Μια ροκ προσέγγιση της Ειρήνης του Αριστοφάνη

Δυο περιέργα πλάσματα ντυμένα στα λευκά, "διακοσμημένα" με ρολό χαρτιά υγείας  στο διαμορφωμένο κοίλο του Ηρωδείου, με φόντο την Καμεράτα- Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό την μπαγκέτα του Γιώργου Πέτρου να παίζει υπέροχες μελωδίες. Σχεδόν μια ροκ όπερα ξεδιπλώνεται μπροστά μου όταν ο γενιοφόρος Τρυγαίος, ντυμένος σουρεαλιστικά, αφού αφοδεύσει, αποπειράται να ανέβει με το σκαθάρι του στον Όλυμπο. Οι ήρωες παίζουν απλά θέατρο, αλλά ερμηνεύουν και λυρικά, με τον μαέστρο να μπαίνει πολλές φορές στο κοίλο και με την μπαγκέτα του να τους κατευθύνει!

της Μαρίας Αλιμπέρη

Λυρικοί τόνοι, νέα τεχνολογία, μια μεγάλη δόση χιούμορ και η σοφία του κλασικού κειμένου συνιστούν μια ξεχωριστή παράσταση μια άλλη "Ειρήνη", βασισμένη σε αυτή του Αριστοφάνη, υπό τη σκέπη του Εθνικού Θεάτρου. Μάλιστα όταν έχεις τη τύχη να την απολαύσεις στο μοναδικό μνημείο του Ηρωδείου σίγουρα συζητάς γι αυτήν θετικά διακείμενος. Σαφώς το 3D Mapping του Στάθη Μήτσιου έχει καταστήσει την παράσταση μια διαφορετική αισθητική εμπειρία προσδίδουν μια άλλη διάσταση στο εγχείρημα.

 Μάλιστα, αυτή η διάσταση σατιρίζεται μέσα στη παράσταση, μια σάτιρα μέσα στη σάτιρα καθώς ο Τρυγαίος δια στόματος Τζίμη Πανούση σχολιάζει "τι ψυχεδελικά είναι αυτά; Eurovision το έκανες" ενώ ακολουθούν σχόλια για την άδεια παρέμβασης στο μνημείο από το ΚΑΣ. 

Πολύ έξυπνο εύρημα, οφείλω να παραδεχθώ, το λυρικό μέρος που προστέθηκε σε αυτή

την απόδοση του κλασικού κειμένου,με το  λιμπρέτο του Δημοσθένη Παπαμάρκου  και τη σύνθεση του Νίκου Κυπουργού. Η έκπληξη μου ήταν ακόμη μεγαλύτερη καθώς το κείμενο αναδείχθηκε με μελωδικές φωνές ερμηνευτών, ταλαντούχων ηθοποιών με έξοχο μουσικό σύνολο. Ο Αριστοφάνης λοιπόν έφθασε στο σήμερα με στοιχεία επιθεώρησης  για την επικαιρότητα  ενδεδειγμένος και με σύγχρονες μελωδίες, μια ομολογουμένως πρωτοποριακή σκηνοθεσία από τον Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη.

Η πλοκή παραμένει ίδια με την κωμωδία του Αριστοφάνη, αλώβητα κάποια μέρη, αλλά με πολλά ένθετα στοιχεία διαμορφώνουν μεταμοντέρνο χαρακτήρα. Πρόκειται για μια άλλη προσέγγιση αριστοφανικού κειμένου αποδεικνύοντας ότι δεν είναι καθόλου παλιό το κείμενο. Βέβαια, τα ένθετα μουσικά στοιχεία με προβληματίζουν, σε κάποια σημεία διαπιστώνεται ανισορροπία από την επανεκτέλεση γνωστών τραγουδιών.
Και επιμένω σε όλα αυτά τα στοιχεία της παράστασης γιατί επιλέγοντας να δω αυτή την παράσταση είχα την εντύπωση ότι όλα θα τα συμπαρασύσει η σαρωτική περσόνα του Τζίμη Πανούση, που σαφώς του ταιριάζει γάντι ο ρόλος του Τρυγαίου. Τα καυστικά σχόλια με σπαρταριστές ατάκες  αποδίδονται με άλλη χάρη και  εδώ η κωμωδία απαιτεί την βωμολοχία.

Μπορεί ο ρόλος του Τρυγαίου να είναι δεσποτικός, αλλά το ταλέντο δεν κρύβεται έτσι κι ο Ερμής που υποδύεται ο Τάσης Χειστογιανόπουλος, η Ειρήνη Καραγιάννη που γοητεύει ως Ειρήνη αλλά και η τροφός που αναδεικνύνεται από την μοναδική Ευαγγελία Καρακατσάνη και ο δούλος που χαρίζει άφθονο γέλιο με την ερηνεία του Νίκου Καρδώνη,όλοι οι ερμηνευτές  κέρδισαν το θερμό χειροκρότημα του κοινού!