«Υπάρχει μια ρωγμή στο κάθε τι.
Κι έτσι το φως μπαίνει από κεί».
Λέοναρντ Κοέν
Αυτούς στους στίχους μου έφερε στο μυαλό ο τίτλος της ατομικής έκθεσης της Κατερίνας Σαμαρτζίδου, «Τέχνη: Ρωγμές της ζωής».
Η έκθεση εγκαινιάζεται την προσεχή Κυριακή 13 Οκτωβρίου στην Βίλα Στέλλα, πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Ηρακλείου.
Ο τίτλος με βάζει σε σκέψη: Οι Ιάπωνες έχουν την συνήθεια να γεμίζουν τις ρωγμές ενός αντικειμένου με κόλλα χρύσο, ασήμι, χαλκό, δημιουργώντας νέα αισθητική στο αντικείμενο. Στη Δύση μπορεί να βλέπουμε τη ρωγμή ως καταστροφή, εκείνοι όμως την αντιμετωπίζουν ως μία αλλαγή. Οι ρωγμές είναι κι αυτές ένα μέρος του ρου της ιστορίας των πραγμάτων γιατί η ιστορία τους είναι αυτή που τους δίνει ομορφιά και αξία.
της Μαρίας Αλιμπέρτη
«Η επιλογή του τίτλου έγινε μετά την παρατήρηση του κόσμου τα χρόνια της κρίσης…ρωγμές στις ανθρώπινες σχέσεις!» θα μου εξηγήσει η καλλιτέχνης. Τα χρόνια της κρίσης ο καθένας προσπαθεί να κρατηθεί από τις ιδέες, τα πιστεύω του,μου διευκρινίζει κατά τη συζήτησή μας, γι’ αυτό και στα έργα που έχει επιλέξει η Κατερίνα να παρουσιάσει στην έκθεση, περιλαμβάνεται μια μεγάλη γκάμα από αφαιρετικά μέχρι αγιογραφίες.
Στο εγχείρημα της αυτό να μοιραστεί σκέψεις, προβληματισμούς και ανησυχίες με το κοινό εκθέτει κομμάτια του εαυτού της, κυρίως καμβάδες με ακρυλικό χρώμα. Πρόκειται για «45 έργα, όλα για μένα είναι ξεχωριστά» θα μου πει χαρακτηριστικά.
Τα εν λόγω έργα είναι εμπνευσμένα από προσωπικές αναμνήσεις αλλά και εικόνες της καθημερινότητας που άγγιξαν την ψυχή της καθώς και ιδιαίτερες εικαστικές και χειροποίητες δημιουργίες.
«Αντικατοπρίζουν στιγμές μου, στιγμές της ψυχής μου που είναι πιο εύκολο για μένα να μεταφέρω σε ένα πίνακα» θα μου εκμυστηρευτεί.
Η σχέση της με τη Τέχνη, είναι υπόθεση προσωπική, «όταν ζωγραφίζω θέλω να είμαι μόνη γιατί εκείνη την ώρα αισθάνομαι ότι αδειάζω από την καθημερινότητά μου και μπαίνω σε μία άλλη διάσταση».
«Για μένα η ζωγραφική είναι τρόπος έκφρασης για ότι συμβαίνει γύρω μας. Μου αρέσει να καταπιάνομαι με χρώματα (ακρυλικά η λάδι). Πολλές φορές δένω το χρώμα με διαφορά υλικά όπως υφάσματα και δέρματα» απαντά στο ερωτήματά μου, προσπαθώντας να μοιραστεί μαζί μου λίγη από την φιλοσοφία της. «Πιστεύω πως η ζωγραφική είναι για μένα απελευθέρωση!» κρατάω από την κοσμοθεωρία της.
Σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσω τα ερεθίσματά της συγκρατώ στο μυαλό μου ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το ταλέντο της δεν είναι ακατέργαστο, φρόντισε για την καλλιτεχνική παιδεία της, με σπουδές στη φημισμένη ιδιωτική σχολή ΔΑΚΕΠΕ ΑΝΟΔΟΣ UNESCO.
Ίσως αυτό είναι που την βοηθά να δημιουργεί εικόνες που διεγείρουν συναισθηματικά τον θεατή. Η ίδια ομολογεί ότι μπορεί να βλέπει για ώρες πίνακες του Θεοτοκόπουλου και του Έσσερ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κατερίνα έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 30 ομαδικές εκθέσεις, έχει συνεργαστεί με εικαστικούς επιμελητές όπως ο πορόσφατα εκλιπών Γιώργος Σαρδής, οΧρίστος Πετρίδης, ο Μιχάλης ΜΙχαλάκης και έχει παρουσιάσει έργα της σε τρείς ατομικές εκθέσεις.
Βίλα Στέλλα, πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Ηρακλείου, Γαλήνης και Σοφίας 1
Διάρκεια έκθεσης έως τις 20 Οκτωβρίου
Ώρες λειτουργίας: 18:00 – 21:00
