“Το Κορίτσι που εξαφανίστηκε” μαζί με την αγάπη…

Γράφει η Βίκυ Καλοφωτιά

Λένε ότι η απόλυτη αγάπη από το απόλυτο μίσος απέχει λίγα μόλις βήματα. Λίγες μόνο ανάσες μακριά το “θέλω να σε εκδικηθώ” από το “σε νοιάζομαι” και “θα έδινα τα πάντα για εσένα”. Μια ανεμότρατα η ερωτική επικοινωνία που κινείται στα ανταριασμένα νερά της αιώνιας μάχης των δύο φύλων και πηγαίνει όπου την οδηγεί η ορμή του ανέμου. 

Ας πάρουμε, όμως τα πράγματα από την αρχή. 

“Βίκυ, θα ήθελες να πάμε την Πέμπτη να δούμε την ταινία “Το Κορίτσι που εξαφανίστηκε”; Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια”, ακούγεται από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η φωνή της φίλης μου, της Φαίης που αναλαμβάνει συχνά-πυκνά το ρόλο του ανθρώπου που με κινητοποιεί για να κλείσω τον υπολογιστή και να απαρνηθώ προσωρινά τη συντροφιά

των λέξεων για χάρη μιας ομολογουμένως πάντοτε ξεχωριστής εξόδου. “Και δεν πάμε!”, της απαντώ και δίνουμε ραντεβού στις 8 ακριβώς μπροστά στην είσοδο του κινηματογράφου. Κάνοντας την απαραίτητη στάση για τα λεγόμενα “νάτσος” με τυρί, κατευθυνόμαστε στην αίθουσα με τα βελούδινα καθίσματα στην απόχρωση του μπλε και μέσα στα επόμενα λεπτά πέφτουν οι τίτλοι έναρξης της ταινίας και το πρώτο πλάνο.

Δύο άνθρωποι, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου με τον άνδρα να χαϊδεύει τα ξανθά μαλλιά μιας γυναίκας, της Έιμι (Ρόζαμουντ Πάικ) που όπως αποκαλύπτεται αμέσως μετά, είναι εκείνη που ο Νικ Νταν (Μπεν Άφλεκ) παντρεύεται μετά από έναν έρωτα με την πρώτη ματιά. “Τι σκέφτεσαι;”, “Με αγαπάς;”, “Γιατί αφήσαμε τον έρωτα να σβήσει με τα χρόνια;”, ερωτήσεις που εκφράζονται ενδόμυχα και από τις δύο πλευρές χωρίς να ειπωθεί ούτε μια λέξη. Λόγια που αν δεν θυσιάζονταν στο βωμό της σιωπής και διατυπώνονταν εγκαίρως, θα αναστήλωναν ξεθωριασμένα συναισθήματα και το πλέον ξεχαρβαλωμένο “όχημα” της κοινής τους πορείας που βρίσκεται στα πρόθυρα του να συνθλιβεί κάτω από το αβάσταχτο βάρος και των δύο. 

Μια γυναίκα που παραπαίει ανάμεσα στο αίσθημα της αγάπης και της επιθυμίας για εκδίκηση, όταν το να “κάνει τα στραβά μάτια” στην απιστία του συζύγου της με μια κατά πολύ νεότερή του κοπέλα ξεπερνά τα όρια της ανοχής της και “ανοίγει τον  ασκό του Αιόλου”, που για χρόνια καιροφυλακτούσε να βρει την κατάλληλη στιγμή να δηλώσει δυναμικά το παρόν του. Και η κατάλληλη στιγμή ήρθε, όταν ο θιγμένος εγωισμός της συζύγου και τα “κουρελιασμένα” και ανύπαρκτα πλέον “Σ’αγαπώ”, συνέβαλαν στο να υφανθεί μια καλά στημένη σκευωρία για την επικράτηση του ισχυρότερου και τον αφανισμό του ασθενέστερου. 

Μια σχέση που εδώ και αρκετό καιρό “έμπαζε από παντού νερά” και κρεμόταν από μια λεπτή κλωστή, “πνέει πλέον τα λοίσθια” μέσα από την εξαφάνιση της Έιμι. Μια εξαφάνιση που πυροδοτεί τον “ξεσηκωμό” των μέχρι πρότινος καταδικασμένων σε θάνατο συναισθημάτων φέρνοντας στην επιφάνεια τον πραγματικό χαρακτήρα των δύο συντρόφων που τώρα στέκονται απέναντι σαν δυο άγνωστοι. 

Αλήθεια, τελικά γνωρίστηκαν ποτέ πραγματικά; Μίλησαν ποτέ “έξω από τα δόντια;” Βρήκαν ποτέ το θάρρος να εκφράσουν αυτό που πραγματικά είναι χωρίς να αφεθούν αμαχητί στη φθορά που φέρνει στο διάβα του ο χρόνος;

Λίγα μόλις βήματα μακριά το μίσος από την αγάπη. Η ειλικρίνεια από το ψέμα. Το μαύρο από το άσπρο. Το σκοτάδι από το φως. 

Κι όμως, κάποτε στο παρελθόν οι δυο αυτοί άνθρωποι αγαπήθηκαν και έδωσαν όρκους που τώρα δεν διστάζουν να παραβούν γιατί από σύμμαχοι βρέθηκαν αντίπαλοι σε έναν αγώνα δίχως τέλος. Έναν αγώνα με την αγάπη απούσα.

Ένας γάμος αποσυντίθεται, ένα ημερολόγιο βρίσκεται στα χέρια των αστυνομικών αρχών φέρνοντας στο φως ομολογίες-αποκαλύψεις, ένας αθώος κατηγορείται για μια δολοφονία που δεν διέπραξε, ένας άνθρωπος βρίσκει αιματηρό θάνατο στην αγκαλιά μας γυναίκας που

είναι φτιαγμένη από “αγκάθια”, δυο αδέρφια επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τους. Μια πλεκτάνη που ξεκίνησε ως “έμβρυο” και τροφοδοτείται από εκείνα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που αυτοαναγορεύονται δικαστές και δήμιοι “εκτελώντας” εν ψυχρώ ανθρώπινες συνειδήσεις και “στραγγαλίζοντας” έναν ήδη κατακερματισμένο κοινωνικό ιστό. 

Μια σκηνή πριν από το τέλος. Δυο άνθρωποι που τροφοδοτούν αμφότεροι μια αγάπη νοσηρή από την οποία δεν έχουν τη δύναμη να ξεφύγουν καθώς όλες οι απόπειρες απόδρασης “έπεσαν στο κενό αυτοκτονώντας”. Μια αγάπη παραμορφωμένη με τις καλές στιγμές του παρελθόντος πλέον να “λιμοκτονούν”.

Δυο άνθρωποι παγιδευμένοι σαν τις αράχνες μέσα στον ιστό που οι ίδιες ύφαναν. Επειδή κανένας τους δεν είχε το θάρρος να “κόψει το σχοινί” του κακού εν τη γενέσει του. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που το “θα έδινα τα πάντα για εσένα” έδωσε πανηγυρικά τη θέση του στο “θέλω να σε εκδικηθώ” και στο “ο θάνατός σου η ζωή μου”.

Και η "μάχη" των δύο φύλων συνεχίζεται…

 

Στοιχεία Ταινίας:

Aμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Φίντσερ με τους: Μπεν Άφλεκ, Ρόζαμουντ Πάικ, Νιλ Πάτρικ Χάρις, Κάρι Κουν.

Θρίλερ, διάρκειας 145’.