«Δικτατορία», ένα πολιτικο-ερωτικό μυθιστόρημα του μέλλοντος για τις τύψεις και τις ενοχές

«Δυστοπικό μυθιστόρημα, πολιτική ανάλυση εγκιβωτισμένη μέσα σε μυθιστορηματική αφήγηση, κατ’ επίφαση φανταστικό μυθιστόρημα , λογοτεχνία της κρίσης» αυτοί ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς της δημοσιογράφου και αρχισυντάκτριας του πολιτιστικού τμήματος Αθήνα 984 fm, Ελεωνόρας Ορφανίδου για το βιβλίο «Δικτατορία» του Γιάννη Συμεωνίδη. 

Καθώς το μυθιστόρημα βαίνει ολοταχώς για δεύτερη έκδοση ο συγγραφέας και οι Εκδόσεις Άπαρσις το γιόρτασαν με μια συγκέντρωση –παρουσίαση στην καρδιά της Αθήνας.

του Ανδρέα Αναγνωστόπουλου

Στο κατάμεστο πολυχώρο Art Edem αναγνώστες και μη πήραν μια πρόγευση της Ελλάδας του μέλλοντος, όπως εξήγησε η κ. Ορφανίδου, καθώς ο συγγραφέας προοικονομεί «γνωρίζοντας την πολιτική κατάρτιση του συγγραφέα σκέφτηκα πως έγραψε μια ιστορία για την χειρότερη εξέλιξη της ελληνικής, αλλά όχι μόνο της ελληνικής, κοινωνίας προκειμένου να ασκήσει κριτική στη σύγχρονη κοινωνική τάση, στους κανόνες και στο πολιτικό σύστημα».

Για ένα βιβλίο με πολλές αναφορές στην ελληνική πραγματικότητα έκανε λόγο ο Βαγγέλης Δεληπέτρος, δημοσιογράφος, διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας Documento, σχολιάζοντας ότι παρότι η ιστορία του τοποθετείται χρονικά στο μέλλον, αυτό που διαδραματίζεται στη Δικτατορία έχει ήδη συμβεί. Ο συγγραφέας το είδε ήδη από το 2013 και το κατέγραψε στο βιβλίο του. Μάλιστα, ο κ. Δεληπέτρος επεσήμανε ότι είναι πολύ σημαντικά τα σχόλια που κάνει ο συγγραφέας, μέσα από το βιβλίο, για τα μέσα ενημέρωσης, υπογραμμίζοντας για τον συγγραφέα ότι είναι άνθρωπος της ενημέρωσης. 

 Σημεία τομής με τα δικά του βιώματα εντόπισε ο κ. Νότης Μαυρουδής, συνθέτης, αρθρογράφος, υποστηρίζοντας ότι καταστάσεις που περιγράφονται στο βιβλίο τις έζησαν οι Έλληνες και στην περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, αλλά και μεταγενέστερα, «από ανθρώπους που θεωρούσαμε φίλους ή συντρόφους, δεν τονίζω τυχαία την τελευταία λέξη», τόνισε. 

Περισσότερες προεκτάσεις στην ερμηνευτική του βιβλίου μπορούμε να «χαράξουμε», σύμφωνα με τα αντανακλαστικά του Βασίλη Καλαμαρά, δημοσιογράφου και κριτικού βιβλίου, ο οποίος μίλησε για ένα καθαρά πολιτικό βιβλίο, αλλά και άκρως απολαυστικό, αναφέροντας χαρακτηριστικά «είναι από τα βιβλία που διαβάζεις και δεν θέλεις να τελειώσουν». Συμβολισμούς και αναγωγές  έκανε ο κ. Καλαμαράς, σχολιάζοντας ότι πίσω από το ονοματεπώνυμο Πέτρος Αργυρίου μπορούμε να διαβάσουμε τους αρνηθέντες τον Ιησού, Πέτρο και Ιούδα. Γενικότερα πίσω από τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου μπορούμε να αναγνώσουμε τον συμβιβασμένο άνθρωπο κάθε εξουσίας.

Αξιοσημείωτη είναι  η στιγμή που ο οικογενειακός φίλος του συγγραφέας κ. Σούλης Αντωνίου μίλησε για τις πρώτες αγωνίες, τα ερεθίσματα, τις σπουδές του Γιάννη Συμεωνίδη που «ανάθρεψαν» έναν ταλαντούχο και πολυγραφότατο συγγραφέα.

Κλείνοντας την βραδιά ο συγγραφέας Γιάννης Συμεωνίδης διευκρίνισε ότι στο βιβλίο Δικτατορία δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, όπως ακριβώς και στη ζωή. Μπορεί η «Δικτατορία» γράφτηκε το φθινόπωρο του 2013, σε ένα πολύ διαφορετικό πολιτικό όσο και προσωπικό περιβάλλον από το σημερινό, αλλά απηχεί, ωστόσο, συναισθήματα μιας εποχής, που ακόμα κι αν το έργο δεν είναι αυτοβιογραφικό, εν τούτοις αποτελούν κομμάτι της πορείας του. Και γι’ αυτό είναι πολύτιμα γι’ αυτόν.

Απευθυνόμενος στο θυμικό των υποψήφιων αναγνωστών, ο συγγραφές για το πολιτικό ή ερωτικό ή πολιτικοερωτικό μυθιστόρημά του που είναι για τις τύψεις και τις ενοχές, αλλά αυτή είναι απλώς η δική του ανάγνωσή του, δήλωσε ότι αναμένει με ανυπομονησία τα σχόλια από τις δικές τους αναγνώσεις!

Εικαστικά πλαισίωσαν την εκδήλωση με έργα τους εμπνευσμένα από το βιβλίο η Μυρτώ Αποστόλου, η Εύα Συμεωνίδη και η Μαρία Αλιμπέρτη.