Παράσταση "Καβάφης Επέστρεφε": μια ελεγεία για τον αγαπημένο μας ποιητή

των Μαρίας Αλιμπέρτη- Βίκυς Καλοφωτιά

Το 2014 αποτελεί την χρονιά-παράδεισο για τους μυημένους στην ποίηση του Καβάφη και ως λάτρεις του έργου του δεν μπορούσαμε και εμείς να χάσουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την παράσταση «ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ», που πλέκεται γύρω από την προσωπικότητα του μεγάλου ποιητή. Δεν σκεφτήκαμε την ταλαιπωρία, πήραμε το τρόλεϊ 2 για να βρεθούμε στο Studio Κυψέλης και σύντομα καταλάβαμε ότι άξιζε τον κόπο.

Ενθουσιαστήκαμε μόλις περάσαμε το κατώφλι του θεάτρου με την ατμόσφαιρα του χώρου, τα παλιά αντικείμενα, τους καθρέφτες. Η πραγματική μαγεία, όμως, εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας, όταν κατεβήκαμε στη σκηνή. Σε μια παραμυθένια σκηνή, άνθρωποι-φαντάσματα, πλανιόνταν λες και κολυμπούσαν ως έμβρυα στο αμνιακό υγρό...

Από την στιγμή της έναρξης της παράστασης-μιας ποιητικής ελεγείας- μέχρι το τέλος εστιάσαμε την προσοχή μας στη σκηνή. Ο χρόνος κύλησε και όταν βρεθήκαμε στο δρόμο, προσπαθήσαμε να μοιραστούμε τα συναισθήματά μας.

Βίκυ: Πραγματικά, όταν μου είπες ότι η ώρα πέρασε και πρέπει να φύγουμε γρήγορα, δεν σε κατάλαβα αμέσως, γιατί ένιωσα, λες και ξυπνούσα από όνειρο. Τόσο πολύ με είχε συνεπάρει το νοερό αυτό ταξίδι στον κόσμο του Κωνσταντίνου Καβάφη και στα γραφικά τοπία της Αλεξάνδρειας και των τόπων από όπου πέρασε κατά τη διάρκεια της ζωής του, όπου και έγραψε τα αριστουργηματικά ποιήματά του.

Μαρία: Δεν σε αδικώ. Πραγματικά η παράσταση καταφέρνει να σε παρασύρει στα σοκάκια της Αλεξάνδρειας, στα δρομάκια της Κωνσταντινούπολης...σε άλλη εποχή. Νιώθεις αρώματα, γεύσεις... Και δεν είναι τα σκηνικά-αν και μίνιμαλ- είναι το δέος που βγάζει η παράσταση απέναντι σε αυτή την προσωπικότητα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι Millas, Ανδρέας Αγγελάκη , Γιώργος Λιβανός και Γιώργος Χριστοδούλου μελετούσαν μια δεκαετία την περίπτωση Καβάφης. Συμφωνείς;

Βίκυ: Θεωρώ ότι τόσο εμβληματικές φυσιογνωμίες χρειάζεται να τις μελετά κανείς μια ζωή για να συλλάβει το μεγαλείο που εμπεριέχουν και να καταφέρει να ρίξει φως και να αποδώσει στο μέγιστο όλα όσα είναι συνυφασμένα με ό,τι τις αφορά. Όσο, δε για τα σκηνικά, βρήκα ότι προσέδιδαν την απαιτούμενη δόση μυστηρίου, ρομαντισμού και μεγαλειώδους ατμόσφαιρας που χαρακτήριζε την εν λόγω εποχή.

Μαρία: Η πλοκή αν και έχει πολλά φλας μπακ δεν είναι ενδιαφέρουσα; Προσωπικά με κούρασε μόνο η εκτενής αναφορά στις σεξουαλικές του προτιμήσεις, ένιωσα ότι γέρνει υπερβολικά η παράσταση προς τα εκεί. Έχω άδικο;

Βίκυ: Όντως δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη δράση του και στις επιλογές του στον ερωτικό τομέα, που σε ορισμένα σημεία μου φάνηκε ότι επισκίαζε την ύπαρξη και άλλων πτυχών της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του. Θα μπορούσε ίσως να γίνει μια λιγότερο εκτενής αναφορά στο συγκεκριμένο τομέα έτσι ώστε να τονιστούν και τα υπόλοιπα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν ως άνθρωπο και δημιουργό.

Μαρία: Για να είμαι ειλικρινής, μου φάνηκαν υπερβολικές οι σκηνές με το γυμνό. Θεωρώ ότι κάποια πράγματα θα μπορούσε να τα αφήσει στην φαντασία, άλλωστε σε αυτό αποσκοπεί και η τέχνη, στον προβληματισμό...

Βίκυ: Πράγματι υπήρξε μια σχετική υπερβολή σε αυτές τις σκηνές και ιδίως για κάποιον που καθόταν στην πρώτη σειρά και δεν γνώριζε τι θα επακολουθήσει, μπορώ να πω ότι ίσως και να ήταν λίγο ξαφνικό το θέαμα. Παρ’όλα αυτά, μέσα στα πλαίσια της όλης πλοκής και αφήγησης, δεν ήταν κάτι που θα σου αποσπούσε την προσοχή από τη μαγεία και την ομορφιά που αναδυόταν από τα λόγια των ηθοποιών, όσο και από την απαγγελία των πολύτιμων και διαχρονικών στίχων των ποιημάτων του.

Μαρία: Πάντως οι ηθοποιοί παίζουν συγκλονιστικά. Γοητευτικότατος ως ώριμος ποιητής ο Νίκος Βερλέκης.

Βίκυ: Πιστεύω ότι σύσσωμη η ομάδα των ηθοποιών επιστράτευσε όλη της τη μαεστρία προκειμένου να ξεδιπλωθεί επί σκηνής το υποκριτικό τους χάρισμα με σεβασμό στο μεγάλο μας αυτόν ποιητή. Όσο για τον πρωταγωνιστή, το Νίκο Βερλέκη, ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Πραγματικά μεγάλος καλλιτέχνης και φάνηκε για μία ακόμη φορά ο ζήλος και το μεράκι του για την τέχνη που υπηρετεί όλα αυτά τα χρόνια με εξαιρετική επιτυχία, ομολογουμένως.