Δέσποινα Χατζή: “Αν δεν ξεφύγεις από την εικόνα, μένεις…μετεξεταστέος στον έρωτα”

Πολλές φορές στη ζωή μας χρειάζεται να ανατρέξουμε στο προηγούμενο κεφάλαιο έστω και μετά από πολύ καιρό, προκειμένου να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας από την αρχή και να συνεχίσουμε. Πιο συνειδητοποιημένα. Πιο ουσιαστικά. Πιο αληθινά, αφού τώρα πια έχουμε το θάρρος να κοιτάξουμε τον εαυτό μας κατάματα και να παραδεχτούμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας. Πέρα από εγωισμούς, καλά ριζωμένους φόβους και αποφάσεις που συνεχώς αναβάλλαμε. Το νιώθουμε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή “να ξεφύγουμε από την εικόνα για να μη μείνουμε...στην ίδια τάξη στον έρωτα”, όπως υποστηρίζει η συγγραφέας, Δέσποινα Χατζή μέσα από το βιβλίο της με τον τίτλο “Έρωτας μαΐστρος”. Γιατί αν δεν δούμε πέρα από την εικόνα, θα “μείνουμε στην ίδια τάξη” όχι μόνο στον έρωτα αλλά και στην ίδια τη ζωή. Κι αυτή είναι η τάξη στην οποία πρέπει οπωσδήποτε να αριστεύσουμε. Με ή χωρίς λάθη…

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

Τι ήταν αυτό που “έσπειρε” στην καρδιά σας τους πρώτους σπόρους για να “ανθίσει” κατόπιν το μυθιστόρημά σας “Έρωτας μαΐστρος”;

Σε ένα ταξίδι μου σε Κυκλαδίτικο νησί γεννήθηκε η ανάγκη να γράψω αυτό το βιβλίο, όταν συνομιλώντας με κάποιες γυναίκες εκεί, διαπίστωσα-για μια ακόμα φορά-πόσο δύσκολο είναι για όλους μας να ξεφύγουμε από τη διαμόρφωσή μας.

Η ηρωίδα σας, η Νίνα, επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στο νησί όπου μεγάλωσε, προκειμένου να αναζητήσει τον πραγματικό της εαυτό. Αλήθεια, πόσο συχνά τολμάμε σήμερα να αντικρίσουμε τον εαυτό μας κατάματα;

Το να δει κανείς τον εαυτό του κατάματα, εκτός από τόλμη είναι και ρίσκο. Μπορεί να χρειαστεί να πετάξεις τη μέχρι σήμερα “στρωμένη” σου ζωή στα σκουπίδια. Μετά από εκεί τι θα απογίνει κανείς; Η συνήθεια και το “γνώριμο” παρέχουν ψυχολογική ασφάλεια. Πόσοι αντέχουν να βαδίσουν με το άγνωστο;

Είχατε φανταστεί ποτέ τον εαυτό σας ως συγγραφέα, την εποχή που εργαζόσασταν στην Αιμοδοσία του Αντικαρκινικού Ογκολογικού Νοσοκομείου “Άγιος Σάββας”; Πώς κάνατε μια τέτοια στροφή στη ζωή σας;

Τα προηγούμενα βιβλία μου έχουν γραφτεί κι έχουν εκδοθεί σε περίοδο που εργαζόμουν στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο, έτσι δεν πρόκειται λοιπόν για κάποια στροφή. Πάντα ένιωθα και πάντα θα νιώθω την ανάγκη να μουντζουρώνω ένα χαρτί με λέξεις. Είναι σημαντικό για μένα, μου προσφέρει χαρά. Αν τώρα αυτές οι λέξεις βγουν και προς τα έξω και δεν παραμείνουν στα συρτάρια του γραφείου μου, στη χαρά προστίθεται και η ευχαρίστηση που όπως και να έχει, θρέφει το αίσθημα της καλλιτεχνικής ματαιοδοξίας μου.

Η ερευνήτρια Κατερίνα Αστερίου-Καβάζη είπε ότι το βιβλίο σας “πρέπει να διαβαστεί από κάθε άνθρωπο του σήμερα που ταλανίζεται από πάρα πολλά γιατί”. Με ποιον τρόπο καταφέρνει να δώσει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα που κουβαλάμε μέσα μας;

Δεν πιστεύω ότι είναι μέρος της δουλειάς του συγγραφέα να δίνει απαντήσεις μέσω των βιβλίων του, άλλωστε αν είχε τη μαγική λύση θα είχε "φωτιστεί" και ο ίδιος. Γεγονότα οφείλει να περιγράφει. Έτσι, ίσως εκείνο που λαμβάνει ο αναγνώστης ως αίσθηση και μόνο από κάθε συγγραφέα είναι ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης και δράσης που εκπορεύεται από τα ίδια γεγονότα αλλά και από την ψυχολογική συνέπεια των ηρώων.

Κατά πόσο αφήνουμε πλέον τον εαυτό μας ελεύθερο να ζήσουμε έναν “Έρωτα μαΐστρο”; Μήπως το ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να προβλέψουμε το τι ξημερώνει αύριο, μας κάνει να επιζητούμε πιο “ασφαλείς” αγκαλιές;

Δεν υπάρχει ασφάλεια και σιγουριά στον έρωτα. Συναίσθημα είναι και ως συναίσθημα μπορεί να  φέρει τη ζωή σου ανάποδα. Ωστόσο, έχω την αίσθηση πως για να ζήσουν δυο άνθρωποι έναν αληθινό έρωτα, έναν έρωτα “μαΐστρο” για να χρησιμοποιήσω και τον τίτλο του βιβλίου, πρέπει να αντέχουν κι οι δυο-το τονίζω και οι δυο-να βγουν έξω από την εικόνα τους για όσο διαρκέσει ο έρωτας. Όμως, όπως γνωρίζετε όλοι, για μια εικόνα ζούμε κι όσο δεν ξεφύγουμε από εκεί… μετεξεταστέοι στον έρωτα για μια επόμενη ζωή.

Πόσο πιθανό είναι να συναντήσουμε τώρα πια τον πραγματικό έρωτα;

Η απάντηση βρίσκεται στην προηγούμενη ερώτηση. Συμπληρωτικά θα πω ότι ο έρωτας θα ενοικεί πάντα στο “Ὡραίο”.

Ισχύει τελικά ότι αν δύο άνθρωποι είναι γραφτό να ζήσουν μαζί, θα τα καταφέρουν ό,τι εμπόδιο κι αν παρουσιαστεί στο δρόμο τους;

Πολλοί άνθρωποι είναι για χρόνια μαζί. Εκείνο που έχει σημασία, είναι η ποιότητα της σχέσης. Κι όταν λέω ποιότητα δεν εννοώ άντε κι αγαπηθήκαμε γιατί μας ένωσε ο χρόνος. Εννοώ πόση αλήθεια εμπεριέχει η σχέση. Αυτή σώζει τις καρδιές των ανθρώπων, όλα τα άλλα ανήκουν στη σφαίρα μιας βολικής αμπελοφιλοσοφίας...

“Φαίνεται πως καμιά φορά τα όνειρα βγαίνουν αληθινά”, διαπιστώνει η Νίνα σε κάποια από τις σελίδες του βιβλίου. Η πραγματοποίησή τους εξαρτάται από εμάς ή είναι θέμα τύχης;

Τα πάντα στη ζωή: συν Αθηνά και χείρα κίνει.

Βρίσκεστε ήδη στη συγγραφή του επόμενου μυθιστορήματός σας;

Πάντα κάτι γράφω… Κύριος οίδε πού θα με βγάλει αυτό που γράφω. Προς το παρόν το απολαμβάνω.

*Το βιβλίο της Δέσποινας Χατζή, “Έρωτας μαΐστρος” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.