
της Μαρίας Αλιμπέρτη

Μπορεί να οφείλεται στο υπέροχο σκηνικό που έχει στηθεί στο Radisson Park Hotel, με τους κορμούς των δέντρων να φέρνουν την φύση του Πεδίου του Άρεως μέσα στο ξενοδοχείο.
Ίσως να είναι τα φύλλα στην φωτισμένη οροφή που με κάνουν να νιώθω ότι διασχίζω ένα δάσος με ξέφωτα τους πίνακες. Μάλλον με αφυπνίζει η ρομαντική μελαγχολία που μου γεννάν τα έργα, αναλογιζόμενη σε τι μίζερο και γκρίζο κόσμο ζούμε και πόσο ανάγκη έχουμε τη Τέχνη όχι μόνο για να ονειροπολήσουμε αλλά για να αναπνεύσουμε με αισιοδοξία.
Μέσα σε πλήθος φιλότεχνων που έχουν καταφθάσει για τα εγκαίνια, εγώ νιώθω μια προσωπική σύνδεση με τα έργα, κατανοώ την αγωνία του καλλιτέχνη για την διαφοροποίηση από την ασχήμια της καθημερινότητας καθώς και την αναζήτηση της ελευθερίας, που έχει αφετηρία την σφαίρα της Τέχνης.
Δεν είναι η λογική που μας ωθεί σε αυτό, αλλά το ερέθισμα που προσφέρουν τα έργα να αισθανθούμε δια της οράσεως, να χαϊδέψουμε τα φύλλα, τα κρυστάλλινα νερά και να την μυρίσουμε την γη. Αυτή η διέγερση των αισθήσεων και των συναισθημάτων πυροδοτεί την φαντασία, όχι λόγω κάποιας εξεζητημένης λυρικότητας της ζωγραφικής αποτύπωσης των τοπίων, ούτε του Υψηλού που υμνούσε ο Γουλίαμ Τέρνερ, οφείλεται στην απλότητα και την αμεσότητα που υπηρετεί το Ωραίο, κατά την καντιανή διάκριση.

Σημειώνεται ότι το Radisson Blu Park Hotel Athens φιλοξενεί την έκθεση στο πλαίσιο του αφιερώματος «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» που διοργανώνεται για έκτη χρονιά, με την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελένης Αθανασίου. Η εν λόγω δράση συνδέει τον τουρισμό με τον πολιτισμό, ροβάλλοντας έργα σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών τόσο στον ξένο επισκέπτη του ξενοδοχείου όσο και στη νεότερη γενιά Ελλήνων.
Έως τις 31 Ιουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου