες βιντεοπροβολές και τους προσεγμένους φωτισμούς που συμβάλλουν στην εξέλιξη της ιστορία, ενώ τα υπέροχα κοστούμια της Εύας Νάθενα μας μεταφέρουν στην εποχή του Ρομαντισμού.
Στην μεθυστική ατμόσφαιρα συνέτεινε η Ευανθία Ρεμπούτσικα που τριγυρίζει στην σκηνή ανάμεσα στους ηθοποιός ως άλλος τροβαδούρος για να υμνήσει τα πάθη τους, κερδίζοντας το πιο θερμό χειροκρότημα του κοινού. Η παράσταση επιπέδου ευρωπαϊκής παραγωγής ρίχνει αυλαία την προσεχή Κυριακή και γι'αυτό τρέξτε να την προλάβετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου