Μεταμοντέρνα πινελιά στο Ημερολόγιο ενός "metropolitan" τρελλού

Μια πολυθρόνα, στίβες από περιοδικά, χαρτάκια ατάκτως ερριμμένα και λευκά κουρέλια κρεμασμένα... Ένας ανδρας βγαίνει με τρύπιτη μπλούζα και ασορτί ζακέτα με κρόσια. Μοιάζει κάτι μεταξύ trendy ευειδή νέου και  ρακένδυτου άρτι φρεσκοπλημμένου ... Το θέατρο είναι  κατάμεστο από celebrities στην πρεμιέρα της παράσταση " Το Ημερολόγιο Ενός Τρελλού", έργο του Νικολάϊ Γκόγκολ, για αυτή τη σεζόν, στο θέατρο ELIART. 

της Μαρίας Αλιμπέρτη

Μια φρέσκια ματιά στο διαχρονικό μονόλογo επιχείρησαν να δώσουν οι σκηνοθέτες Δημήτρης Γιώτης και Αλέξανδρος Κλημόπουλος, που άλλοτε ισορροπεί και άλλοτε φλερτάρει με την υπερβολή.
 Το χρώμα της φωνής καθώς η δεινότητα της  αποτελούν μεγάλα πλεονεκτήματα του  Δημήτρη Γιώτη στο ρόλο του Ποπρίστσιν. Όμως oι ενδυματολογικές επιλογές που μοιάζουν με αυτές του Λάκη Γαβαλά, ο οποίος ήταν παρών και στην βραδιά, δεν συμβάλλουν στη μεταφορά του θεατή στο κλίμα της εποχής!  Συγκεκριμένα, δεν βοηθούν ώστε ο θεατής να πεισθεί για τον παθιασμένο έρωτα - τον σπαραγμό- του ήρωα προς την κόρη του

διευθυντή του.  Η αδυναμία κατά κύριο λόγο οφείλεται στην ετερότητα του λόγου και της εικόνας, δηλαδή η απόπειρα μιας νέας πιο σύγχρονης ματιάς θα ήταν επιτυχημένη, εάν είχε επιχειρηθεί το τόλμημα μεταφοράς του κειμένου στο τώρα.  Η καταπίεση των ονείρων ενός  φερέλπιδος νέου που αντιστέκεται στο κατεστημένο αποτελεί διαχρονική αξία- μια από τις πολλές που αναδεικνύει το έργο, αλλά μια σύγχρονη εκδοχή θα μπορούσε να εστιάσει στις σημερινές κοινοτικές ανισότητες και ειδικότερα στην ανισότητα ευκαιριών αντί στο τέλμα μιας αυστηρά ταξικά διαρθρωμένης κοινωνίας του 19ου αιώνα.  
Το προφίλ του ήρωα που παρουσιάστηκε στην παράσταση, μάλλον θύμιζε έναν σύγχρονο

άνδρα metropolitan και αυτό τουλάχιστον κατά την άποψη μου αφήνει τον θεατή στην επιφάνεια του κειμένου...Η μεταμοντέρνα εκδοχή -τάση που επικρατεί σε πολλές παραστάσεις-  στάθηκε εμπόδιο στο να μεταφερθεί η κραυγή του ήρωα στο σήμερα, γιατί το νόημα του κειμένου ότι η τρέλα του ήρωα δεν είναι γονιδιακή, ούτε τυχαία αλλά  είναι απότοκος μιας κοινωνικής κατάστασης.
 Στη διελκυστίνδα της νοηματικής απόδοσης βαραίνει αρνητικά η υπερκινητικότητα  του πρωταγωνιστή σε ορισμένες σκηνές όπως και στην υπέρ του δέοντος γλαφυρή αναπαραστατικότητα του σκυλιού της αγαπημένης του ήρωα. Ωστόσο, η μουσική επιμέλεια καθώς οι φωτισμοί συμβάλλουν στη συναισθηματική φόρτιση του θεατή, ιδιαίτερα κατά το κρεσέντο αυτής στη τελευταία σκηνή. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Απόδοση – διασκευή: Δημήτρης Γιώτης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γιώτης, Αλέξανδρος Κλημόπουλος

Σκηνικά: Δέσποινα Βολίδη

Κοστούμια: CelebritySkin

Φωτισμοί: Θανάσης Ρουμελιώτης

Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Κλημόπουλος

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ευλαμπίδης

Έγχρωμες φωτογραφίες: Ζώης Τριανταφύλλου - Σφακιανάκης

Artwork: Γεράσιμος Αμπάτης

Κάθε Τετάρτη στις 20:00

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος :10

Ομαδικό : 8

Μειωμένο – Ατέλειες: 5

Διάρκεια 75 λεπτά