Μια έκθεση ενώνει την Νέα Υόρκη και το Λονδίνο: Η παγκόσμια απήχηση του σουρεαλισμού

 

 

 

Πίστη στην ανώτερη πραγματικότητα, η παντοδυναμία του ονείρου, ψυχικοί μηχανισμοί και σκέψη χωρίς έλεγχο…Χαρακτηριστικά του σουρεαλισμού που ένωσε τις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Μια έκθεση έρχεται να το επιβεβαιώσει ξαναδημιουργώντας γέφυρες μεταξύ της Γηραιάς Αλβιώνας και  της Νέας Υόρκης.

 

Η έκθεση «Surrealism Beyond Borders» παρουσιάζεται στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια θα ταξιδέψει στο Λονδίνο. Το εκθεσιακό εχείρημα εξετάζει πώς το κίνημα ενέπνευσε καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο μέχρι τον 20ο αιώνα καθώς και το διεθνές εύρος του σουρεαλιστικού κινήματος, διερευνώντας πώς το κίνημα της τέχνης εξελίχθηκε προς τα έξω από τον παριζιάνικο πυρήνα του.

 

Συγκεκριμένα, η έκθεση παρουσιάζεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης αυτόν τον μήνα πριν ταξιδέψει στην Tate Modern τον Φεβρουάριο του προσεχούς έτους. Στη Νέα Υόρκη εκτείνεται σε οκτώ χώρους, περιλαμβάνοντας εκατοντάδες έργα από περισσότερες από 40 χώρες. Γνωστά έργα από πρωτοπόρους του κινήματος φιλοξενούνται στην έκθεση, συμπεριλαμβανομένων των Max Ernst και Giorgio de Chirico.

 Επίσης, θα παρουσιαστούν δίπλα σε λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες όπως ο Πορτογάλος ποιητής και καλλιτέχνης Artur Cruzeiro Seixas και ο Αργεντινός ζωγράφος Antonio Berni, του οποίου το έργο Landru in the Hotel, Paris (1932) χρησιμεύει ως παράδειγμα της δημοτικότητάς του στη Νότια Αμερική.

«Ο σουρεαλισμός είναι εγγενώς δυναμικός και έχει ταξιδέψει και εξελιχθεί από τόπο σε τόπο και χρόνο σε χρόνο», λέει η Stephanie D'Alessandro, η επιμελήτρια του Met που συνδιοργάνωσε την έκθεση με τον Matthew Gale, ανώτερο επιμελητή της Tate Modern.. «Το εύρος του είναι —και ήταν πάντα— διεθνικό, εκτείνεται πέρα ​​από τα σύνορα για να ενώσει ιδέες και ανθρώπους, ενώ παράλληλα παραμένει συγκεκριμένο και τοπικό στην απελευθερωτική του ορμή».

 

Μεταξύ μερικών από τα βασικά έργα, η έκθεση περιλαμβάνει το μνημειώδες Night Flight of Dread and Delight (1964) του Αιθίοπα-Αρμένιου ζωγράφου Skunder Boghossian, στο οποίο ο καλλιτέχνης συνδύασε την εμπειρία του από τη μαύρη διασπορά με τον σουρεαλισμό και τις στυλιστικές επιρροές από καλλιτέχνες όπως Ρομπέρτο ​​Μάτα. Πολλά άλλα παραδείγματα, όπως έργα του Ιάπωνα ζωγράφου Koga Harue και του Γουατεμάλα καλλιτέχνη Carlos Mérida, δείχνουν πώς καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο ερμήνευσαν το κίνημα μετά την έναρξή του στη δεκαετία του 1920 και το έκαναν δικό τους.

«Ο σουρεαλισμός παραμένει επείγον, ειδικά καθώς αντιπροσωπεύει μια πρόσκληση να φανταστούμε μια θέση πέρα ​​ από αυτό που οριοθετείται επί του παρόντος στη δική μας στιγμή πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας που χαρακτηρίζεται από  την πανδημία, την οικονομική δυσπραγία, την κοινωνική αναταραχή, την εξορία και τον εκτοπισμό καθώς και τον αυξανόμενο εθνικισμό, τον απομονωτισμό και την καταστολή», λέει ο D'Alessandro. «Η μεγάλη συγγραφέας και σουρεαλίστρια, Suzanne Césaire, αποκάλεσε με θλίψη τον σουρεαλισμό το «τεκνωμένο σχοινί της ελπίδας μας» το 1943».

 

Surrealism Beyond Borders,

Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη: Από τις 11 Οκτωβρίου έως τις 30 Ιανουαρίου 2022·

 Tate Modern, Λονδίνο: Από 24 Φεβρουαρίου έως τις 29 Αυγούστου 2022

Πηγή: https://www.theartnewspaper.com/