Ψηλά στους τραχείς λόφους της επαρχίας των Μούγλων, ένας ντόπιος βοσκός έκανε μια αρχαιλογική ανακάλυψη που αναδιαμορφώνει τον αρχαιολογικό χάρτη της περιοχής: μια ταφική στήλη σκαλισμένη με ανθρώπινες μορφές και λεπτομερείς επιγραφές. Το μνημείο, που θυμίζει μορφή αναθηματικού βωμού, έχει ήδη μεταφερθεί με ασφάλεια στο Μουσείο Φετιγιέ, όπου σύντομα θα εκτεθεί στο κοινό.
![]() |
| ΠΗΓΉ: https://www.iellada.gr/ |
Εκεί άλλοτε ηταν η Καρία- νοτιοδυτικά παράλια Μικράς Ασίας που συνόρευε με την
Ιωνία, τη Λυδία, τη Φρυγία και τη Λυκία, αποτέλεσε έναν τόπο συνάντησης πολιτισμών. Οι αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, αναφέρουν ότι οι Κάρες είχαν μινωική καταγωγή, ενώ οι ίδιοι ισχυρίζονταν συγγένεια με τους Λυδούς και τους Μυσούς. Η κύρια ασχολία τους ήταν η ναυτιλία, γεγονός που τους έφερε σε επαφή με τον ελληνικό κόσμο.
Αποικισμός Μικράς Ασίας
Κατά τον πρώτο ελληνικό αποικισμό, οι Δωριείς εγκαταστάθηκαν σε τμήμα των παραλίων της Καρίας, δημιουργώντας τη λεγόμενη Δωρίδα (ή Δωρίς η εν Ασία). Στην περιοχή άνθισαν σημαντικές ελληνικές πόλεις, όπως η Μίλητος, η Αλικαρνασσός (γενέτειρα του Ηροδότου), η Κνίδος και η Ιασός. Οι πόλεις αυτές αποτέλεσαν κέντρα εμπορίου, πολιτισμού και τέχνης, συνδέοντας την Καρία με τον ευρύτερο ελληνικό και μεσογειακό κόσμο.
![]() |
| ΠΗΓΗ:https://daskalemata.weebly.com/ |
Η ίδια η Μούγλα φαίνεται πως υπήρξε ένας μικρός ελληνιστικός οικισμός, ανάμεσα σε μεγαλύτερες καριακές πόλεις όπως η Ιδρία (μετέπειτα Στρατονίκεια). Στην πορεία της ιστορίας, η περιοχή πέρασε υπό περσική, ελληνιστική και ρωμαϊκή κυριαρχία, διατηρώντας πάντοτε έντονα στοιχεία ελληνικής παρουσίας. Ακόμη και τον 20ό αιώνα, πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην πόλη ζούσαν περίπου 3.000 Έλληνες.
Η πρόσφατη ανακάλυψη της ρωμαϊκής ταφικής στήλης στα βουνά της Μούγλας έρχεται να υπενθυμίσει αυτή τη μακραίωνη συνέχεια: από την αρχαία Καρία και τις ελληνικές αποικίες, έως την ρωμαϊκή εποχή και τη σύγχρονη Τουρκία. Το μνημείο είναι κομμάτι της ιστορικής μνήμης που συνδέει την περιοχή με τον ελληνικό και ρωμαϊκό κόσμο.
Ένα μνημείο που βρέθηκε από καθαρή τύχη
Ο βοσκός εντόπισε την πέτρα ενώ έβοσκε τις κατσίκες του στις δασωμένες πλαγιές του Καϊατζίκ. Αντιλαμβανόμενος την ασυνήθιστη μορφή της, ειδοποίησε τη Διεύθυνση του Μουσείου Φετιγιέ. Οι αρχαιολόγοι που έσπευσαν στο σημείο επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για αρχαίο αντικείμενο που χρειαζόταν άμεση προστασία. Επειδή το απότομο έδαφος καθιστούσε επικίνδυνη την απομάκρυνση, η στήλη θάφτηκε προσωρινά ξανά και τοποθετήθηκε κάμερα-παγίδα για την ασφάλεια του χώρου.
Μια δύσκολη επιχείρηση ανάκτησης
Μετά από προετοιμασία, η ομάδα του μουσείου επέστρεψε στο σημείο, το οποίο μπορούσε να προσεγγιστεί μόνο με περπάτημα 45 λεπτών από τον κοντινότερο δρόμο. Η στήλη τυλίχθηκε προσεκτικά και εξήχθη από το έδαφος. Για αρκετές ώρες, αρχαιολόγοι και εργάτες τη μετέφεραν μέσα από δύσβατο τοπίο, ώσπου να μπορέσει να φορτωθεί σε όχημα. Η επιχείρηση ήταν αργή και απαιτητική, αντανακλώντας τόσο το μέγεθος του μνημείου όσο και την απομόνωση του χώρου όπου έμεινε κρυμμένο σχεδόν δύο χιλιετίες. Το αντικείμενο μεταφέρθηκε τελικά στο Μουσείο Φετιγιέ για συντήρηση και μελέτη.
Ανθρώπινες μορφές, επιγραφές και ίχνη ζωής της ρωμαϊκής εποχής
Ο αρχαιολόγος Αχμέτ Μέκε σημειώνει ότι η στήλη χρονολογείται στον 1ο–3ο αιώνα μ.Χ. και αποτελεί τυπικό ταφικό μνημείο της Ανατολίας. Αυτό που την ξεχωρίζει είναι ο πλούτος της εικονογραφίας και η επιγραφή που προσφέρει βιογραφικά στοιχεία για τον νεκρό.
Η ανάγλυφη παράσταση δείχνει έναν άνδρα και μια γυναίκα δίπλα-δίπλα — πιθανότατα ζευγάρι — αποτυπωμένους με τρόπο που αντανακλά τις κοινωνικές αξίες, την ενδυμασία και την οικογενειακή ταυτότητα της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής περιόδου. Η στάση και τα ρούχα τους προσφέρουν λεπτές ματιές στην καθημερινή ζωή και την πολιτισμική έκφραση της νοτιοδυτικής Ανατολίας πριν από 2.000 χρόνια.
Στη μία πλευρά της στήλης υπάρχει στεφάνι, σύμβολο τιμής και διάκρισης. Τέτοια μοτίβα συνήθως δήλωναν άτομα με σεβαστή θέση στην κοινότητα. Σε συνδυασμό με την επιγραφή, το μνημείο προσφέρει σπάνια στοιχεία για την κοινωνική δομή, τις πρακτικές μνήμης και τις εικαστικές παραδόσεις της εποχής.
Οι ειδικοί του μουσείου ολοκληρώνουν τώρα τη συντήρηση. Όταν εκτεθεί, η στήλη θα αποτελέσει μαρτυρία όχι μόνο της ρωμαϊκής ταφικής τέχνης αλλά και του ρόλου των κατοίκων στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Μια τυχαία ανακάλυψη μετατράπηκε σε σημαντική προσθήκη στο αρχαιολογικό αρχείο της Μούγλας.
ΠΗΓΕΣ : anatolianarcheology.net
www.britannica.com/place/Caria
www.worldhistory.org/disambiguation/caria/
muze.gov.tr
Herodotus, The Histories, Book 1
ΦΩΤΟ:Ali Rıza Akkır / AA




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου