Η βραβευμένη με χρυσή Άρκτο (1965) Alphaville του Ζακ Λυκ Γκοντάρ επανακυκλοφορεί και θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από την προσεχή Πέμπτη 24 Ιουλίου.
Μια ταινία προφητική για το μέλλον τον κίνδυνο της υποταγής του ανθρώπου στην «απόλυτη μηχανή». Προμηνύει την εποχή μας, εμάς τους ίδιους, τους σκλάβους της μηχανιστικής ζωής
.To στόρι μπορεί να ακούγεται τυπικό για ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας, όμως η πόλη Άλφαβιλ είναι μια συνηθισμένη γαλλική πόλη στα μέσα του '60 -και είναι κυριολεκτικά το Παρίσι.
Ο Lemmy Caution, φτάνει στην πόλη Αλφαβίλ από τις "Έξω Χώρες", προσποιούμενος τον δημοσιογράφο Ivan Johnson από την εφημερίδα "Figaro-Pravda". Πρώτη του αποστολή είναι να βρει τον Henri Dickson, επίσης πράκτορα, συνάδελφο του που τα ίχνη του έχουν χαθεί τελευταία. Σύντομα τον ανακαλύπτει σε κάποιο ξεπεσμένο ξενοδοχείο, εθισμένο στο σεξ και στο ποτό και παροπλισμένο νοητικά όπως ο υπόλοιπος πληθυσμός της σκοτεινής πόλης. Έτσι, μαθαίνει ότι η πόλη κυριαρχείται από τον πανούργο υπολογιστή Alpha-60 που ελέγχει ολοκληρωτικά τους κατοίκους. Για καλύτερο έλεγχο έχει χωρίσει την πόλη σε ζώνες: υπάρχει η ζώνη της Ημέρας και η ζώνη της Νύχτας, του Θερμού και αυτή του Ψυχρού. Ο κατασκευαστής του Alpha είναι ένας παρανοϊκός επιστήμονας ο Von Braun του οποίου το πορτρέτο βρίσκεται παντού (και μας θυμίζει Ναζί). Η κόρη του επιστήμονα, η Natacha Von Braun (την υποδύεται θαυμάσια η Anna Karina) αναλαμβάνει να παρακολουθήσει τον Lemmy και έτσι θα γεννηθεί ένα ειδύλλιο.
Στην Άλφαβιλ τα βιβλία απαγορεύονται. Κυκλοφορεί ένα λεξικό, η "Βίβλος", που περιέχει τις επιτρεπόμενες λέξεις, όμως κάθε μέρα εξαφανίζεται κι από μία λέξη. Η Νατάσα δεν γνωρίζει τις λέξεις "αγάπη" και "τρυφερότητα" αφού έχουν αφαιρεθεί από το λεξικό. Έχει όμως μαζί της ένα βιβλίο του Πωλ Ελυάρ, και τελικά αυτό θα βοηθήσει τον Λέμυ να νικήσει το κομπιούτερ. Ο ήρωας τελικά νικάει με τη δύναμη της ποίησης.
Μια ταινία προφητική για το μέλλον τον κίνδυνο της υποταγής του ανθρώπου στην «απόλυτη μηχανή». Προμηνύει την εποχή μας, εμάς τους ίδιους, τους σκλάβους της μηχανιστικής ζωής
.To στόρι μπορεί να ακούγεται τυπικό για ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας, όμως η πόλη Άλφαβιλ είναι μια συνηθισμένη γαλλική πόλη στα μέσα του '60 -και είναι κυριολεκτικά το Παρίσι.
Ο Lemmy Caution, φτάνει στην πόλη Αλφαβίλ από τις "Έξω Χώρες", προσποιούμενος τον δημοσιογράφο Ivan Johnson από την εφημερίδα "Figaro-Pravda". Πρώτη του αποστολή είναι να βρει τον Henri Dickson, επίσης πράκτορα, συνάδελφο του που τα ίχνη του έχουν χαθεί τελευταία. Σύντομα τον ανακαλύπτει σε κάποιο ξεπεσμένο ξενοδοχείο, εθισμένο στο σεξ και στο ποτό και παροπλισμένο νοητικά όπως ο υπόλοιπος πληθυσμός της σκοτεινής πόλης. Έτσι, μαθαίνει ότι η πόλη κυριαρχείται από τον πανούργο υπολογιστή Alpha-60 που ελέγχει ολοκληρωτικά τους κατοίκους. Για καλύτερο έλεγχο έχει χωρίσει την πόλη σε ζώνες: υπάρχει η ζώνη της Ημέρας και η ζώνη της Νύχτας, του Θερμού και αυτή του Ψυχρού. Ο κατασκευαστής του Alpha είναι ένας παρανοϊκός επιστήμονας ο Von Braun του οποίου το πορτρέτο βρίσκεται παντού (και μας θυμίζει Ναζί). Η κόρη του επιστήμονα, η Natacha Von Braun (την υποδύεται θαυμάσια η Anna Karina) αναλαμβάνει να παρακολουθήσει τον Lemmy και έτσι θα γεννηθεί ένα ειδύλλιο.
Στην Άλφαβιλ τα βιβλία απαγορεύονται. Κυκλοφορεί ένα λεξικό, η "Βίβλος", που περιέχει τις επιτρεπόμενες λέξεις, όμως κάθε μέρα εξαφανίζεται κι από μία λέξη. Η Νατάσα δεν γνωρίζει τις λέξεις "αγάπη" και "τρυφερότητα" αφού έχουν αφαιρεθεί από το λεξικό. Έχει όμως μαζί της ένα βιβλίο του Πωλ Ελυάρ, και τελικά αυτό θα βοηθήσει τον Λέμυ να νικήσει το κομπιούτερ. Ο ήρωας τελικά νικάει με τη δύναμη της ποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου