Λύνουν την…ερωτική εξίσωση οι “Romantic fools” στο Θέατρο Underground

Γράφει η Βίκυ Καλοφωτιά

“Άλεξ + Μάρτζι= Αγάπη για πάντα…μην είστε τόσο σίγουροι!”. Αυτή η ιδιόμορφη ερωτική εξίσωση είναι γραμμένη με λευκή κιμωλία στον μαυροπίνακα που βρίσκεται στο φόντο της σκηνής του Θεάτρου “Underground”, όπου εκείνη κι εκείνος λογομαχούν, συμφιλιώνονται, συνδημιουργούν, συν…καταστρέφουν, τσακώνονται για να τα ξαναβρούν, απομακρύνονται για να αγκαλιαστούν. Ξανά και ξανά και ξανά. Μάχονται σε μια “αρένα” που οι ίδιοι επινόησαν, για να μην παραδεχτούν ότι όσο κι αν δεν μπορούν μαζί, άλλο τόσο –και ίσως παραπάνω– δεν μπορούν χώρια. Ότι φτιάχτηκαν ο ένας για τον άλλον, όσο κι αν από την εποχή της Εύας και του Αδάμ πάσχιζαν αμφότεροι να πείσουν τον εαυτό τους για το ακριβώς αντίθετο.  

Ο άνδρας και η γυναίκα. Ο αλλοτινός “κυνηγός” και η ανεξάρτητη γυναίκα του σήμερα. Ο άνδρας που δεν μεγαλώνει ποτέ και η γυναίκα που τρέμει την υποψηφιότητά της για την κατάκτηση της θέσης στο…ράφι. Η γυναίκα που θέλει να αλλάξει τον άνδρα από την κορφή ως τα νύχια και ο άνδρας που άλλη γνώρισε και ερωτεύτηκε, και άλλη αποδεικνύεται ότι είναι στην πορεία η πριγκίπισσα που όταν την φίλησε, μετατράπηκε τελικά σε…βατραχίνα(!). 

Η Μαργαρίτα Πανουσοπούλου στο ρόλο της Μάρτζι και ο Αλέξανδρος Ζουριδάκης στο ρόλο του Άλεξ ή αλλιώς οι “Romantic fools”, όπως είναι ο τίτλος της παράστασης του Rich Orloff, σε σκηνοθεσία Νίκου Ορφανού. Όπου Μάρτζι, βλέπε επίσης την κάθε γυναίκα που…ψάχνει ψύλλους στα άχυρα ή αλλιώς αναζητά εναγωνίως τον πρίγκιπά της ανάμεσα στους αναρίθμητους επίσης…βατράχους που κυκλοφορούν σαν “επιδημία” εκεί έξω. Όπου Άλεξ, βλέπε κατά τον ίδιο τρόπο, τον κάθε άνδρα που ψάχνει τη μία και μοναδική και σκοντάφτει πάντα σε νεράιδες που μεταμορφώνονται σε…μάγισσες και ανεβαίνουν στη σκούπα τους κάνοντάς τους τη ζωή άνω κάτω. Και η αναζήτηση συνεχίζεται. Και η “μάχη” καλά κρατεί. Και το “ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα” μετατρέπεται σε “θα ζήσω καλύτερα αν συνεχίσω να αναζητώ αυτόν ή αυτήν που θα τον/την φέρω στα μέτρα μου για να συνεχίσω να είμαι βασιλιάς στον κόσμο μου αλλά να μην φλερτάρω και με τη μοναξιά”. Κάτι σαν “και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο” δηλαδή ή κάπως έτσι τέλος πάντων. 

Είναι παντρεμένοι, βαριούνται. Είναι ελεύθεροι, πάλι βαριούνται. Οι μεν τη ρουτίνα, οι δε το “είμαι μόνος και προσποιούμαι ότι νιώθω τέλεια και απολαμβάνω την ελευθερία μου, ενώ στην πραγματικότητα αδημονώ για συντροφιά και κάθε ημέρα το κουκουλώνω για να μην με πιάσει η κρίση των πρώτων ή δεύτερων –άντα και αρχίσω να καταναλώνω σαν να μην υπάρχει αύριο ό,τι γλύκισμα βρίσκεται στο ψυγείο, στην προσπάθειά μου να καλύψω το κενό”. Χμμμ, δύσκολα τα πράγματα..! Και έχει και συνέχεια. Είμαι παντρεμένος, δεν βλέπω την ώρα να βρεθώ στο σπίτι και να βάλω παντόφλες αράζοντας με τις ώρες στον καναπέ. Είμαι παντρεμένη, δεν έγινε και τίποτα να είμαι ατημέλητη στο σπίτι, με τα ρόλεϊ στα μαλλιά και τη φλοράλ ρόμπα να γίνεται δεύτερο δέρμα μου. Αλλά και σαν ελεύθερος ή ελεύθερη, κι εκεί τα πράγματα τα ίδια. Σκούρα έως…πλήρη μεσάνυχτα. Θέλω να βρω κάποιον και δεν θέλω. Είμαι διατεθειμένος να κάνω υποχωρήσεις και δεν είμαι. Θέλω να προχωρήσω αλλά δεν θέλω και να συμβιβαστώ. Και ο…αγώνας δρόμου με τα άχρωμα, άγευστα και άοσμα ραντεβού συνεχίζεται μέχρι νεωτέρας.

  

Στη σκηνή εμφανίζεται ο Άλεξ, με μια υπερμεγέθη πιατέλα που ξεχειλίζει από φρεσκομαγειρεμένα μακαρόνια για την αγαπημένη του. Τη Μάρτζι. Τη Μάρτζι “του”; Θα δείξει. Το μέλλον, η συγκατοίκηση, το παρόν. Είναι σίγουρος ότι θέλει να πετύχει αυτή η σχέση. Ή μήπως πρέπει να πετύχει ενώ δεν είναι σίγουρος ότι θέλει; Λες τελικά να μην την έχει και τόσο πολλή ανάγκη όσο πίστευε; Ή ακόμη χειρότερα να έπεισε τον εαυτό του από συνήθεια ότι δεν μπορεί χωρίς εκείνη; Και τότε γιατί στην ευχή πήγε και αγόρασε αυτό το χρυσό μέταλλο που τυλίγεται γύρω από το δάχτυλο και που για εκείνη είναι ίσως ικανό να την κάνει να ξεχάσει ότι κατά βάθος δεν τον θέλει πραγματικά, ενώ για εκείνον θα γίνει σε βάθος χρόνου “θηλιά γύρω από το λαιμό” του;

Κι όμως, όσο κι αν όλα αυτά τα ερωτήματα κάνουν τον καθένα μας να αναρωτιέται αν θα τα καταφέρει τελικά ποτέ να αγγίξει την ευτυχία με ή χωρίς σύντροφο, με ή χωρίς σύζυγο, με ή χωρίς εγγύηση ότι αυτός ή αυτή που έχει δίπλα του πραγματικά τον/την εκφράζει, ένα είναι σίγουρο. Ότι σε αυτά τα 90 λεπτά που διαρκεί η εν λόγω παράσταση, και στα 11 σκετς που εκτυλίσσονται επί σκηνής, ο προβληματισμός παίρνει για λίγο “ρεπό” και φοράει τα ρούχα του αστείρευτου χιούμορ και της ελπίδας ότι ίσως κάπως, κάπου, κάποτε η νεράιδα θα πάψει να μετατρέπεται σε μάγισσα και ο πρίγκιπας σε βάτραχο, γιατί και οι δύο θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι τελικά η σωστή εκδοχή της εξίσωσης θα είναι “Άλεξ + Μάρτζι= Αγάπη για πάντα…

Χωρίς ερωτηματικό στο τέλος, αλλά με ένα τεράστιο, ειλικρινές και αδιαπραγμάτευτο θαυμαστικό…

 

*Στοιχεία παράστασης:

Η παράσταση “Romantic fools” ανεβαίνει στο Θέατρο “Underground” (Πλατεία Κοραή 4, Αθήνα, Υπόγεια Στοά/είσοδος από ΑΣΤΥ).

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρ., Σάβ. 9.15 μ.μ. και Κυρ. 8.15 μ.μ.

Κρατήσεις εισιτηρίων: 213 0370342

Συγγραφέας: Rich Orloff

Σκηνοθεσία – μετάφραση – μουσική επιμέλεια: Νίκος Ορφανός

Ηθοποιοί: Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, Αλέξανδρος Ζουριδάκης

Σκηνικά – κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Δημόσιες Σχέσεις και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου

Δείτε στο ακόλουθο βίντεο, το τρέιλερ της παράστασης "Romantic Fools":