Η Έφεσος, μία από τις πιο εντατικά μελετημένες πόλεις της αρχαιότητας, συνεχίζει να αποκαλύπτει μυστικά που φωτίζουν την αδιάκοπη ιστορία της. Κατά την ανασκαφική περίοδο του 2025, οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως ένα μοναδικό εύρημα: μια περίτεχνα σκαλισμένη ρωμαϊκή μαρμάρινη μπανιέρα, αρχικά σύμβολο πολυτελούς οικιακής ζωής, που αργότερα μετατράπηκε σε χρηστική κρήνη. Η ανακάλυψη αυτή, μαζί με ένα άγαλμα που βρέθηκε κάτω από τον δρόμο, αποδεικνύει πώς η πόλη επαναχρησιμοποιούσε τα υλικά της, συνδυάζοντας την αίγλη με την πρακτικότητα.
Η μπανιέρα εντοπίστηκε στην οδό του Σταδίου, έναν από τους σημαντικότερους άξονες της ρωμαϊκής πόλης. Οι ειδικοί θεωρούν ότι ανήκε στις περίφημες Οικίες της Πλαγιάς (Yamaç Evler), όπου κατοικούσαν οι πλουσιότερες οικογένειες της Εφέσου κατά την πρώιμη αυτοκρατορική περίοδο. Κατασκευασμένη από το ιδιαίτερο μάρμαρο Greco Scritto, με διαστάσεις 146 x 73 x 60 εκατοστά, χρονολογείται στον 1ο αιώνα μ.Χ. Η λεπτομερής διακόσμηση με κυμάτια, μοτίβα αυγών και βελών, καθώς και πόδια σε μορφή λεοντοπόδαρων, μαρτυρούν την υψηλή κοινωνική θέση των ιδιοκτητών της.
Η ρωμαϊκή καθημερινότητα συνδέεται κυρίως με τα μεγαλειώδη δημόσια θερμά λουτρά, όπως τα Λιμενικά Λουτρά της Εφέσου που κάλυπταν 70.000 τετραγωνικά μέτρα. Ωστόσο, η συγκεκριμένη μπανιέρα αποκαλύπτει την πιο ιδιωτική πλευρά της ρωμαϊκής υγιεινής και πολυτέλειας. Αντικείμενα τέτοιου είδους σπανίως διασώζονται, γεγονός που καθιστά την ανακάλυψη ακόμη πιο σημαντική για την κατανόηση της οικιακής ζωής των ελίτ.
Από την πολυτέλεια στη χρηστικότητα
Η μεγαλύτερη έκπληξη δεν αφορά την αρχική χρήση, αλλά τη μεταγενέστερη μετατροπή της μπανιέρας σε κρήνη. Δύο τεχνητά ανοίγματα, για την είσοδο και την έξοδο του νερού, δείχνουν ότι το αντικείμενο επαναχρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο επισκευών της οδού. Η πρακτική αυτή, γνωστή ως spolia, ήταν διαδεδομένη στην Ύστερη Αρχαιότητα, όταν πολυτελή αντικείμενα εντάσσονταν στη λειτουργική υποδομή της πόλης. Η προσεκτική τροποποίηση χωρίς τυχαίες φθορές αποδεικνύει ότι η μετατροπή ήταν σκόπιμη και οργανωμένη.
Οι ανασκαφές αποκάλυψαν επίσης ένα ανδρικό άγαλμα, τοποθετημένο ανάποδα κάτω από το οδόστρωμα για να λειτουργήσει ως υλικό εξομάλυνσης. Χρονολογείται μεταξύ του τέλους της ελληνιστικής περιόδου και των αρχών της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (1ος αιώνας π.Χ.–1ος αιώνας μ.Χ.). Η εύρεση του αγάλματος τόνισε πόσο βαθιά είναι ενσωματωμένα τα στρώματα επαναχρησιμοποίησης στην αστική δομή της Εφέσου.
Η Έφεσος ως πόλη συνέχειας και μετασχηματισμού
Η μαρμάρινη μπανιέρα και το άγαλμα μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Εφέσου, εμπλουτίζοντας μία από τις σημαντικότερες συλλογές της ανατολικής Μεσογείου. Μαζί, τα ευρήματα υπογραμμίζουν τον τρόπο με τον οποίο η πόλη αναδιαμόρφωνε συνεχώς το περιβάλλον της, μετατρέποντας αντικείμενα κύρους σε εργαλεία καθημερινής χρήσης. Η ιστορία τους αποτυπώνει τη διαρκή διαπραγμάτευση ανάμεσα στην πολυτέλεια, την πρακτικότητα και την επιβίωση, καθιστώντας την Έφεσο ζωντανό παράδειγμα αστικής συνέχειας και μεταμόρφωσης.
πηγη : anatolianarcheology.net




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου